Durumun vahametini anlayabilmiş değiliz. Yaklaşmakta olan kıyameti gerektiği gibi algılayabilmiş değiliz. AK Parti'yi kapatmak için açılan dava, ucu belirsiz zincirleme depremler başlattı. Nereye varır, içeride nasıl bir dizayn yapılmak istenir, planlamanın amacı nedir kimse öngöremiyor. Derin devlet refleksinin, laik-İslamcı tartışmasının ötesinde, uluslararası bunalımlarla dolayısıyla planlamalarla hangi ölçüde örtüştüğünü net olarak bilemiyoruz. Bilmek için beklemek gerekiyor. Altı ay veya en fazla bir yıl beklemek…

Ama asıl kıyamet içeride değil. Asıl kıyamet dışarıda. İç siyasi kriz, dünyayı sarmak üzere olan devasa buhranla aynı zamana denk geldiği için çok tehlikeli sonuçlar doğurabilir. Sorunların, itirazların, öfkenin hiç değilse bir süre ertelenmesi gerekirken "mükemmel bir zamanlama" ile Türkiye'yi kaosun merkezine doğru sürüklemeye çalışıyoruz.

Yanılgı şu: ABD'de başlayan krizin boyutlarını hesaplamayı başarabilmiş değiliz. Bunun; sadece finansal kriz olmadığını, sadece mortgage kriziyle sınırlı olmadığını, dev finans kuruluşlarının batmasının beklendiğini, üretim ekonomisini de vuracağını göremiyoruz. Küresel sermayeye yön verenlerden Bear Stearns battı. Goldman Sachs International, JP Morgan Chase Bank, Bank of America, Citibank, Merrill Lynch and Morgan Stanley gibi parayı yönetenlerin sonu ne olacak?

Krizin, Latin Amerika, Güneydoğu Asya gibi bölgelerde değil, dünya ekonomisinin merkezinde olduğunu, gelişmiş ekonomilerin krizi olduğunu, ABD'nin bir çok ülke ekonomisini yutacak şekilde büyük bir karadelik açtığını göremiyoruz.

Finans sisteminin kilitlendiğini, bunun sistemik kırılma olduğunu, bir anlamda kapitalizmin krizi olduğunu, 200 milyar dolarlık desteklerin etkisinin ancak iki gün sürebildiğini, parayı yöneten güçlerin kendilerinin krizde olduğunu, ABD dahil hiçbir ülkenin henüz çözüme dair bir yöntem geliştiremediklerini, sadece güncel tedbirlerle çöküşü ertelemeye çalıştıklarını fark edemiyoruz.

Bunun sadece bir ekonomik kriz olmadığını, sosyal ve siyasal sonuçlarının çok ağır olacağını, bir çok ülkeyi ekonomik açıdan mahvetmenin yanı sıra bölgesel düzeyde ciddi çatışmalara neden olabileceğini, bu çatışmaların en yoğun olarak Avrasya fay hattında olacağını, bizim coğrafyamızda derin siyasi dizayn planlamaları uygulanabileceğini göremiyoruz.

Daha şimdiden on binlerce bankacı işinden oldu. Bu sayının yüz binlere ulaşmasından korkuluyor. ABD'den sonra önce İngiltere, ardından bütün Avrupa'yı etkisi altına alacağı varsayılan finans krizinin bir süre sonra dev bankaları ardı ardına iflasa sürükleyeceği, asıl üretim ekonomisini vurduğunda siyasi ve sosyal sorunların başlayacağı söyleniyor.

Göstergeler dengesiz bir seyir izlerken, dolar global kur özelliğini kaybederken, finans baronları birbirine düşerken, petrol 110 dolara yükselirken, altın 1036 dolara çıkarken, ekonomi patronları resesyon değil çöküş uyarıları yaparken bizler üç günlük verilerle konuşmaya devam ediyoruz.

Umutlu olmalıyız, en büyük hazırlık bu. Ancak gerçekleri de görmeliyiz. Durum ekonomik kriz olmanın ötesine geçip küresel siyasi bunalıma dönüşüyor. Finans sistemin ve kapitalizmin sahtekarlıkları da bu süreçte ortaya çıkıyor. Mesela, ABD ve bir çok ülkenin hazinesinin altın rezervleri konusunda gerçekleri söylemediği, 30 bin ton olduğu söylenen rezervin aslında 15 bin ton olduğu, bunun bilinmesiyle bugünlerde 1036 dolar civarında olan altının 3 bin hatta 5 bin dolara yükseleceği iddia ediliyor.

Krizden ancak kaynakları zengin ülkelerin korunabileceği, kaynak fakiri ülkelerde büyük çöküşler yaşanacağı söyleniyor. Altın, petrol, madenler ve nakit sahiplerinin kazanacağı söylenirken bir petrol balonunun patlayabileceği de belirtiliyor.

Açık söyleyelim: Bir "Küresel Titanik"ten söz ediliyor. Bu dönemde umut pompalamanın yanısıra gerçeklere hazırlanma yöntemlerinin öğretilmesi de gerekiyor. Korkumuz, ekonomik felaketin, bizim bölgemizde büyük çatışmalara, kaynak savaşlarına dönüşmesi.

24 Mart 2006'da burada tartıştığım bugünkü krizi analiz eden "Europe 2020 Alarm/ Global Systemic Rupture/Iran/USA-Release of global world crisis" adlı çalışmaya yeniden dönelim: "Ekonomik globalleşmenin aniden durabileceği, transatlantik eksenin çökeceği.." "Doların artık bir sığınak olmadığı, altının yükselişinin bu çöküşü hızlandıracağı.."

"Ekonomik Armageddon" uyarısı yapanlar o günlerde şunları söylüyordu: "Amerika'nın topyekun ekonomik çöküşten kurtulma şansı sadece onda bir. çöküşten sonra kendini vuracak ekonomik gerilemeden kurtulma şansı onda üç. Ardından (üçüncü aşama) gelecek karmaşadan sonra nihai anlamda ekonomik kıyametten (Armageddon) kurtulma şansı ise onda altı."

İki yıl sonra bu noktaya geldik. O tarihlerde FEMA (Federal Acil Yönetim Ajansı) nükleer saldırı, isyan ve iç savaşa göre yeniden yapılanıyordu. Bankacılık işlemlerinden vatandaşlık yasalarına kadar ABD olağanüstü şartlar için hazırlık yapıyordu. Toplama kamplarından bile söz ediliyordu.