Türkler ve Araplar farklı etnik kimlik olsalar da birbirlerini tamamlıyorlar. İslam aleminin merkez üssünde Araplar ve Türkler var. İki milletin bir araya gelmesi dünyanın kaderini değiştirir. Ortadoğu ile Orta Asya şayet bir araya gelse dünyanın merkezini ve kalbini temsil eder. Arapların Gözüyle Türkler Sempozyumu'nda düzenleyici heyette yer alan Ömer Kayır'ın tespitlerine göre, en azından Türkler, Araplar kadar buluşma ve bütünleşme noktasında heyecanlı değil. Heyecan eksikliği var. Nedeni, fikri eksen kayması olmalıdır. Merkezi fikrimizde kayma olduğundan dolayı her önüne gelen faydalı veya faydasız Avrupa normlarından bahsediyor. En son, içeriğini bilmediği anlaşılan Cumhurbaşkanı Abdullah Gül'ün de yargıda Avrupa normları çerçevesinde reforma gidilmesini salık vermesidir. Halbuki, AB'de HSYK benzeri yapıların toplantılarına bakanların veya müsteşarlarının katılmasının mümkün olmadığı söyleniyor. Yani erkler ayrımı tam manasıyla işliyor. Biz ise işin teknik kısmı yerine yine ideolojik kısmına talip olduk. Bu bağlamda, AB normları sayesinde zina serbest oldu ve yakında da kimliklerden din hanesi kaldırılacak. Dolayısıyla, burada daha önce arz ettiğim gibi büyük bir kandırmaca yaşanıyor. Hükümetin yerli yersiz AB normlarını manipülasyon ve istismar aracı olarak kullanmaması gerekir. İslam dünyasına yönelik heyecanın düşmesinde de yakınlaşma politikalarını sürdüren hükümetin birinci derecede sorumluluğu vardır. Ortada bir tezat var. Üst yapı İslam alemiyle bütünleşmeye çalışıyor lakin altyapı da yaprak kımıldamıyor. Heyecanımız Arapların heyecanına eşlik etmiyor. Zira, merkezi düşüncesi başka projeler tarafından igdiş hatta işgal edilmiş durumdadır. Sadece AB ile ilişkilerimiz değil aynı zamanda Araplarla ilişkilerimiz de -veriler üzerinden- tahrif ve istismar ediliyor. Sözgelimi, Arapların Gözüyle Türkler Sempozyumu'nda konuşmacılardan birisi iki ülke arasında geçen dönem yaşanan ticaret hacmindeki rakamların dakik olmadığını hatta farklı olduğunu ve birbirini tutmadığını anlattı. Suriye verileri daha düşük iken Türkiye verileri en azından şişirilmiş. Elbette gönül ister ki, ilişkiler tavan yapsın. Lakin bunları elimizi kuvvetlendirmek için iç politika malzemesi yapıp, çekişmelere alet etmemeliyiz. Hükümet zayıflayan imajını tazelemek için vize kaldırma ve ihracat seferberliği yürütüyor. Elbette ki bunlar bizim yararımıza. Alkışlamak lazım. Lakin istismar edilmemek kaydıyla.

Bizi buluşturan değerler noktasında Arap Yazarlar Birliği üyelerinden ve sempozyumun renkli simalarından şair Fayda Gaybur konuşmasında Türk-Arap münasebetlerinin metaneti ve asaleti noktasında yerinde bir şiir okudu. Şiir anonim idi ve ben kendisinden şiiri yazılı olarak istedim. Kendileri de lütfettiler. Şiir, et kemik mesabesinde iç içe geçen ilişkilerin mahiyetini de çok güzel bir biçimde yansıtıyor:

Ya ali Osmane min türkin ve Arabin!

Ve eyyü şa'bin yüsavi't türke ve'l'arabe?

Sunu'l hilale ve zidu mecdehu alemen.

La Mecde min ba'dihi in daa ev zehebe.

Türk ve Arap'lardan oluşan Osman oğulları,

Hangi millet Türklere ve Araplara eşit olabilir ki?

Hilali koruyun ve yüceliğini bayraklaştırın,

Zayi olur ya da giderse; onun üzerinde paye yoktur.

Akif ayrılıktan çok muzdarip, müştekidir ve birlik yerine ayrılık yolunu tutturmanın akıbetlerini çok iyi tasvir eder. İşte kulağa küpe (etvak ez zeheb) nevinden söyledikleri:

Artık ey milleti merhume, sabah oldu uyan !

Sana az geldi ezanlar, diye ötsün mü bu çan?

Ne Kürtlük, ne de Türklük kalacak aç gözünü !

Dinle Peygamber-i Zişanın İlahi sözünü.

Veriniz başbaşa; zira sonu hüsranı mübin,

Ne hükümet kalıyor ortada, billahi ne din !

"Medeniyet !" size çoktan beridir diş biliyor;

Evvela parçalamak, sonra da yutmak diliyor.

Ne bu şuride siyaset, ne bu fasid dava?

Görmüyor gittiği yanlış yolu, zannım, çoğunuz...

Size rehberlik eden haydudu artık kovunuz!

Bunu benden duydunuz, ben ki evet, Arnavudum...

Başka birşey diyemem... İşte perişan yurdum!...

Bundan sonra bir de, AB'nin Kıbrıs ve Bosna'da el'an yaptığı ayrımcılığı hatırlayın?