27 yaşında genç bir bayanım. Altı yıldır evliyim ve küçük bir kızım var. Eşimle anlaşarak evlenmiştik ama evliliğimizin birinci yılından sonra büyü bozuldu ve eşim bambaşka biri oldu. İlk günlerde eşimdeki bu değişimi pek kabul etmek istemedim ve söylendim durdum. Ama eşim beni pek ciddiye almadı, "artık aşk duygum bitti, bundan sonra birbirimize saygı çerçevesinde davranmalıyız" diyerek beni kırdı. Gerçekten eşimin bu ifadeleri karşısında mahvoldum... Madem böyle düşünüyordu da neden bana ulaşılmaz vaadlerde bulundu ve beni kandırdı. Şimdilerde iki yabancı gibiyiz. İşten geliyor ve soru sorduğumda bile baştan savma bir cevap verip televizyonun başına geçiyor, geç vakitte de yatıyor. Eşim yüzünden evlilikten nefret ettim ve evime yabancılaştım. Kendimi evde hiç mutlu hissetmiyorum... Sanki hiç tanımadığım bir diyara gelmiş gibiyim. Ayrılmayı düşünmüyorum, evliliğimi iyileştirmek ve eşimle iyi ilişkiler kurabilmek için ne yapabilirim? Nazlıgül Ç.

Beklentilerinizi ifade edin
Evlenmeden önce, genellikle eşler birbirlerine karşı daha dikkatli davranmaya ve onların beklentileri noktasında hareket etmeye özen gösterirler. Ancak evlilik döneminde, bu durum biraz değişime uğrayabilir ve eşler eski titizliklerini göstermeyebilirler. Çünkü eşler evlilik içinde birbirlerini daha yakından tanımakta ve artık sorumluluklarını yerine getirebilmek için gerekli çabayı sarf etmektedirler.

Gerçekten de evliliğin getirdiği sorumluluklar, eşlerin birbirlerini tanıma ve ilişkilerini biçimlendirme çabaları, bazı zorlukları beraberinde getirebilir ve bu durum çeşitli şekillerde ortaya çıkabilir. Ancak ne olursa olsun eşler karşılıklı sevgi ve saygılarını ayakta tutmaya özen göstermeli bu konudaki sorumluluklarını öncelemelidirler.

Yaşadığınız sorunu bizimle paylaşarak, aslında birçok kadının duygularına tercüman oldunuz. Sorunlarınızı aşabilmek için eşinizle iletişim kurarak ondan neler beklediğinizi lütfen uygun bir dille ifade edin. Ayrıca, kırıldığınız üzüldüğünüz şeyleri ona belirterek, beklentilerinizi ve kendisine de nasıl davranılmasını istediğini de sorun. İlişkilerinizde onu eleştirmemeye çalışın, eleştirdiğiniz hususlarda niçin böyle bir sorun yaşadığınızı anlamaya çalışın. Onun bireysel özelliklerine saygı gösterin ama ev içinde yaşadığınız sorunları da onunla paylaşın.

Kıskançlığın çaresi var mı?
Biri on dokuz diğeri on yedi yaşında iki kızım var. Küçük kızım küçüklüğünde bir rahatsızlık geçirdiğinden o dönem biraz daha üzerine titredik. Ama şimdi ikisine de eşit davranıyoruz ve bütün hayallerimizi iki kızımız üzerine kuruyoruz. Ama nedense büyük kızımın kardeşine karşı kıskançlığına bir şey yapamıyor ve bu sorunumuza bir çözüm bulamıyoruz. Kızım kardeşi ne yapsa kıskanıyor, onu eleştiriyor bize şikayet ediyor. Ve gün içinde "o sarışın güzel, ona iyi kısmetler çıkacak ama ben onun kadar güzel değilim o yüzden beni onun kadar sevmiyorsunuz" diyor. İnanın kendisini çok sevdiğimizi ve onun da kardeşi kadar güzel bir kız olduğunu söylüyoruz ama bir türlü inanmıyor ve evde sürekli sorun çıkarıyor. Kardeşini öfkelendirmek için onun odasını dağıtıyor, telefonunu karıştırıyor arkadaşlarına müdahale ediyor. Eşim de, ben de bir şey aldığımızda her ikisinin de fikrini soruyoruz ve onları birbirinden ayırmamaya çalışıyoruz ama buna kızımı bir türlü inandıramıyoruz. Kızımın bu sorununu çözmek istiyorum acaba kıskançlığın bir çözümü var mı? Bu konuda bana neler tavsiye edersiniz?

Kaybetmekten korkuyor
İfadelerinizden anladığıma göre, küçük kızınızın rahatsızlığı sırasında üzerine biraz fazla titremişsiniz ve bu durum büyük çocukta bir kıskançlığın gelişmesine neden olmuş. O zamanlar, kızınızın bu durumunu fark edip, çözüme ulaşabilmek için yardım alabilseydiniz sorunun ortadan kalkmasını sağlayabilirdiniz. Ama sanırım, hasta bir çocukla meşgul olmanız ve evinizin sorumluluğunu üstlenmeniz nedeniyle yorucu bir dönem geçirdiniz ve böyle bir imkanınız olmadı.

Kıskançlığı tetikleyen unsur, kaybetme ya da ötekinin sahip olduğu şeyleri istememe, onlardan yoksun olma duygusuyla alakalıdır... Özellikle ilişkiler bazındaki kıskançlıklarda, kişi sevdiği kişinin ilgi ve sevgisini kaybetmekten korkar ya da buna bir başkasının ortak olacağı endişesini yaşar. İfadelerinizden anladığıma göre, kızınız belki çevrenin de, dillendirmesiyle kardeşinin kendisinden daha güzel olduğunu düşünüyor ve bu nokta da bir sorun küçük bir kıskançlık yaşıyor... Kızlarınız dışarı çıktığında çevredeki kimseler "aaa hiç benzemiyorsunuz, sen daha farklısın..." türünden yorumlar getiriyor ve küçük kızınızın daha güzel olduğunu ima ediyor olabilirler. Bunun için kızınızla tekrar konuşmayı, bu konudaki duygularını açmasını sağlayabilirsiniz. Ona sadece seni seviyoruz türünden ifadelerde bulunmayın ama sevgi ve ilginizi ilişkilerinizde ortaya koyunuz. Ev içinde kızlarınızla ortak bir şeyler yapmaya ve bu arada iş bölümü yaparak kardeşler arasında bir sevgi bağı oluşturmaya çalışın. Ablayla olan ilişkilerinde küçük kardeşi de teşvik edin ve onlarla kurduğunuz ilişkilerinizde dengeyi sağlamaya çalışın. Ayrıca, kızınızla işbirliği yaparak onun duygularını dinleyin, eleştirmeden anlamaya çalışın...