29 yaşında bir gencim. Çok çekingen bir yapım var, özgüvenim düşük. Topluma çıktığımda kendimi değersiz görüyorum ve hata yapmaktan çok korkuyorum. Konuşsam sanki gülecekler ve kınayacaklar sanıyorum. Küçüklüğümde annem başkalarının dediği şeye çok önem verirdi bizi de bu şekilde yetiştirdi. Komşuların ne diyeceğini dikkate alarak hareket ederdik ve bu konuda çok temkinliydik. Bunun etkilerini hâlâ yaşıyorum. Üniversiteyi bitirdim ama dışarıya çıktığımda insanların değerlendirmelerine ve benimle ilgili düşüncelerine aşırı önem veriyorum ve kendimi unutuyorum. Bu sorunumu çözmek istiyorum bana yardımcı olur musunuz? Y.A

Sizin ne düşündüğünüz önemli
Yaptığımız işlerde ve elde ettiğimiz başarılarda çevremizdeki insanların düşüncelerini de dikkate alırız. Aslında bu gereksinim, insanlar tarafından bir miktar takdir edilme ve beğenilme ihtiyacımızın sonucudur. Aşırı uçlara kaçmadığı sürece bu doğal bir durumdur. Ancak öncelikle kendimize güvenmeli ve inanmalıyız. Eğer yaptığımız iş Allah'ın rızasına uygun ise tereddüt etmeye gerek yok... Nerede olursak olalım kendimizle ilgili olumlu bir düşünceye sahip olmak isteriz. Bu noktada, gücümüz azaldığında ve kendimizi zayıf hissettiğimizde güven duygumuz kırılır. Böyle zamanlarda, kendimizi değersiz, başarısız ve yetersiz hissederiz. Bunun en büyük sebebi kişinin başkalarının düşüncelerine bağımlı olmasıdır. O nedenle öncelikle kişinin bu alanlarda bağımsızlaşması kendisine değer vermesi gerekir. Bunun için size, başkalarının ne dediğinden önce kendinizin ne hissettiğine ve her şeyden önemlisi de yaptığınız işin Allah'ın rızasına uygun olup olmadığına bakmanızı tavsiye ederim.

Beni dinlemiyor
Üç yıllık evli bir bayanım. Altı aylık bir de bebeğim var. Eşimi çok seviyorum ama o benimle hiç ilgilenmiyor. Gün içinde yaptığım faaliyetleri anlatıyorum, çocuğun bakımıyla ilgili düşüncelerimi söylüyorum, yüzüme bakıyor ama beni hiç dinlemiyor. Onu seviyorum ama hiçbir şekilde iletişim kuramıyorum. Sanki iki dilsiz bir evde yaşıyor gibiyiz. Bazen konuşmaya ihtiyaç duyuyorum. Bu tür durumlarda ben de ailemden birini arıyor ve uzun uzun telefon konuşmaları yapıyorum. Eşimle daha sağlıklı iletişim kurmak istiyorum, tavsiyelerinizi bekliyorum. F.M

İlk adımı siz atın
Her şeyden önce fıtri olarak kadın erkek arasında bazı farklar vardır. Buna göre kadınlar daha çok eşleriyle birlikte vakit geçirmek ve bir şeyler paylaşmak isterlerken, erkekler çözüm odaklı yaşamayı severler. Bu nedenle, sizin için önemli olan bir şey, eşiniz için önemli olmayabilir. Size öncelikle onun ilgi alanlarını tanımaya gayret etmenizi ve sohbetinize bu alanlardan başlamanızı tavsiye ederim. Ortak bir konu üzerinde konuşmaya çalışın. Hatta sorular sorun ve karşılıklı iletişim kurmaya gayret edin... Ayrıca, eşinizin sessizliğinden duyduğunuz rahatsızlığı ona ifade edin ve bu durumun size rahatsızlık verdiğini belirtin. Eşinizden neler beklediğinizi onunla paylaşın.

Bizler tek başına bir hayat yaşamaya müsait değiliz. İletişim kurma ihtiyacımız var bu nedenle de yalnızlığı sevmiyoruz. Ancak, bu süreçte çoğu zaman beklentilerimize ulaşamayız.

Size tavsiyem onu olduğu gibi kabul edin ve vaktinizin bir kısmını, sosyal faaliyetlere ayırın, kitap okuyun, kendinizi geliştirin...