Ecel gelmeden yapabileceklerinizin en hayırlısını yapınız. Sizden öncekilerden ibret alın.

Dünya hayatı sizi aldatmasın. Aldatma ustası şeytan da, Allah’ın azabını unutturup sadece affına güvendirerek sizi isyana sevk etmesin.

Çalışın, fakat gaflete düşmeyin. Siz gaflete düşseniz de sizin yaptıklarınızdan gaflet edilmez. Dünyaya Allah’ın önem verdiği kadar önem veriniz.

“Mal ve evlâtlar dünya hayatının süsüdür. Bâki kalan salih ameller ise, Rabbinizin katında sevapça daha hayırlı ve ümit bağlamaya daha lâyıktır.” (Kehf Sûresi: 46.)

Yukarıya aldığımız bu ifadeler halife seçilir seçilmez Hz. Osman’ın (ra) halka yaptığı konuşma içerisinde yer alan cümlelerden bir kısmı. Niceleri yüksek bir makama geldiklerinde sevinçten âdeta kendilerini kaybederler. Ama Hz. Osman (ra), değil sevinçten kendinden geçmek ağır bir yükün altına girmenin ezikliği içerisinde idi, tasalıydı.

Yine niceleri yüksek mevkilere geldiklerinde gaflete dalar, gevşer, sorumluluktan uzaklaşırlar. Hz. Osman (ra) ise tam tersi ciddiyetle görevine sarılmış, gaflete düşmediği gibi gaflete düşülmemesi için gerekli uyarılarda bulunmuştu.

Hatırlattığı hakikatler son derece önemli. Elmas değerindeki ömür sermayesi ecelle sona eriyor. Ecel ise gizli. O halde ömrünü bugün bilip elinden gelenleri, hem de en güzelleriyle yapmalı insan.

Hayat, hata ve kusurlarla doludur. Hata ve kusurdan uzak kalan veya en az hata yapanlar, geçmişten ibret almasını bilenlerdir.

Dünya hayatının oyun ve eğlenceden ibaret olduğu bilindiği halde insan bu oyuna kapılıp günah ve haramlara dalıp ölümle gözünü açar, ama iş işten geçmiş olur.

Şeytan da insanı Allah’ın affedici olduğunu hatırlatarak günahlara daldırır. Artık günahlara öylesine alışır ki, dönme, pişman olup terk etme imkânı bulamadan ecel cellâdı gelip yakasına yapışabilir.

Bir âyette de belirtildiği gibi Allah tövbe edenleri affedici olduğu kadar günahta ısrar edenlere karşı da Aziz-i Cebbar’dır.

Gaflet de gerçekten dikkat edilmesi gereken çok önemli bir noktadır. İnsan gaflete dalıp dünyada bulunuş sırrını unutur, ebedî kalacakmışcasına dünyaya bağlanır, asıl gideceği vatan için hazırlık yapması gerekirken unutur. Bir de bakar ki hayat bitivermiş.

Bu öğütlerden istifade edeceğimiz çok noktalar var.