4 yaşındaki oğlum arkadaşlarıyla oynarken sorun çıkarıyor. Her zaman kendi istediği olsun istiyor. Arkadaşlarını kırıyor, onları yönetmeye çalışıyor. Arkadaşlarıyla sorun yaşadığından yalnız kalıyor. On yaşında bir de abisi var onunla da arası kötü. Ona paylaşmanın güzel bir şey olduğunu anlatıyorum. Beni dinliyor az sonra yine aynı şekilde davranıyor. Seneye anaokuluna vereceğim ama okulu da istemiyor. Bu konuda neler yapabilirim tavsiyelerinizi bekliyorum. N.K

Geçici bir dönem

Bu dönem çocuk, egosantrik bir süreçten geçmekte olduğundan, dünyanın kendi etrafında döndüğünü düşünür ve çevresindeki insanlara kulak asmaz. Etrafındaki insanların da kendisi gibi düşündüğünü sanır ve istediği olmadığında inatlaşır. Bu durum çocuğun kendisini önemli görmesine, sürekli kendinden bahsetmesine, oyunlarda her zaman kendi dediğinin olması için diretmesine neden olabilir. Ancak çocuk büyüdükçe çevresindeki kişilerden paylaşmayı ve bir arada yaşamanın kurallarını öğrenerek gelişimini sürdürür. Oğlunuza katkınızı bu noktada sürdürebilirsiniz. Onun bu davranışlarının gelişim süreciyle ilgili olduğunu düşünerek arkadaşlarıyla paylaşım içinde olması noktasında teşvik edebilirsiniz. Mesela arkadaşlarına küçük hediyeler almasını sağlayabilirsiniz... Ayrıca oyunlarda arkadaşlarının da aynı şekilde oyunu yönetme haklarının olduğunu anlayacağı bir tarzda ifade edebilirsiniz.

Yardıma ihtiyacı var
31 yaşında bekar bir kayınım var. Kayınvalidem çok sorunlu bir kadındı. Kayınım anneden çok dayak yedi, çok hakaretler gördü. Bilmiyorum ama biz çocuklarımızı takdir etmeyi hiç bilmiyoruz... Kayınım hiçbir zaman iyi şeyler duymadı, yirmi yaşında evden ayrıldı abisinin yanında kalmaya başladı. Şimdi o günlerden kalma bir tutukluğu var. Büyük abisinin yanında okudu, meslek sahibi oldu. Ama o işinden çok resim yapmakla meşgul. Çok güzel yağlı boya resimleri yapıyor... Çok da kitap okur. Ama insanları çok eleştirir, bizi bile beğenmez. Bir keresinde bana "Yaptığım çalışmalar dertlerimi unutturuyor.." dedi onu psikiyatriste gitmesi için teşvik ettim kabul etmedi. Bazen kızıyorum sen kendin çok kötü günler geçirdin neden bu kadar kibirlisin diyorum hemen alınıyor. Gerçekten çok kibirli, insanları hiç beğenmez, kendini kültürlü ve akıllı biri olarak görür... Ama insanları kırdığı için hep yalnız... M.K
Saygınlık elde etmek isteriz

Anladığıma kötü bir çocukluk dönemi geçiren kayınınız, kendini değerli hissedebileceği bir işle meşgul olarak bu durumu telafi etmeye çalışıyor. Ancak sizleri sürekli eleştirdiği için ilişkilerinizdeki mesafe açılıyor ve kendini daha yalnız hissediyor. Kendisinin de ifade ettiği gibi, değersizlik duygusu yaşayan kişi, enerjinin çoğunu, belirlediği bir amaç uğruna harcar ve buradan bir saygınlık elde etmeye çalışır. Ne yazık ki bu kimseler, gerek yaptıkları iş konusunda gerek insanlarla ilişkilerinde olsun çok katı olduklarından çevrelerindeki insanlar tarafından sevilmezler ve yalnızlık çekerler. Entelektüel taraflarıyla üstünlük sağlayabilmek için insanları küçük görürler, eleştirirler ve insanlara saygı göstermezler. Aslında bu kimseler hiçbir zaman kendileri olamamışlardır ve aslında kendilerini aramaktadırlar fakat yanlış yollara saptıklarından olumlu bir sonuca ulaşamazlar.

Çalışmalarını takdir edin ve kendisini yardım alması konusunda ikna etmeye çalışın. Bu tür durumlarda kişi, aldığı psikoterapi desteğiyle yaşadığı sorunlardan kurtulup normal hayatına devam edebiliyor. Çocuklarımızı takdir etmiyoruz sözünüze sonuna kadar katılıyorum. Kişiliğimizin temeli küçük yaşlarda atılır ve bu dönem aile efradımız iyi şeyler söylediğinde kendimize güveniriz, benlik saygımız yükselir, sürekli eleştirildiğimizde ise güven duygumuz zedelenir, benlik saygımız zayıf kalır.