Günümüz çocukları sadece, koşup oynayacakları doğal ortamlardan mahrum kalmıyorlar aynı zamanda baba şefkatinden de yeterince beslenemiyorlar. Oysa çocuğun hayatında ciddi sorunlara, kalıcı hasarlara yol açabilecek olan bu boşluğun telafisi oldukça zordur. Babalar çocukların eğitimini ağırlıklı olarak annelere bırakıyorlar ve kendilerini sadece eve para getirmekle yükümlü bir kişi olarak görüyorlar.

DR. Ernest EBerhardt Amerikan halkının çözülmesinde baba rollerinin pasifize olmasının büyük etkisi olduğunu düşünüyor ve "hiçbir şeyin evde etkili bir babanın olması kadar işe yaramadığını sonucuna vardım. Babaların rolleri ve görevleri noktasında iyileşme olmadan Amerika'da ailenin çöküşünü nasıl önleyemeceğiz" diye soruyor.

Baba çocuğun hayatında güveni temsil ediyor. Çocuğuyla sevgi ve güven eksenli ilişkiler kuran baba, bağımsızlığını kazanma, ayrışma bireyselleşme döneminde çocuğun agresyon durumunu normalize eder onun kendini bulmasına yardımcı olur ve ona yardımcı olur.

Bilindiği üzere küçük yaşlarda, kız çocuklar anneyle, erkek çocuklar babayla özdeşim kurma ihtiyacı içindedirler. Bu anlamda sadece annenin değil aynı zamanda babanın da çocuğuna doğru model olması önemlidir. Babayla rekabet tartışmasını aşamamış erkek çocuklar, kendilerine özgü değerler oluşturamazlar, ve bireyselleşemediklerinden de baba gibi davranmaya başlarlar. Bu durum çocuğun ileriki yaşlarında ciddi sorunların ortaya çıkmasına neden olabilir.

Günümüz dünyasında babalar ağır iş şartlarına bağlı olarak eşlerine ve çocuklarına vakit ayıramıyorlar. Dolayısıyla çocuklar neredeyse babasız büyüyor. Baba çocuğun eğitimine yeterince vakit ayıramadığından buradaki açığı kapatmak anneye düşüyor.

Yaşadığımız hayat şartları, ağır iş koşulları aileleri fiziksel ve ruhsal yorgunluğa sürüklüyor ve bu durum ailelerin çocuklarına yeterince vakit ayıramamalarına neden oluyor. Ancak, çocukların babalarıyla yeterince vakit geçirememeleri babaların biraz da kendilerini bu işten beri görmeleriyle ilgili bir durum. Eğer baba, televizyon seyretmeye maça gitmeye, arkadaşlarıyla vakit geçirmeye tatile çıkmaya vakit ayırabiliyorsa işten geldiğinde çocuğuna ayırabileceği birkaç dakikalık zamanı da bulabilir.

Babaların çocuğun eğitimiyle ilgili durumlarda kendini geri çekmesinin nedeni daha ziyade, öğrenilmiş çarpık düşüncelerinin bir ürünü olarak ortaya çıkıyor. Zira toplulumuzda baba genellikle para kazanan ve evin geçimiyle ilgilenen, sevgisini göstermeyen, sert mizaçlı biri olarak tanımlanır. Oysa çocuğun ihtiyaçları sadece maddiyatla ilgili değildir aynı zamanda onun sevgi ve ilgi ihtiyacı da vardır. Ayrıca babanın ona doğru model olmak gibi bir sorumluluğu da vardır.

Araştırmaların sonucu, babayla iyi ilişkiler kuran çocuğun çevresindeki insanlarla ve arkadaşlarıyla da iyi ilişkiler kurduğu yönündedir. Anne ve babanın uyum içinde olması, çocuğun sorunlarına ortak çözümler getirmesi, işbirliği yapması çocuğun ,ileride kendisiyle barışık olmasına ve çevresindeki insanlarla iyi ilişkiler kurmasına yardımcı olacaktır.

Babaların büyük bir çoğunluğu kendilerini sadece eve para getirmekle yükümlü görüyorlar. Oysa babanın çocuğuna ve aile bireylerine sevgi ve güven vermek, onlara vakit ayırmak ve İslamın güzelliklerini anlatmak, doğru model olmak gibi bir sorumluluğu da var.