Yazılarınızda gençlerin sorunlarına sık sık değiniyorsunuz ve büyüklerin onları anlamadığını dile getiriyorsunuz. Bu doğru ama çocuklarımız da bizi anlamıyor. 15 yaşındaki oğluma anlayış gösteriyorum, onunla konuşuyorum ve her konuda yardımcı olmaya çalışıyorum ama o beni hiç anlamıyor. Yabancı bir artiste özeniyor ve evin bütün duvarlarına bu adamın resmini asıyor. Hiç tanımadığımız bu adam aileden biri gibi oldu. Ben aslında, çocuğumun tanıdığımız bildiğimiz iyi insanları örnek almasını isterdim. Ama gençler bizi dinlemiyorlar... Sanmayın ki, sadece büyükler anlayışsız, onlar da bize karşı saygı ve anlayış çizgisinden çıkıyorlar... M. S.

Siz de haklısınız

Bu konuyu daha önceden de bir çok kere yazdığımı hatırlıyorum. Çünkü gençlik döneminde farklı özdeşim modelleri arayan gençler, bu arayışlarının peşinde koşarken aileler panik yapabiliyorlar. Bilindiği üzere çocuklar küçük yaşlarda anne babayı ve diğer aile bireylerini model olarak alırlar. Ergenlik döneminde ise genç kimliğini oluşturmak ve ben kimim sorusuna cevap aramaktadır. Genç buna bağlı olarak, çevresinde, güçlü gördüğü birini model almaya çalışabilir. Bu bir sporcu da olabilir, artist de olabilir, politikacı da olabilir, yazar da olabilir... Anladığıma göre oğlunuz da aynı şekilde kendisine bir özdeşim modeli arıyor ve bu noktada beğendiği bir artistle bağlantı kuruyor. Siz de haklısınız, gençler de aynı şekilde büyüklerini pek dinlemiyorlar ama bu nokta çözümü yine biz büyükler üreteceğiz... Sanırım oğlunuzun, kültürümüzün ve değerlerimizin taşıyıcılığını yapmış, örnek hayatıyla bizlere yol göstermiş kişilerle özdeşim kurmasını istiyorsunuz, bunun için onu bu türden çalışmalar yapan gruplara teşvik edebilirsiniz. Ayrıca bu örnek şahsiyetlerin hayatıyla ilgili bilgilerinizi oğlunuzla paylaşabilir ve bu konuda fikir teatisi yapabilirsiniz. Ancak arkadaş grubuda bu konuda çok etkindir, onu uygun bir arkadaş grubuna teşvik edebilirsiniz. Rahat olun, bu yaşlarda gençlerimiz beğendikleri kişilerin fotoğraflarını asabilirler, onların sözlerini tekrarlayabilirler, hayatlarını takip edebilirler... Onun üzerine gitmeyin, eleştirmeyin, zaten bir süre sonra kendisi bundan vazgeçecektir. Çocuğunuza verdiğiniz sevgi, güven ve ilgi çocuğunuzla aranızdaki sorunları çözecek ve size bir kazanç olarak dönecek önemli birer iksirdir buna inanıyorum.

Hayattan zevk almıyorum
35 yaşında bir bayanım. Ama çektiğim acıları yazmaya kalksam ansiklopedi olur. Yetim kaldım, evlendim sokağa atıldım, ikinci kez evlendim aldatıldım. İkinci eşimden bir çocuğum vardı onu da babası aldı şimdi yapayalnız kaldım. Yaşadığım çileler beni vaktinden önce yaşlandırdı. Bu yaşta tansiyonum, şekerim, kolostorolüm var... Ağır işte çalışamıyorum, bir iş yerinde çay yapıyorum ama akşamları eve geldiğimde hiçbir yerim tutmuyor. Anlayacağın abla hayattan hiç zevk almıyorum. Sabahları kalktığımda canım hiçbir şey yapmak istemiyor zorla işe gidiyorum. Doktora gittim depresyon teşhisi koydu ilaçları kullandım biraz iyi gelmişti ama bıraktım yeniden rahatsızlandım... Bilmiyorum bundan sonra ne yapacağım... K. A

İmtihandayız

Anladığıma göre zor günler geçiriyorsunuz... Küçük yaşlarda anne babadan yoksun kalmak ve hiç te yolunda gitmeyen iki evlilik yapmak bütün bunların yanında sağlık sorunlarıyla mücadele etmek, her şeye rağmen hayatta kalabilmek için çalışmak.... Bütün bunlar sanıldığı kadar kolay bir imtihan değil... Ama bu kadar ağır sorunlarla başaçıkmaya çalışmanız, aslında güçlü bir yanınızın da olduğunu gösteriyor. Bu durumda güçlü tarafınıza eğilerek, bu yanınızı geliştiremeye çalışınız... Ne yapalım bazı şeyler bizim elimizde olmadan gelişiyor ve hayatımızın akışını etkiliyor...

Size doktorunuza tekrar devam etmenizi ve yaşadığınız depresyondan kurtulmanızı tavsiye ederim. Çünkü depresyon, duygusal, fizyolojik ve zihinsel alanımızı olumsuz yönde etkileyebilen bir rahatsızlıktır. Buna bağlı olarak, uykusuzluk, iştahsızlık, hayattan keyif alamama, olaylara olumsuz tarafından bakma, suçluluk duygusu, ölüm duygusu... gelişebilir. Bütün bunlar sizin işinize odaklanmanızı ve kendinizle ilgili olumlu düşüncelere sahip olmanızı engelleyebilir. Bunun için, tedaviye tekrar başlayın... İlaç ve psikoterapi yardımıyla durumunuzun iyileşebileceğini düşünüyorum. Daha sonra ise hayatınızın yeniden muhasebesini yapın ve güçlü taraflarınıza eğilerek, kendinize yeni bir yol çizin...