Bursaspor’da ligimizde oynarken gördüğüm rahatlığı, ne yazık ki Şampiyonlar Ligi’nde göremiyorum. Özellikle kalecimiz İvankov, bu kadar tecrübeye sahip olmasına rağmen, niye kaleyi yeni teslim almış acemi adam görüntüsünde tedirgindi? Yan toplarda inanılmaz hatalar yaptı. Eline gelen topları hep kaçırdı. Sonrasında da Naismith’in golünde bir hata daha yaptı ve Bursaspor kalesinde golü gördü.
Üzüldük elbette. Ama ben kızgınlığımı ortaya koymak istiyorum. Bunun adına Şampiyonlar Ligi denmiş. Hani vardır ya; gidersin, bir gol yersin eleme maçlarında; sonra “Kendi sahamda kazanırım” diye ümitler taşırsın... Şampiyonlar Ligi bu değil. Adı üzerinde lig maçı... Önce evinde Valencia’ya yenileceksin, deplasmandaki ikinci maçta da kaybedeceksin. Hem para, hem de puan kazanamayacaksın.

Bursaspor, eğer kendi ligindeki rahatlığı içinde Glasgow Rangers’ı düşünseydi, bu maçı kaybetmezdi. En azından İskoçya’dan 1 puanla dönüp kasasına 3-5 kuruş koyardı!

İkide iki kaybeden Bursaspor’a bu sonuçları yakıştıramadım. Bana göre iyi oyunculara sahip ama tecrübeye sahip olduğunu söyleyemem. Rangers, Bursaspor’dan daha iyi bir takım değil. Neden bizden daha güçsüz takımlara kaybeden oluyoruz, anlamıyorum. Ya kalecimiz hatalar zincirini bağlıyor üst üste... Ya gol yollarında zorlanıyoruz... Ya da uluslararası tecrübeye sahip olmadığımız için rakip sahada debelenmeye başlıyoruz pozisyon üretmek için...

Bursaspor 1 gole mahkum olup kaybeden oluyorsa, bunun adına özgüven eksikliği ve Şampiyonlar Ligi tecrübesizliği demek istiyorum.