Aradan 71 yıl geçti ama 10 Kasım hâlâ ağır seyreden bir gün. Radyo ve televizyonların yayınlarından, gazetelerin birinci sayfalarından bunu anlamak zor değil. Resmi tatilli bayramı bol bir ülkede (23 Nisan, 19 Mayıs, 30 Ağustos ve 29 Ekim) bir de yas günü var. Neyse ki bu günü tatil yapmamışlar. Başlangıçtan beri böyle.
Zamanenin muhalefet partilerine bakarsanız fahiş bir tarihî yanlış! 10 Kasım tali olmalı, sabahtan akşama kadar yas tutan suratlarla bildik mevzular konuşulmalı. “İzindeyiz, koruyacağız, yaşatacağız” nidaları ayyuka çıkmalı…
10 Kasımlar cumartesi veya pazara rastlamıyorsa, resmi olarak hayat devam ediyor. İşin protokol tarafı bir şekilde yerine getiriliyor zaten.
Bu sene TBMM’nin 10 Kasım’da toplanması ve olağan gündemini icra etmesi mesele edildi. Muhafelet yas günü üzerinden “şanlı” bir direniş gerçekleştirdi! Meclis çatısı bu hassas günde, en yüksek küfür edebiyatına sahne oldu. En kaba, en galiz küfürler havada uçuştu. Türkiye’de iktidara alternatif olmadan muhalefet partisi olmanın dayanılmaz kolaylığı bir daha sergilendi.
10 Kasım Meclis’in boş günü değil, daha önce örnekler var. Gündemli olarak toplanıp gerekli kararları alıyor. 10 Kasım 2001’de TBMM Genel Kurulu’nda, Türkiye’nin Afganistan’a asker göndermesine ilişkin yetki tezkeresi görüşülmüş. Askerlerimizin Afganistan’a gönderilmesi kararlaştırılmış.
Mesele ne peki? Demokratik açılımla ilgili sözünüz yoksa, projeniz yoksa ne gam; hamasetiniz var! Atatürk’ü koçbaşı yaparak hükümete her türlü hücum var!
Sarılın şova, gösteriye. Şamata çıkarın! Sövün, sayın, bağırın, çağırın!
“Atatürk”ü kalkan edip Meclis’in mahabbetini, ciddiyetini, İçtüzük ve teamüllerle sabit kurallarını kolaylıkla berhava edebilirsiniz.
Eskiden ilk mektep talebelerinin eline tutuşturulanlara benzer pankartlarla CHP milletvekilleri tarih yazdılar! Atatürkçülük size minnettardır!
Bunu yapanlar elbette Atatürk’ün kurduğu partinin mensubu olmakla övünürler.
Keşke takvimleri geriye alsak ve onları 1930’ların Meclisi’nde milletvekili yapabilsek. Paşa şeref locasında oturuma nezaret ediyor. Milletvekilleri kürsüye sırayla çıkıp Gazi hazretlerine ubudiyetlerini, sarsılmaz bağlılıklarını arz ediyorlar önce. Ardından gündemdeki konuyla ilgili görüşlerini mutlaka müsbet olarak seslendiriyorlar. Sonra oylamaya geçiliyor. Meclis kesinkes oybirliği ile karar veriyor! Ne zamana kadar? 1944’e 4 Takrir verilinceye, muhalefet açılımı gündeme gelinceye kadar!
CHP’liler! 10 Kasım’da Meclis’te çok komiktiniz! Atatürk’ün Meclisi’nde kazara bu gösterileri yapsa idiniz ne olacağınızı siz düşünün bakalım!