Hayat dolu bir insandı Albaraka Genel Müdürü Adnan Büyükdeniz. Katılım bankacılığının öncülerindendi. Kurumunu başarıyla yönetiyordu. Ayrıca usta bir fotoğrafçıydı ve hep güzel kareler çekiyordu. Parayı ve insanı yönetmeyi seviyor ve biliyordu. Bütün bu uğraşılarının içerisinde bir de kanserle boğuşuyordu.
Allah rahmet eylesin, kansere yenik düştü. Kansere yenilmesi bahane. Cenab-ı Hakk’ın bu dünyada bedenine verdiği nefes sayısı bu kadarmış. Yakınlarına başsağlığı ve sabır dilemekten başka elimizden bir şey gelmiyor. Esas olan, yakından uzaktan tanıyan herkesin, hakkında “İyi insandı” şahitliğinde bulunmasıdır.
Ben kendi adıma; “İyi insandı” şahitliğinde bulunuyorum. İşinde ve özel yaşamında güzel ve doğru adına ne varsa yapan biri olduğunu hep işitmişimdir. İnsan böyle iyilerin aramızdan ayrılmasına üzülüyor. Daha yapacağı pek çok hizmeti vardı diye düşünüyor. Ama hesap kulların isteklerine göre değil, Allah’ın takdirine göre işliyor. Bu hesaba da teslim olmak zorundayız.
Hayat akarken sürekli değişiyor. İnsanoğlu ise bu değişikliğe ayak diremek için uğraşıp duruyor. Oysa bir ölüm haberi bütün dirençleri, plan ve programları alt üst edebiliyor. Ben de herkes gibi yapacağım işlere odaklanmış ve işime başlamıştım ki, MÜSİAD’dan cep telefonuma gelen haber, hem psikolojimin, hem plan ve programımın, hem de bugün yazacağım yazının değişmesine sebep oldu.
Bizler cüzi irademizle kendimize göre plan ve program yapıyoruz ama külli irade değiştiriyor. Rahmetli Adnan Büyükdeniz’in vefatı, kendisini tanıyanların ve sevenlerin bugünkü ve yarınki programlarını değiştirdi. Demek ki insan cüzi iradesiyle; “Şunları şunları yapacağım” dememeli, “Allah izin verirse” demeli. Allah izin vermeyince vermiyor işte.
Bizim kültürümüzde masallar; “Bir varmış bir yokmuş” diye başlar. Böyle bir başlangıç, bize hayat dersi vermek içindir. Hepimizin hayatı da “bir varmış ve bir yokmuş”tan ibaret değil mi? Rahmetli Adnan Büyükdeniz düne kadar vardı ve bugün aramızdan ayrıldı. Dua eder ve umarız ki, ruhu iyi ruhların yanındadır.
Hep ölenlerin arkasından böyle iyi niyetli yazılar yazılır. Sanki biraz da âdet haline gelmiştir. Yıllardır bu anlayışa itiraz eder ve “İyi insanlar ölmeden haklarında yazalım ve konuşalım” diye söylenir, söylediğimi de kendime hitap sayarım. Arşivime baktım, Adnan Büyükdeniz hakkında kültürümüze yaptığı destekten dolayı teşekkür yazısı yazmışım. Kültürel değerlerimize sahip çıkan ve bu konuda prestij kitaplar hazırlatan biriydi.
Paranın başındaydı ama her şey onun için para değildi. Bütün dünyaları ve dinleri para olan bir kısım medya, kendisiyle çok uğraşmıştı. İşte Adnan Bey aramızdan ayrıldı. Haydi artık mutlu olsunlar. Onların istemediği yerlere gelemeyecek. Ona olan nefret, kin, öfke ve hırslarını şimdi başka iyi insanlara kusmak üzere harekete geçebilirler.
“Değer mi” diye sormak lazım. Bakanlar kurulu kararıyla Merkez Bankası’nın başına getirilmek istenmişti ama A. N. Sezer adlı şahıs veto etmiş, vetosunu da kartel medyasının gücüyle desteklettirmişti. Oysa Adnan Büyükdeniz’in ne Merkez Bankası’nın başına geçmek gibi bir niyeti vardı ne de bu konuda gündeme gelmek istemişti.
Emaneti ehline vermek isteyen hükümet, kendisini önemli bir göreve getirmek istemiş, emanetin ehline verilmesini istemeyenler de itiraz etmişlerdi. Şimdi ne oldu, ne geçti ellerine? Adnan Büyükdeniz bütün hastalığına rağmen başında bulunduğu kurumu başarıyla yönetti ve alnının akıyla Rabbine kavuştu. Geriye sevenleriyle nefret edenleri kaldı. “Değdi mi?”
Şimdi arkasından bütün aklıselim insanlar dua edecek, rahmetle anacak ve yaptığı güzel işler arkasından amel defterine sevap olarak devamlı kaydedilecek. Müslümanlara göre bütün mesele buradadır. Öldükten sonra arkasından iyi amellerinin devam etmesidir.
Kendi adıma inanıyor ve biliyorum ki, arkasından dualar, Fatihalar sürecek. Hatırası yaşatılacak, gösterdiği doğru yoldan arkadaşları ilerleyecek. Bütün engellere ve kösteklere rağmen, iyiler sonuçta mutlaka kazanacak. Hayatı anlamlı kılan; “Kulların hesabıyla Allah’ın hesabının bir olmasıdır.” Daha ötesi yok. Adnan Büyükdeniz’in ruhu için el Fatiha.