Suçları çok büyük. İnsan haberleri okuyunca kanı donup kalıyor. Kendileri gibi düşünmeyenin iki bacağını iki bineğe bağlamışlar ve aksi yönlere sürerek bacaklarını ayırarak öldürmüşler.

Yiğitlerden bir yiğide pusu kurmuşlar, kalleşçe kalbinden vurarak öldürmüşler, içlerinde yanan kin ateşini söndürmemişler ve ciğerlerini çıkarmışlar, gözlerini oymuşlar.

Karşı inanca geçenleri yakalamışlar, günlerce güneşin altında aç ve susuz bırakmışlar.

Sahipsiz insanların mallarına el koymuşlar. Şehre gelen zenginlerden mal almışlar karşılığını ödememişler.

Karşılığını isteyeni işkence hanelerine koyup kan kusturuncaya kadar dövmüşler.

Kendileri gibi düşünmeyenlerin canlarına, mallarına el koymaya başlamışlar.

Biraz dişli olanlara diş geçirememişler ama onların da şehirden sürülmesine karar vermişler.

Başka ülkelere gidenlerin arkalarından ajanlarını gönderip vize vermemelerini ve iade etmelerini istemişler.

Başka şehirlere yerleşenleri rahat bırakmamışlar. Oradaki mafya ile anlaşarak baskılarına devam etmişler.

Hatta bir kaçkere toplu katliamlara girişmişler ama her defasında eli boş dönmüşler.

Kendileri gibi düşünmeyen insanlara bunları yaparken kendilerine bile dürüst davranmamışlar.

Kadınlarını insan yerine koymamışlar.

Kızlarını horlamışlar, oğullarını kendi mafyalarına kayıt etmişler.

İşte Mekke'li müşriklerin yaptıklarından bir avuçluk örnek bunlar.

Yirmi bir yıl sonra sevgili peygamberimiz Mekke'yi kansız bir şekilde fethediyor.

Şehre girerken mağrur komutan edasında değil, devesinin boynuna doğru eğilerek secde durumunda girer.

Banyosunu yapar, dört rekat namaz kılar ve kabanin kasına dayanarak konuşma yapar.

Yukarıda sayılan suçları işleyenler elleri böğründe verilecek kararı bekliyorlar.

Rahmet peygamberi soruyor onlara; "Benden ne yapmamı beklersiniz?

Suçluların başları öne eğik olarak "Biz seni, babanı, tanırız. Baban kerim/ cömert, iyilik sever adamdı. Senden de o beklenir" derler.

Efendimizde: "Ben de Yusuf kardeşimin dediğini derim. Yusuf, kardeşlerine: "Bugün size kınamak yok. Allah sizi afvetsin. O merhamet edenlerin en merhametlisidir." Demişti. Hepiniz evlerinize gidiniz ve hepiniz hürsünüz." Buyurmuş. (Yusuf suresi ayet 92 ve Beyhaki, Süneni Kübra 9/118, hadis no: 18739)

Kardeşleri Yusuf aleyhisselamı öldürmek ve yok etmek için bir kör kuyuya atmışlardı. Yusuf aleyhisselam Allah'ın yardımı ile kuyudan, hapishaneden geçerek Mısır'a sultan olmuş ve aynı zamanda kendisine peygamberlik verilmişti.

O, kendisini öldürmeye kasteden kardeşlerini afvettiği gibi sevgili peygamberimiz de Mekke'li müşrikleri afvetmişti.

Sizler, kendi kız kardeşiyle veya oğlan kardeşiyle küs olanlar, miras davası nedenyile en yakınlarına düşmanca davrananlar, kan davası güdenler, sizler Kur'an okumuyor musunuz?

İbrahim aleyhisselama babası "Seni taşlayarak öldüreceğim" dediğinde O da babasına "babacığım, senin afvın için Allah'a yalvaracağım" diyordu. (Bak Meryem suresi ayet 46-47)

Afvedenler iki dünyada da kazanıyorlar, kin güdenler kaybediyorlar.