24 yaşında bir genç kızım. Şu an üniversite sondayım Allah nasip ederse öğretmen olacağım. Ben ailenin en küçüğü ve tek kızıyım. Bu tabi ailemin üzerime titremesine neden oldu. Beni çok şımarttılar istediğim her şey oldu. Şimdi yirmi dört yaşındayım ve biraz kırıcıyım. Ne düşünüyorsam sonuna bakmadan söylüyorum. Bu bazen çok ağır kaçıyor arkadaşlarım kırılıyorlar. Tamam doğru sözlüyüm, dobrayım ama bunu insanları kırmadan yapamaz mıyım? Huy işte kendimi değiştiremiyorum. Neyse yine de tavsiyelerinizi bekliyorum. H.K

Her doğru her yerde söylenmez

Hayatımız olağanüstü bir denge üzerine kuruludur. Buna göre her şeyin aşırısı bize ve çevremize bir zarar olarak geri döner. Çocuklarımızı sevgiden yoksun bırakmamalıyız ama onları aşırı şımartmamalıyız da. Yani onlarla ilişkilerimizde evetlerimiz ve hayırlarımız olmalı ve nerede duracaklarını öğretmeliyiz.

Doğru sözlü olmak her zaman geçerli bir kuraldır. Yani doğru söz aslında bir yerde dilin sadakasıdır. Ancak her yerde her şey de söylenmez. Aynı şeyi, insanları kırmadan incitmeden de söyleyebilirsiniz. Anladığıma göre ilişkilerinizde kendinizi karşınızdaki kişinin yerine koymakta ve onu anlamakta zorlanıyorsunuz. Bunun için "Acaba bu sözü birisi bana söylese ne yaparım? Diye sorabilir ve sonra söyleyip söylemeyeceğinize karar verebilirsiniz. Kendimiz için istemediğimiz ve doğru bulmadığımız bir şeyi başkalarına söylemekten kaçınmalıyız. Bir de dürüstlüğün insanları kırıp dökmemek olduğunu bilmek gerekir. Kırıcı olmaktan kaçınmak için, söyleyeceğiniz şeyleri tartarak hareket etmeye ve vermek istediğiniz mesajlarınızı insanları kırmadan vermeye çalışın. Eğer bu konuda kendinizi değiştirmek istiyorsanız bunu pekala yapabilirsiniz. Buna inanıyorum.

Cesaretim kırıldı
Fatma abla, sizinle başımdan geçen bir olayı paylaşmak istiyorum. Ben liseden sonra Kur'an kursuna gitmiş ve İslami eğitim almış bir genç kızım. Hamdolsun hayatımı bu yola adadım. Artık kurs günlerim geride kaldı. Bundan sonra öğrendiklerimi başkalarına öğretmeyi düşünüyorum. Evimde yeğenlerime Kur'an dersi veriyorum, tecvit öğretiyorum. Bir de apartmandaki komşumun iki kızı bana siyer okumak istediklerini ve bu konuda yardımcı olmamı istediler. Bu niyetimi kendisi de kurs hocalığı yapan bir hocahanıma açtım. Allah sizi inandırsın duymadığım hakaret kalmadı. Yok ben kim oluyormuşum da böyle bir şey düşünüyormuşum, ilahiyatçı hocalar, proflar varken böyle bir şeye nasıl cüret edebilirmişim, yok kendisi on yıllık bir eğitimden sonra böyle bir şeye cesaret edebilmiş. Cesaretim kırıldı ve yapmak istediğim şeylerden vazgeçtim. Lütfen bu insanların davranışlarıyla ilgili bir şeyler yazar mısınız? F.K

Takdir edilecek bir davranış

Her şeyi ehline sormak, ehlinden öğrenmek geçerli bir kural ama bazen bu biraz da abartılıyor ve bu kimseler, enaniyet kokan tutum ve davranışlarıyla etrafındaki insanları kırabiliyorlar. Ne yazık ki, toplumumuzda bahsettiğiniz türden olaylarla sık sık karşılaşıyoruz. Belli bir alanda uzmanlaşmış kişiler sanki uzmanlaştıkları alan sadece onların tekellerindeymiş gibi insanlara söz söyleme hakkı tanımamaya çalışırlar. Kaldı ki, siz zaten İslami bir eğitim yapmayı düşünmüşsünüz bu da hepimiz için bir sorumluluk. Yani Kur'an'ı öğretmek, yaşamak kimsenin tekelinde değil, siz de ben de o da İslam'ı yaşamak ve tebliğini yapmakla sorumluyuz. Yaşadığın bu tatsız olayı üstüne hiçbir şekilde almamanı ve bunun sözkonusu şahsın düşüncesi olduğunu bilmeni isterim. Kaldı ki zaten sen iki genç kıza kitap seçiminde ve okudukları konuyu anlamları konusunda destek vermeyi düşünüyorsun. Bunu pekala yapabilirsiniz. Bu eleştirilecek bir durum değil aksine takdir edilecek bir davranıştır. Bu konudaki çalışmalarına devam et bir yandan da kendini geliştirmeye çalış.