27 yaşında bir bayanım. Üç yaşında bir de çocuğum var. Kış mevsiminde kendimi daha kötü hissediyorum. İçime fenalık geliyor ve sanki kötü bir şeyler olacakmış gibi geliyor. Hava bulutlu olduğu zamanlarda bu durum daha artıyor ve gerçekten bunalıyorum. Bu kış da aynı şekilde garip duygulara kapıldım ve vaktin çocuğunu uyuyarak geçirmeye çalıştım. Eşim sendeki bu durum psikolojik diyor ve beni pek ciddiye almıyor ama ben gerçekten karamsar oluyorum. Yaşadığım sorun normal bir durum mu yoksa yardım almam gerekir mi? F. E

Havalar ruh halimizi etkiliyor
İklimlere bağlı olarak gelişen depresyon durumunun bir çok kişiyi etkilediği biliniyor. Özellikle kış mevsiminde bu türden sorunlar daha da artıyor. Bunda güneş ışığının azalması ve hava şartlarının soğuk ve loş bir hal almasının etkisi vardır. Bu duruma bağlı olarak depresyon ve anksiyete belirtileri artabiliyor ve uzmanların mevsimsel duygulanım bozukluğu olarak tanımladığı bu durum yardım almayı gerekli kılabiliyor. Çünkü, yorgunluk, iştahsızlık, motivasyon düşüklüğü, uykusuzluk şeklinde ortaya çıkan depresyon, kişinin hayatını etkileyebiliyor ve onu umutsuzluğa sürüklüyor.

Size bu dönem bir psikiyatriste giderek yardım almanızı tavsiye ederim. Ayrıca yürüyüş yapmanız ve sporla meşgul olmanız ve sosyal aktivitelere katılmanız da içinde bulunduğunuz durumdan çıkmanıza katkı sağlayacaktır.

Rabbimiz dünyayı bizlere uygun şekilde yaratmış ve her günü her mevsimi kendine has özelliklerle donatmıştır. Bunu düşünerek, kış ayının da güzelliklerini görmeye çalışın. Kar üşütüyor ama karın güzellikleri de var, soğuk kış günlerinde yapılan sohbetler, birlikte tüketilen zamanlar öykülere dahi konu olmuştur... Kış mevsiminin de, yaz mevsiminin de, kendine özelliklerinin olduğunu idrak ederek, mevsimlerin bizler için okunacak birer kitap kadar zengin olduğunu düşünebilirsiniz.

Kalkamıyorum
20 yaşında bir genç kızım. Liseden sonra okumadım. Ama şimdi okumadığıma çok pişmanım. O günlerde evde yatıp dinlenmeyi hayal ediyor ve üniversiteye gitmeden de kendimi yetiştirebileceğimi düşünüyordum. Ama yapamadım. Kitap okumak istiyorum ama hemen uykum geliyor. İngilizce kursuna yazıldım fakat devam edemedim. Bir de sabahları kalkamıyorum. Gece geç vakte kadar televizyon seyrediyorum sabah da kalkamıyorum. Belki de erken yatarsan kalkabilirsin diyeceksiniz ama saat üçten önce uykum gelmiyor, uyuyamıyorum. O yüzden televizyon seyrediyor, çay içiyorum, geç yattığımdan da kalkamıyorum. Bu konuda annemle sürekli kavga ediyoruz. Annem beni anlamıyor o ev işi yapmamı ve kendisine yardım etmemi istiyor. Ama ben, önce kendime faydalı olmak, kendimi geliştirmek istiyorum. Bu konuda bana neler tavsiye edersiniz? H. H

İsterseniz yapabilirsiniz
İfadenizden anladığıma göre, okul yıllarında biraz fazla yoruldunuz ve bu yorgunluğun her zaman devam edeceğini düşündünüz. Fakat inanın, bütün gençlerimiz sizin gibi aynı şekilde yoruluyorlar. Ama bunu sebep göstererek eğitimi bırakmak hiç de çözüm değil. Bu nedenle eğitiminize tekrar devam edebilir ve hayatınızı düzene sokarak dinlenmeye vakit ayırabilirsiniz. Evde kendinizi yetiştirebilirsiniz ama bunun için, yatış ve kalkış saatlerini düzenlemeli ve okumaya vakit ayırmalısınız. Televizyon seyrederken kendinize faydalı olabilecek programları seçebilir ve uygun olmasa dahi erken saatte yatabilirsiniz. Ayrıca, sosyal faaliyetlere katılabilir, üniversite sınavlarına hazırlanabilirsiniz. Yeteneklerinize eğilebilir ve hangi alanlarda yetenekli olduğunuzu tanımlayarak bu noktada kendinizi yetiştirebilirsiniz. Arkadaşlarınızdan bahsetmemişsiniz, anlaşabileceğiniz arkadaşlar edinebilir onlarla ortak bir paylaşım içinde olabilirsiniz. Anneyle çatışmamaya özen gösterin, fırsat buldukça ona yardımcı olun. Ayrıca sorunlarınızı anneyle de paylaşmaya çalışın.