Pek nadir rüya görürüm…
Gördüklerimi de genelde uyandığımda hatırlamam…

Ama nedense bazı rüyaları da çok net hatırlarım ve unutmam…

İşte bunlardan birini geçen gün gördüm…
Önemlidir diye kaleme aldım…
“Hayırdır inşaAllah” diyerek anlatalım…

“Bir kapalı mekandayım…
Mekanın içinde bariz kolonlar var…
Ve kolonlu mekanın içinde bazı insanlar var…
Az değil ama çok da kalabalık değil…
Hepsi takım elbise giymiş iyi giyimli genç insanlar…

Derken bir ses duyuluyor;
“Erbakan Hoca ölmüş”diye…

Bir telaş başlıyor…
Sağa sola koşturmacalar…

Derken Erbakan Hoca’yı getiriyorlar…
Sarı takım elbisesi içinde öylece uzanıyor…

Ölmüştü!

Yanına yaklaştım…
Ayakta ona baktım…

Beni görünce sağ gözünü açtı…
Ve gözü hareket etmeye başladı…
Diğer gözünü görmedim…

Sonra koşturan kalabalığa döndüm…
Avazım çıktığı kadar bağırmaya başladım…

“Erbakan Hoca ile ilgili bildiğiniz her şey yanlıştır…”
“O bir evliyadır…”

Derken uyanmışım…
Kalktığımda namaz vaktiydi…

Evet bu neydi neye işaretti bilmiyorum…
Hikmeti nedir algılayamıyorum…

Muteber rüya tabirlerine baktım…
Bununla ilgili haberleri taradım…

Önceden bazı zatların Erbakan Hoca ilgili gördüğü rüyalara rastladım…

Onların da Erbakan Hoca’nın veli olabileceği ile ilgili yorumları var…

Acaba bir kesim gerçekten Erbakan Hoca’yı abartıyor mu?
Yoksa bir kesim gerektiği gibi anlayamıyor mu?

Şüphesiz bu rüyayı görünce Üstad Bediüzzaman geldi aklıma…

Onun siyasetten uzak duruşunu…
Siyasette iyi birinin kötülendiği,kötü birinin yüceltildiğini vs düşündüm…

Şüphesiz aşağıdaki sorular çok önemli…

Din adına yola çıkmış birisi siyaseti kullanarak dine ve dindarlara hizmet ediyorsa evliya olabilir mi?


Evliya olan birisinin mutlaka dini konularda fetva verecek durumda mı olması gerekir?

Bu ve buna benzer bir çok sorular…

Rüyalarla amel edilmez dense de…

Herşeyin doğrusunu Rabbim bilir…

GÜNÜN SÖZÜ

İnanan insanın yüzünde güleçlik vardır, kalbindeyse hüzün...
Gönlü herşeyden geniştir, nefsi herşeyden alçak... Yücelikten nefret eder, şöhrete düşmandır, gamı gussası uzundur, düşünmesi derin, susması fazladır...
Vakti yoktur, çok şükreder, çok sabreder, düşünceye dalmıştır...
İhtiyacı olanları görünce, kendi ihtiyacını hatırlamaz bile... Huyu güzeldir, geçinmesi hoş ve yumuşak...
Şeref bakımından serttir, huy bakımından alçak...

HZ.ALİ