İsmin, kelimenin önemi var mı? Olmaz olur mu?
Adamın adı “Mülayim”miş, “sert olsan ne yazar!” demişler...
Bir kurumun adı değiştirilmekle muhtevası (konsepti) da değişebilir mi?
Değiştiği ortada!
Türkiye, Erkânıharbiye’si ile Millî Mücadele’yi başardı, 1930’larda bu kurumun adı “Genelkurmay” olarak değiştirildi.
Erkân-ı harbiye ne demek? Harbin, savaşın yöneticileri demek. Şimdi “kurmay” deniliyor!
“Erkân-ı harb”ler ne yapar?
“Kurmay”lar ne yapıyor?
Erkânıharbler, ülkenin güvenliği için nasıl harb edileceğini planlar, barışta savaşa hazır olur, gerektiğinde de harbi sevk ve idare eder.
Peki kurmaylar? Gazetelere irtica ile mücadele planı çerçevesinde başlıklar attırır, Güzin Abla’ya başörtüsü aleyhdarı mektuplar yazdırır, tarikat şeyhlerini halkın gözünde küçük düşürmek için haberler imâl ettirir, sonucu önceden belli anketler tertipletir, “türbanlılar çoğalıyor” haberleri yayar, “eğitim dinselleşiyor” korkusu pompalar...
Erkânıharb kelimesinin ağırlığını “kurmay”da bulabilir misiniz?
Erkan-ı harb terkibini kelimelerine ayrıştırıp anlam alanının kapsamını net olarak görebilirsiniz. Ya “kurmay”ın?
“Kurmay” ne demek? Şimdi biliyorum devlet sözlüğünde (TDK) neler yazıyor. Hem de bu kelimenin türkçe olduğu iddia ediliyor!
Kurmay gerçekten türkçe bir kelime mi?
Türkçe ise neden 1935’ten önce yok? Türkçe 1935’te icad edilen nevzuhur bir dil mi?
Hemen “kelime türkçe kur-mak kökünden” diye atlayanlar olabilir. “Kur”u böyle kabul edelim. Ya ek olarak kullanılan “may” nereden geliyor? Türkçede böyle bir ek var mı gerçekten?
Yok elbette! Kurmak kökü doğruysa, kurmakla ilgili bütün işleri, fiilleri “kurmay”dan bekleyebiliriz. “Germek, gerginleştirmek”ten ortam hazırlamaya, tasarlamaya, tahrike, taammüde kadar...
Zaten, olup bitenler bunu doğrulamıyor mu?
Kurmayların karargâhı, eskiden Erkân-i Harbiye-i Umumiye idi, şimdi Genelkurmay!
Bu birleşik kelimeyi ayrıştıralım: Genel, latince “general”den. “Kurmay”ın ise türkçe “kurmak”la bir alâkası yok, fransızca corps (heyet)dan aparma! Kelime türkçe olmamakla beraber türkçe gibi algılandığından, “kurmak” işin esası.
Genelkurmay, Genelkurmay olalı beri, Türkiye’yi “kur”maya çalışıyor. Ülkenin tabiî gelişimini, oluşumunu engelleyici düzenler yapıyor. Halkın iradesini hiçe sayan darbeler, müdahaleler veya nakıs darbeler planlıyor.
Bunun için artık miadı dolmuş bulunan mağlubiyet ideolojisine dayanıyor.
20. yüzyılın başlarında Türkiye için oluşturulmuş dünya sistemine uyumlu bu ideoloji bugüne hitab etmek gücünden tamamen yoksun.
Genelkurmay artık “erkânıharbiye” olmayı istemeli! Şimdiye kadar yaptığı işlerden el çekmeli.
Genelkurmay Erkânıharbiye olmalı. Bizim Genelkurmay’a değil, Erkânıharbiye’ye ihtiyacımız var!