Peygamberlerin hayat bize hem ufuktur, hem de umuttur...
Hatrlayn ki, Hz. Nuh bin sene yaşad, ama yaşamaktan asla umut kesmedi...
Kendisine emredilen gemiyi yaparken uğradğ bask ve şiddete ek olarak kendisiyle dalga geçilmesi karşsnda bir an bile tereddüde düşmedi...
Vazgeçmedi, olumsuz şartlara teslim olmad.
Hz. Nuh, amansz hastalğ karşsnda pes etmedi, bir an bile “Artk bktm” demedi, yaşna ve hastalğna rağmen elinden geleni yapt.
Âlişan Efendimiz, yannda tek kişi ile (Hz. Ebubekir) Medine meçhulüne hicret etmek zorunda kaldğ gün “Allah bizimledir” diyerek, Allah’a sğnd, asla “işim bitti” diye düşünmedi, ylmad, yklmad...
Bunlara benzer yüzlerce örnek varken, bize ne oluyor ki, ellisinde hayatla bağlarmz koparp “emeklilik” psikolojisinde kendimizi pasifize ediyoruz?
Aslnda her yaşta ve her şartta, hayatn her ayrntsn yaşayabilecek kabiliyette yaratlmştr insan...
Unutmayalm ki, büyük başarlar “olmaz” gibi gözüken yeni başlangçlarn ve deneylerin eseridir...
Edison, ampulü yakncaya kadar, bir rivayete göre, yirmi bin deney yapmşt. Onun yaptğ da bir anlamda Nasreddin Hoca’nn göle maya çalmas gibiydi. Bkmadan, usanmadan denedi...
Ampul, bu yeniden başlangçlardan birinin sonucu olarak yanverdi. Edison, binlerce deney yapmaktan vazgeçseydi, ampul yanar myd?
Hoca da “Ya tutarsa!” diyerek göle maya çalmamş myd?
Mimar Koca Sinan, muhteşem eseri Selimiye’yi seksen yaş kertesinde yapmamş myd?
Kuşkusuz işini çok seviyordu. Hayat da çok seviyordu. Ve adm gibi biliyorum ki, Selimiye’yi inşa ederken yüreği müthiş eğleniyordu.
Bu yüzden hiç ihtiyarlamad o, hep gencecik kalmay başard...
Diyeceğim şu ki, sadece yeni atlmlar, denemeler, taze başlangçlar yapma gücünü yitirenler ihtiyarlar.
¥
Hele tarihimizde bir Köprülü Mehmed Paşa örneği var ki, tembelliklerimizi ve bkknlklarmz aşmak için bu bile tek başna yeterlidir.
Köprülü Mehmed Paşa sadrazam olduğunda yetmiş küsur yaşndayd. Devlet isyanlarla, karşklklarla çalkalanyor, henüz onbeşini süren Sultan V. Mehmed ise çaresizlik içinde kvranyordu...
Dirayetli bir sadrazam bulma ümidiyle bazen günde iki sadrazam değiştiriyordu.
1657 ylyd...
Padişah, aradğn hâlâ bulamamşt. Devlet çark durmuş gibiydi. Karşklklar sarayn içine kadar girmiş, rüşvet dal budak salmşt...
Köprülü Mehmed Paşa bu şartlar altnda sadrazam oldu...
Ne yaknd, ne de yüksündü: Bütün gücüyle icraata başlad...
Fakat daha ilk günlerde, devleti kendi ikballeri istikametinde kullanmak isteyen bir güruhun itirazyla karşlaşt:
“Yaptklarn töresizliktir, bu gidişte srar edersen devletin muvazenesi bozulur” dediler.
Bozulan kendi muvazeneleriydi ve Köprülü bunu çok iyi biliyordu. Ne var ki, seslerini Padişah’a kadar ulaştrdlar:
“Böyle zamanda devlete genç biri sadrazam lâzmdr, oysa Köprülü Paşa’mz yerinden kalkamayacak kadar ihtiyardr; yarn öbür gün emr-i hak (ölüm) beklediği için de işleri aceleye getirmekte, bu yüzden eline yüzüne bulaştrmaktadr” dediler.
Gencecik Padişah, günlerden bir gün Sadrazam Mehmed Paşa’y huzuruna çağrd: Şikâyetlerin ayyuka çkmasndan söz ederek, baz icraatlarn zamana yaymasnn daha doğru olacağn söyledi...
Buna Köprülü’nün verdiği cevap son derece sertti:
“Hükûmet idaresi başkalarnn (yani padişahn) elinde olunca iş görmek mümkün değildir. Benim yaptğm başkalar bozmak isterse, devlette fesat olur. Ruhsat verirseniz, sadrazamlktan çekilmek isterum.”
Sadrazamlk mührünü öpüp başna koyduktan sonra Padişah’a uzatt:
“Buyurunuz Mühr-i Hümâyununuzu Hünkârm, artk benden daha elyak olana verursuz.”
Bereket versin Sultan V. Mehmed, yaşl sadrazamn istifasn kabul etmeme basiretini gösterdi. Bir daha işlerine karşmayacağna dair söz verdi...
Güvenini tekrar belirtti ve hattâ yetkilerini arttrd.
Sadrazam Köprülü Mehmed Paşa, dört yl daha yaşad (1661’de öldü). Bu süre içinde kendisinden önce sadrazam olan nice gencin yapamadğ icraatlar yapt...
Uçurumun kysndan aldğ devleti derleyip toparlad...
Zafer yollarn tekrar açt...
Venedik Donanmasn Çanakkale Boğaz’ndan kovup Limni Adas’n geri ald.
Bugün hiçbir tarihçi, “İhtiyar Köprülü’nün yerine filanca genç sadrazam olsayd daha iyi olurdu” diyemiyor.
Unutmayn: Siz hayattan vazgeçmedikçe hayat sizden vaz geçmez!..
Yani, ya çaresizsiniz, ya da çare.. sizsiniz!