Eşimle aynı iş yerinde çalışıyorduk, burada tanıştık ve evlenmeye karar verdik. Bu konuda ailelerimizin desteğini aldık ve beş yıl önce evlendik. Kendim oğlumun doğumundan sonra işi bıraktım. Bundan da şikayetçi değilim, oğlum şu anda üç yaşında ve uyumlu bir çocuk. Kayınvalidemle aynı apartmanda oturuyoruz. Evliliğimin birinci yılında bana karşı çok iyiydi daha sonra her şeyi problem yapmaya başladı. Onun davranışlarına bağlı olarak sorunlarımız iyice arttı. Kayınvalidem eşimle mutluluğumuzu çekemiyor ve sürekli iğneli laflar sokuyor, eşimi bana karşı kışkırtıyor. Eşimi çok sevdiğim halde kaynanam yüzünden sık sık tartışıyoruz ve bir sonuca ulaşamıyoruz. Sorunların çözümü için tavsiye ve önerilerinizi bekliyorum. A.K

İletişim kurmak esastır

Toplum olarak, duygularımızı ifade etmekten kaçınan ve öfkemizi biriktirerek bir süre sonra da öfke patlamaları yaşayan bir toplumuz. Kayın valide gelin ilişkilerinde ise ifade edemediğimiz duygularımızın bir zaman sonra aynı şekilde patlamalara neden olduğu ve daha büyük tahribatlara yol açtığını görüyoruz. Her ne kadar modern kültürden etkileniyor olsak da, toplum olarak bağımlı ve iç içe bir hayat sürüyoruz. Bağımlı ebeveynler, çocukları evlendiğinde bahsettiğniz türden sorunlara sebebiyet verebiliyorlar ve bu durumdan çocuklar fazlasıyla etkileniyor.

Dinimiz büyüklere saygı ve hürmet göstermeyi tavsiye ediyor ve bizlerden hakkaniyet ölçülerine riayet etmemizi istiyor. Bu nedenle, kendi haklarınızı korumaya önem verin fakat kayınvalidenize de saygı gösterin onunla işbirliği içinde olmaya çalışın. Kayınvalidenize yaşadığınız sorunlara bağlı olarak aile içinde çözülmelerinizin olduğunu ve sorunların çözümü hususunda kendisinden destek beklediğinizi ifade edin.

Bütün çabalarımıza rağmen bazen kendimizi karşımızdaki kişiye anlatamayız ve onu bir türlü ikna edemeyiz. Böyle durumlarda, kendimizi değiştirebilir ve karşımızdaki kişiyi olduğu gibi kabul edebilir, olaydan etkilenmemenin yollarını öğrenebiliriz. Bütün gayretlerinize rağmen bir sonuca ulaşamıyorsanız, kendi sınırlarınızı koruyarak onu olduğu gibi kabul etmeniz en doğru çözüm olacaktır diye düşünüyorum.

Vakit bulamıyorum

5 yıldan beri el yıkama sorunum var. Akşama kadar ellerimi yıkıyorum, çok çeşitli sabunlar deniyorum, sayarak yıkıyorum ve akşamları bitkin oluyorum. Evin en küçük kızıyım, şu anda otuz yaşındayım. Babam vefat ettiğinden annemi yalnız bırakamıyorum ona yardımcı olmaya çalışıyorum. Babam kanser hastasıydı ölümü çok acı oldu, ağzından kanlar geliyordu ve bizler ona hiçbir şey yapamıyorduk... Babamın ölümünden sonra annemi de kaybedeceğim diye korkuyorum ve ona daha çok bağlanıyorum. Allah ona uzun ömürler versin... Fatma hanım ben aslında korkularımdan ve el yıkama takıntımdan kurtulmak istiyorum... Tavsiyelerinizi bekliyorum U.M

Takıntılarla yüzleşebilirsiniz Obsesyon, kişide istem dışı gelişen davranışlardır. Kişi bu takıntıların anlamsız olduğunu bilir ve kurtulmak da ister bunun için kendine baskı yaparak yorulur bitkin düşer. Takıntının akabinde gelen zorlantılar ise kişinin yaşadığı zorlukları ziyadeleştirir... Takıntılar, sizin de bahsettiğiniz gibi el yıkama, tüpü ya da kapıyı kontrol etme, kumaş ya da halı desenlerini, kaldırım taşlarını sayma, kontrol etme, kuşku duyma şeklinde ortaya çıkabilir. Kişi, takıntıları tetikleyen çarpık düşünceleri değiştirerek durumunu iyileştirebilir. Yani aslında istemdışı gelişen bu davranışların arkaplanında, hastalık bulaşacağı, yakınların başına kötü bir şeyler gelebileceği, kontrolü kaybedip aklını kaçırabileceği..endişeleri vardır ve bu endişeler takıntıları ortaya çıkarmaktadır. Size öncelikle takıntılarınızı tetikleyen korkularınızla yüzleşmenizi ve zihninizi işgal eden dramatik senaryoyu iyileştirmenizi tavsiye ederim. Yaşadığınız sorunun babanızın hastalığından sonra ortaya çıkması sanırım mikrop kapma endişenizi ortaya çıkarıyor. Bu nedenle, mikrop kapma korkunuzla yüzleşin ve bu korkunuzu tetikleyen düşüncenizi değiştirmeye çalışın. Ayrıca bu dönem, bir psikiyatriste giderek yardım alın ve doktorunuzun tavsiyelerine uymaya gayret edin.