45 yaşında sağlığına çok dikkat eden bir bayanım. Ama nedendir bilinmez kanser oldum. Eğer sağlığıma dikkat edersem, spor yaparsam, sağlıklı beslenirsem, stresten uzak kalırsam hasta olmam sanırdım ama hiçbir şey beklediğim gibi çıkmadı. Hasta oldum, şimdi tedavi görüyorum. Hayatta hiçbir şeyin anlamı olmadığını anladım. Vakit buldukça iyi şeyler yapmaya çalışıyorum. Ama artık şunu öğrendim ki, siz ne yaparsanız yapın kaderinizde yazan başınıza gelir. İ.B

Hayat da ölüm de onun elinde

Her şeyi sebep sonuç ilişkisiyle açıklayamayız. Elbette sağlıklı beslenmek, spor yapmak, stresten uzak olmak sağlığımız için iyi bir yatırımdır. Ancak, bütün bunlara rağmen sağlığımız bozulabilir de. Ya da sağlını koruyabilmek için büyük gayret sarf eden bir kişi hiç beklenmedik bir anda bir kaza geçirip ölebilir. Ağustosun sıcağında yağmur yağabilir, kışın ortasında güneş doğabilir... Allah'ın işini sorgulamaya kimin hakkı olabilir ki? Onun işini ona bırakın ve bu sorulardan kurtulun.

Olayları tamamen sebep sonuç ilişkisine dayandırdığınızdan, beklemediğiniz bir hastalık karşısında sarsılıyorsunuz. Çünkü yaşadığınız hastalık süreciyle hayatınızın uyumu bozuldu ve siz bir anlam boşluğuna düştünüz. Bu tür durumlarda kişide travma ve depresyon gelişebilir. Bunun için hiç vakit kaybetmeden bir psikiyatriste gitmenizi, ilaç ve psikoterapi desteği almanızı tavsiye ederiz.

Askerden sonra çok değişti
Abim bir yıl önce askerden geldi. Ama ne olduysa askerden sonra çok değişti. Şimdi kimseyle konuşmuyor, içine kapandı, soru sorsak cevap bile vermiyor. Abimin askerde zor günler geçirdiğini biliyoruz. Ama bu rahatsızlığına bir anlam veremiyoruz. Askerden ilk geldiğinde annemler doktora götürdüler şizofren teşhisi konuldu. Ama ilaçları kullanmadığı için hâlâ hasta. Bir de biz bu hastalığa inanmadık, ailem çok tepki gösterdi. Abim için ne yapabiliriz tavsiyelerinizi bekliyoruz. İ.E

Bilgilendirin

Bilindiği üzere şizofren tedavi ile kontrol altına alınabilen bir rahatsızlıktır. O nedenle bir şekilde abinizi tedaviye ikna etmeniz ve ilaçlarını kullanması noktasında ona yardımcı olmanız gerekir. Askere giden gençler, aileden ve doğup büyüdükleri ortamdan ayrı kalmaları ve buradaki eğitim sürecine uyum sağlamaları noktasında bazı zorluklar yaşıyorlar. Sanırım hastalık bu zor günlerde ortaya çıktı ve bahsettiğiniz sorunlarla karşılaştınız. Ama bir sorunun çözümünün olduğunu bilmek gerçekten rahatlatıcı bir durum. Bu nedenle yapılacak ilk şey, tedaviye devam etmektir. Ayrıca hastalığa tepki göstermenizin yaşanan soruna bir çaresi yok. Nasıl ki, başımız, midemiz rahatsızlandığında dahiliye uzmanına gidiyorsak bu tür rahatsızlıklarda da bir psikiyatriste gitmemiz gayet doğal bir durumdur. Bu süreçte çevreden gelen tepkilerden etkilenmek yerine onları hastalıkla ilgili bilgilendirmek ve bunun kaçınacak ya da kınanacak bir durum olmadığını belirtmek gerekiyor.