Fenerbahçe’nin geçen haftalarda kaybettiği puanlar, camianın içindeki idari keyifsizlikler, Kasımpaşa maçına çıkan sarı-lacivertli futbolculara motivasyon açısından hiç de itici güç vermemiş.
Kasımpaşa, açık futbolu tercih ediyor. Maçın hemen başlarında, ilk pozisyonda Şahin’le bir gol buldular. Ardından şaşırtıcı bir görüntü beynime ve gözlerime düştü! Volkan gibi bir kalecinin, kendi kalesi dibinde rakibe çalım atma isteğini anlamadım. Allah’tan gol olmadı. Ya Kasımpaşa o dakikalarda skoru ikileseydi? Volkan nasıl özür dileyecekti? Volkan’ı eleştirdik ama Ersen Martin’i de anlamış değilim. Basketçi gibi kendi sahası içinde topla oynadı. Sanki, rakibe penaltı yaptırmak için ribaunta çıktı!

Alex’in penaltı golü, Fenerbahçe’yi rahatlatır diye düşündük. Ama öyle bir maç izledim ki, Fenerbahçe de Kasımpaşa da, orta saha kurguları ve savunma anlayışlarıyla, karşılıklı pozisyonlar verip gole davetiye çıkarıyorlardı.

Akıl almaz bir şekilde; Lugano ve Bilica, kötü futbol sergileyenlerdi.

Emre, öyle şık ve güzel, akıl dolu bir gol attı ki, helal olsun. Dia’nın sürüklediği bir pozisyonda, Niang biraz da şansıyla üçüncü Fener golünü kaydetti. Hemen ardından da Ersen Martin, Kasımpaşa adına 3-2 yaptı.

Niang, Dia’nın taşıdığı toplarda golleri iyi tipledi... İyi bir ikili imajı verdiler. İkisini de alkışlamak isterim. Niang, önce Dia’nın, ardından Alex’in paslarıyla Fenerbahçe’yi farka taşıyan isimdi...

Alex’e de ayrı parantez açalım... Az koştu ama çok iş yaptı. 2 attı, 2 attırdı, maça damgasını vurup, noktayı koydu.

Oyunun fotoğrafını çekersek; goller çok, futbol ise yok diyebileceğimiz düzeydeydi.

Peki; yarım düzine gol atan bir Fenerbahçe var. “Daha ne yapsın? Sen de hiçbir şeyi beğenmiyorsun” diyebilirsiniz.

Beğenmiyorum! Sadece Dia’yı, Niang’ı ve Alex’i beğendim. Geri kalanı, Fenerbahçe fark atsa da, bana çok olumlu şeyler verdi diyemem.