Biri 17 diğeri 15 iki kızım var. Küçük kızım küçüklükten itibaren çok okuyan biridir. Dünya klasiklerini bile bitirmiştir. Ama büyük kızıma ne yapsam kitap okutamıyorum. Dersleri iyi, ileride hemşire olmak istiyor ama kendini geliştirmek istemiyor buna ihtiyaç duymuyor. Geçenlerde, kitap okumadığı takdirde kendini geliştiremeyeceğini söyledim bana " anne ben internetten gazeteleri okuyorum, ilgimi çeken konuları okuyorum beni sıkma" dedi. İnternet kitapların yerini tutar mı şimdiki nesiller neden bu kadar duyarsız? Tavsiye ve önerilerinizi bekliyorum. M. E

Birlikte okuyun
Aileler çocuklardan birini diğerinden daha farklı görüp iki çocuk arasında mukayese ederek beklentilerini ortaya koyuyorlar. Oysa erişkinlerde olduğu gibi çocuklarda da kişisel farklılıklar önemlidir. Dolayısıyla birinci çocuğunuzla ikinci çocuğunuzu mukayese ettiğinizde bu durum çocuklar arasında rekabet duygusunun gelişmesine de neden olabilir. Küçük kızınız kitap okumayı seviyor olabilir, büyük kızınız resim yapmaktan ya da sporla meşgul olmaktan hoşlanıyor olabilir. Bu nedenle kızınıza kitap okuması yönünde baskı yapmayın fakat onunla işbirliği yaparak birlikte okumaya çalışın. Ortak seçtiğiniz kitapları belli günlerde okuyun ve onunla paylaşın. Kızınızın ilgi alanlarını belirleyin ve buna uygun itaplar seçmeye çalışın. Okuduğunuz kitapları birlikte kritik yapın ve onu takdir edin. Ayrıca yaşıtlarından oluşan bir arkadaş grubuna dahil edin. Ona vermek istediğiniz davranışları grup içinde vermeye çalışın.

Eşimi kaybettim
20 yıllık evli bir bayanım. Eşimle tanışmama manevi bir ablam vesile olmuştu. Eşimin annesi babası küçük yaşta ölmüş o da yoksulluk içinde İstanbul'a gelmiş burada işe başlamış. O günlerde çok yalnızdı, manevi ablam "bu gençle evlen hem de iyilik etmiş olursun" dedi. Evlendim ama pek sevemedim. Yine de kocamdır dedim saygıyı eksik etmedim. İki çocuğum oldu onların hatırı için eşimin hatalarını görmezden geldim. Eşim iyi biriydi ama oturup kalkmasını bilmezdi ve temizlik kurallarına uymazdı. Bu nedenle aramızda sık sık kavga çıkardı ve ben evi terk eder ablamlarda kalırdım. Bir yıl önce kalp krizi geçirdi ve öldü. Ölümü beni çok etkiledi. Onunla tartıştığımız günler olurdu şimdi aklıma geliyor ve vicdan azabı çekiyorum... Bu duygulardan nasıl kurtulabilirim?

Vicdan hiç unutmuyor
Vicdanımız içimizde dimdik duran bir mahkeme... Küçük bir hatamızı dahi unutmuyor ve bizi sürekli uyarıyor, kontrole tabi tutuyor. İfadenizden anladığıma göre, eşinizle sevdiğiniz birinin etkisiyle evlendiniz ve onu pek benimseyemediniz. Ayrıca evliliğiniz süresince anlaşmazlıklarınız oldu ve bunu kendikendinize aşmaya çalıştınız. Fakat bu anlaşmazlıklar sürecinde sanrım ona haksızlık yaptığınızı düşünüyorsunuz. Bu duruma bağlı olarak da vicdan azabı çekiyorsunuz. Size şunu ifade edeyim, hata ya da haksızlık yapmış olsanız dahi artık geri dönüp ondan özür dileme şansınız yok. Ancak, durumunuzu Allah'a arz edip O'na duada bulunabilir, O'ndan yardım isteyebilirsiniz. İnsanız hepimiz hata yapabiliriz ve tövbe ederek hatamızdan dönmeye gayret ederiz... Allah tövbe kapılarını sonuna kadar açıyor ve bizleri rahmetiyle kuşatıyor. Eğer onun rahmet kapısı olmasaydı nereye gider ne yapardık... Her birimizin kırdığımız ya da kırıldığımız olaylar olmuştur. Bu durumda hatamızı telafi etmeye çalışır ve Allah'a sığınır halimizi ona arz ederiz.