312 General davası, 2003’ün davası... Bu davanın hangi şartlarda ve nasıl açıldığı, artık biliniyor. Dava büyük gürültülerle açıldı, bir süre sonra eski bir Vakit yazarı olarak, RTÜK üyesi kimliğimle davaya dahil edildim. Böylece davanın sansasyon dozu artırılmış oluyordu!
Hakim, hiçbir incelemeye, internet gibi yeni bir teknik alanla ilgili bilirkişiye müracaata gerek görmeden, yargı tarihimizde görülmemiş büyük bir sür’atle davayı bitirdi! Bunun için tek delil, Vakit gazetesine benim ev telefonumdan internet mesajı gönderildiği idi.
Telekom’a o zamanki Jandarma Komutanı, şimdi önde gelen Ergenekon zanlısı (ve hafızasını yitirmiş) Şener Eruygur adamlarını gönderip bir yazı talep etti. Telekom’un verdiği ilk yazı makbul bulunmadı, aynı akşam onların kullanabileceği, ikinci cümlesi çıkarılmış bir yazı verildi. Yazıda, mealen benim ev telefonumdan gazeteye mesaj gönderildiği belirtiliyordu. İkinci cümlede ise, gönderilen mesajın mahiyeti hakkında bir bilgi olmadığı ifade ediliyordu. İkinci cümlesi çıkarılmış yazı mahkemeye varmadan, Hürriyet’in minik kuşu “Emin” ötmeye başladı: Benim bir an evvel cezalandırılıp RTÜK’ten uzaklaştırılmam gerekiyordu! (Birçok kişi ev telefonumu Emin sayesinde öğrendi!)
Tabiî o zamanın 28 Şubat istimi ile hareket eden basını, konuya balıklama atladı. Bir linç kampanyası başlatıldı. O zaman hazırladığım konuyla ilgili açıklamada şu görüşler yer alıyordu:
“Şahsımın dahil edildiği dava, Türkiye’deki işleyişin bazı odaklar tarafından nasıl yönlendirilebildiğinin apaçık bir örneğini teşkil etmektedir.”
Uydurma isimli bir ihbar mektubu, bu mektup üzerine bina edilen, baskı ile yazdırılmış bir yazı, kime ve nasıl teslim edildiği bizce bilinen bu ‘gizli resmî yazı’nın adliyeden önce geceyarısı bir gazetenin yazarına verilmesi, ardından yapılan yayınlar; hem de mahkemenin yayın yasağına rağmen! Ve nihayet, yok addedilen Anayasa’da teminat altına alınmış hürriyetler, kanun hükümleri ve hukuki teamüller...
CEZALANDIRILMAK İÇİN SEÇİLDİM BUNU MÜKÂFAT ADDEDİYORUM!
Böyle bir dava dolayısıyla ismimin ortaya atılmasından üzülmem mi, sevinmem mi gerektiğini pek fazla düşünmeye lüzum görmedim. Şimdi görüşüm şu: Elbette sevinmem gerekiyor! Birileri beni cezalandırmak için seçti; fakat bu benim millet ve tarih nezdinde ödüllendirilmek için seçildiğim anlamına da gelir.
Neden seçildiğimle ilgili olarak daha önce yaptıklarım, eserlerim, Büyük Türkçe Sözlük ve Türkiye Yazarlar Birliği’ndeki hizmetlerimle ilgili bilgiler yer alıyordu. Halen görevli bulunduğum RTÜK’te yaptıklarım da şöyle özetleniyordu:
“1997 yılını hatırlayanlar, televizyon ve radyolar üzerinde kurulmak istenen baskıları da unutamazlarlar. O günlerde, RTÜK’e, Genelkurmay Başkanlığı’ndan, ‘2. Başkan’ imzasıyla çok sayıda dosya geldi. Bu dosyaların ‘gereği yapılsa’ idi, ulusal televizyonların neredeyse yarısı, yayın hayatlarını sona erdireceklerdi. Bu yazılar şuna benzer bir ifade ile bitiyordu: ‘Filan televizyonun filan yayından ötürü, filan maddenin feşmekan bendine göre cezalandırılmasını, sonucun tarafımıza bildirilmesini...’”
RTÜK bu dosyaları inceledi ve ancak bir kısmının cezayı gerektirdiği görüşüne vardı. Ben de, ceza verilen yayınlardan birisiyle ilgili olarak bir “muhalefet şerhi” yazdım:
“Cezalandırma konusu olan yayınla ilgili olarak ise, sorumlu daire tarafından yapılan bir değerlendirme değil, Genelkurmay 2. Başkanı’nın üslubu itibariyle ‘talimat’ addedilmesi gereken yazısı üzerine rapor hazırlandığı intibaı uyanmaktadır.”
RTÜK’e bir daha Genelkurmay’dan bahsi geçen tarzda yazı gelmedi!
Okuyucularımdan özür dileyerek, bu konu ile ilgili bir yazı için daha izin istiyorum. (Yarın: Haklı çıktı!)
Baykal’ı dinledim:
Nihayet Baykal konuştu ve istifa etti. Bu istifayı bir geri dönüş hamlesi olarak gördüm nedense! İstifa onu hayata (yani siyasete) döndürür mü? Bunu göreceğiz!..