Fatma abla, ben üç yıldan beri üniversite sınavlarına giriyorum ve kazanamıyorum. Bundan kendimi sürekli suçluyorum. Akrabalar kendi çocuklarının başarılarını anlatarak beni komplekse sokmaya çalışıyor. Bu yıl yine sınava girdim ama bir yere yerleşemedim. Artık başarısız bir öğrenci olduğuma inandım. Sınıfın en tembelleri bile üniversite kazandı ben ortalıklarda dolaşıyorum. Can sıkıntısından ne kadar kurs varsa yazıldım bari buralarda bir şeyler yapayım istiyorum.

Annem, " bari okumayacaksın, evlen de evinin hanımı ol" diyor. Çok kanıma dokunuyor. Önümüzdeki yıl için, kuaförlük kursuna da yazıldım. Geçen yaz biraz çalışmıştım. Zevkli bir iş, bu işi de çok sevdim. Stres atmaya birebir... Mahallenin kadınları geldiler onların saçlarını yaptım. İyice bunaldığım zamanlarda saçımın modelini değiştiriyorum, biraz rahatlatıyor.

Seneye yine sınava gireceğim artık bu kez de kazanamazsam annemin söylediği gibi evleneceğim. Ama bunu düşünmek bile içimi buruyor. Ablacığım, acaba ben neden başarısız biri oldum?

L. K

Başarısız olduğunu göstermez

Üniversite sınavlarında beklediğin sonuca ulaşamıyor olman başarısız olduğunu göstermez. Burada, yapılabilecek ilk şey doğru bir çalışma metodu belirlemek ve yeniden çalışmaya başlamak olmalıdır. Her öğrenci kendine uygun bir çalışma metodu belirlemeli ve buna göre çalışmalıdır. Sen de aynı şekilde daha verimli olabilmek için çalışmalarında ne gibi bir değişiklik yapman gerektiğini belirleyebilirsin. Bu konuda devam ettiğin bir dersane varsa buradaki rehber öğretmenden yardım alabilirsin. Bir de çalışma metodunu belirlemeden önce nerelerde hangi hatayı yaptığını ve beklentilerinin önüne set çeken etkenleri tanımlamaya çalış. Bu yıl içersinde kurslardan ziyade, vaktinin büyük bir kısmını ders çalışmaya ayırabilir ve bu konuda arkadaşların varsa onlardan da yardım alabilirsin. Kendini arkadaşlarınla kıyaslamana gerek yok, her insan kendine özgüdür sen de kendine has özelliklerinde onlardan farklısın. Ayrıca insanların yetenekleri de farklıdır. Üniversite sınavlarında iyi bir puan tutturamamış olman senin başarısız olduğunu göstermez. Şimdi yapman gereken ilk şey, kendine güvenmek ve sonra da azmini ve sabrını kuşanmak olmalıdır.

Ellerim titriyor

30. yaşındayım hala kendimi ifade edemiyorum. Toplum içinde konuşan, kendini ifade eden insanlara çok özeniyorum. Dışarıdan liseyi bitirdim, iki yıl kursa gittim. Evin en küçüğüyüm annemle babam yaşlılar onlara bakıyorum. Sosyal faaliyetlere katılıyorum, dernek çalışmalarında görev alıyorum ama toplum içinde konuşmak istediğimde ellerim titriyor heyecanlanıyorum. Bu ortamlarda sorulan sorulara bile cevap verirken yüzüm kızarıyor, rengim değişiyor. Toplumda hiç çekinmeden konuşmak kendimi ifade etmek istiyorum. G. E

Gerçek olmadığını biliyorsunuz

Fobik durumlarda, kişi toplum içinde bulunmaktan ve konuşmaktan kaçınır. Bu tür ortamlarda yüzü kızarır, çarpıntı, heyacan, kekemelik ve fenalık hissi yaşayabilir. Sosyal fobisi olan kişi yardım alarak bu durumdan kurtulabilir. Fakat bunun için, korkuları ortaya çıkaran düşünce çarpıklığına inmek gerekir. Her şeyden önce kişi toplum içinde bulunmaktan ve konuşmaktan çekinir çünkü, " insanlar bana bakacaklar ve gülecekler, rezil olacağım, ya iyi konuşamazsam, ya beğenmezlerse...gibi çarpık düşüncelere sahiptir. Bu düşüncelerin tetiklendiği noktada kişinin duygusu endişe, korku, kaygı, daralma ve bunaltı şeklinde tezahür edecektir. Yaşadığınız sorunu ortadan kaldırabilmek için öncelikle bu çarpık düşüncelerinizi değiştirmeli ve korkularınızla yüzleşmelisiniz. Yüzleşmek, korkuların üzerine gitmekle mümkün olur. Sanki buradaki insanlar bana güleceklermiş gibi geliyor" diyorsunuz. Bunun gerçek bir şey olmadığını siz de biliyorsunuz. Nereden biliyorsunuz güleceklerini, nereden biliyorsunuz düşüncelerinizi ifade ederken zorlanacağınızı? Hem velevki, gülsünler, beğenmesinler bu sizin yeteneksiz ve başarısız olduğunuzu göstermez ki? Size sakin bir ortamda, bahsettiğiniz arkadaşlarınızla ortak bir toplantı düzenlediğinizi ve olayların korktuğunuz şekilde geliştiğini düşünmenizi tavsiye ederim. Bu durum korkularınızı ortadan kaldıracak ve aksi bir kurgu geliştirerek konuşmaktan kaçınmamayı öğreneceksiniz. Çünkü, kaçınmak istediğiniz şeyin üstüne gittiğinizde, ondan uzaklaşmanız daha kolay olacaktır. Semptom kişide tekrar ortaya çıkabileceği konusunda bir beklenti oluşturur. Bunu ortadan kaldırabilmek için de yapabileceğimiz en etkili yöntem yüzleşmektir.