Allah’ın duâ, tevbe ve istiğfarları kabul ettiği bir kısım özel vakitler vardır. Bunlardan biri de seher vakitleridir. Müslim’de yer alan bir hadis-i şerifte Cenâb-ı Hakk’ın gecenin ilk üçte biri geçinceye kadar kula mühlet vereceğini, ondan sonra da yakın semâya rahmetiyle inip, “Melik benim, Melik benim. Kim bana duâ edecek?” diye seslendiğini belirtir. Buhârî’deki rivayet biraz daha geniştir. Her gece, Rabbimizin gecenin son üçte biri girince, dünya semasına rahmetiyle inip, “Kim Bana duâ ediyorsa ona icabet edeyim. Kim Benden bir şey istiyorsa ona vereyim, kim Bana istiğfarda bulunursa ona mağfiret edeyim” buyurduğunu bildirir.1

Kulluğun özü duâ olduğuna ve sonsuz ihtiyaçlarımız bulunduğuna göre işte en güzel icabet vakti! Bilerek bilmeyerek işlediğimiz hata ve kusurlarımız için işte en güzel istiğfar vakti! Üstelik Rabbimiz dâvet ediyor bizleri.

Şüphesiz her an, her saat Cenâb-ı Hakk’a ihtiyaçlarımızı arz etmenin, duâ ve istiğfar etmenin vakitleri. Ancak seher vaktinin çok büyük ve özel önemi var kullukta. Seher vakti yapılan ibadet ve duâların faydaları saymakla bitmez.

Her şeyden önce en makbul şükür vakitleridir bu vakitler. Allah Resûlü’nün (asm) bu vakitleri ibadetle, duâ ile, istiğfarla geçirdiğini biliyoruz. Allah’ın sevgili kullarının uyanık olduğu vakitlerdir bu vakitler. Kur’ân’da Cennetlik makbul kulların özellikleri anlatılırken seherlerde ibadet ettiklerinden bahsedilir.2

Seher vakitleri Allah’ın sevgisini kazanmaya vesiledir. Ahiret azığıdır bu vakitte yapılan ibadet, duâ ve istiğfarlar. Dokuzuncu Söz’de belirtildiği gibi kabir gecesinde ve berzah karanlığında lüzumlu bir ışıktır bu vakitte kılınan namaz. Allah Resûlü (asm) geceleri herkes uykudayken yapılan ibadetin Cennete esenlik içinde girmenin vesilesi olduğunu bildirmişlerdir.3

Bu vakitlerde yapılan ibadet ve duâlar aynı zamanda şifa kaynağıdır, mânevî hastalıklarımız için birer ilâç, yaralarımız için birer merhemdir. Çünkü Allah Resûlü (asm) gece ibadetini tavsiye ederken bu ibadetin sadece önceki seçkin insanların âdeti olduğu için değil, aynı zamanda Allah’a yakınlık, günahlara kefaret, hastalıkları tedavî edici ve kötülüklerden alıkoyucu olduğunu bildirmişlerdir.4

Büyüklerden Atebetü’l-Gulam, önceki hayatına bir tekme atıp Allah yoluna girmiş, yorulurcasına kendini ibadete, dine hizmete vermiş, geceleri kalkıp ibadet, duâ ve istiğfarla vaktini değerlendirmeye başlamıştı. Onun bu yorucu gayretini gören annesi dayanamamış, anne şefkatiyle, “Kendine biraz acısan ey evlâdım!” dediğinde, “Bırak anneciğim, sonsuz bir hayatın saadeti için şu kısacık dünya hayatında birazcık yorulayım”5 diye cevap vermişti. Demek sonsuz hayata hazırlık için önemli azıklardan biri de gece yapılan ibadet, duâ ve istiğfarlar…


Dipnotlar: 1- Buhârî, Tevhid: 35; Teheccüd: 14; Daavât 13; Müslim, Salâtu’l-Müsâfırin: 166; Muvatta, Kur’ân: 30; Tirmizî, Daavât: 80; Ebû Dâvud, Salât: 311. 2- Zariyat Sûresi: 18. 3- Tirmizî, Sıfatü’l-Kıyame: 42; İbni Mace, İkàmü’-Salât: 174. 4- Tirmizî, Daavat: 101.

5- Şaranî, Tenbihü’l-Muğterrin, s. 115.