Oğul George W. Bush'un bugünkü itiraflarını dünya alem dün uyarı mahiyetinde ve nasihat babından konuşuyordu. Heyhat! Hiç unutmuyorum, Prof. Türkkaya Ataöv Cumhuriyet gazetesindeki yazılarından birisinde Kaptan Ahap adlı yazısında Bush'un politikalarını hicvetmiş ve Amerikan gemisinin dümenindeki bu çaylak ve mütehevvir ve acemi kaptanın ülkesini balinalara yem edeceğini yazmıştı. Oğul Bush elbette ki geçmişte bu sözlere kulak asmadı. Ama artık Hatıralarında Irak dolayısıyla hâlâ kendisini berbat ve hasta hissettiğini söylüyor. Hatta tanımasa da Türkkaya Ataöv'un ve benzerlerinin yazılarına hak veriyor. Ama artık olayları geriye sarmak mümkün değil. Olaylar kendini otomatiğe almış gidiyor. Bu olayları ne Bush ne de başkası durdurabilir.

Bir haraketi başlatmak kolay da durdurmak zor. İtirafnamesinde pişmanlığını dile getirdiği gibi aynen kendisini şilebi batan kaptan gibi hissettiğini söylüyor (On the collapse of the economy, Mr Bush was frank. "I felt like the captain of a sinking ship," he admitted). 'Niye bu kadar düşüncelisin Karadeniz'de gemilerin mi battı' derler. Onunki de öyle. Bush ne kadar düşünüyor bilinmez ama ABD hâlâ bıraktığı yerde debeleniyor ve batıyor. Ve giderayak bırakmış olduğu ekonomik kriz kartopu gibi büyüyerek devam ediyor ve ABD bir krizden çıkarken diğerine yuvarlanıyor. Kaptan Ahap'ın komutasında yara bere alan gemi bu yaralardan kurtulamayarak eninde sonunda batabilir de. Eskilerin ifadesiyle söyleyecek olursak; geriye, Amerikalıların kaldıramayacağı sakil bir miras bıraktı. Enkaz demek daha doğru olur.

Demek ki Tükkaya Ataöv intak-ı hak kabilinden bir öngörüde bulunmuş. 'Irak beni fena çarptı ve hasta etti' diyen Bush kitle imha silahları bulamamaktan dolayı mahcup ve kendini kötü hissettiğini söylüyor. Bush ne kadar itiraf etse de; bu, ölenleri geri getirmiyor. Yaşanılan felaketlerin dramını ve acısını azaltmıyor. Bilakis yargılanmadan da kamuoyu vicdanı kanamaya devam edecektir. İngilizlerin yapmış oldukları savaş kayıpları raporuna göre, Irak'ta ölenlerin sayısı 160 binden fazla. Lakin bunlar inandırıcı rakamlar değil. Elbette ki milyonlarca insan işgalden zarar gördü.

Bugün Irak, geleceği belirsiz bir ülke. Ülkeyi, Nuri Maliki gibi Saddam'ın yerine geçen ancak taifi/mezhepçi yönüyle ondan daha gaddar siyasetçiler yönetiyor. Ölüm ve işkence mangaları bizzat onun eliyle yürütülüyor. Bush ülkesine de dünyaya da maliyeti çok yüksek. 11 Eylül olaylarının akabinde Amerikan rüyası bitmiş ve bataklığa dönmüştür. Ekonomik anlamda ülke eritme kazanı ve potası olmaktan çıkmış ve bütün ışıltısını ve revnakını kaybetmiştir. Yaptıklarına tarihin hüküm vermesi için henüz vaktin erken olduğunu söylese de Katrina Kasırgası ve post mortem (iş işten geçtikten sonra) tedbirler nedeniyle suçlanıyor. Kalpten konuşmakta eşi Laura bile kendisini savunmakta zorlanıyor. O günleri hayatının en zor günleri sayıyor.

Başkanlık döneminde yaptıklarından ve savaş suçlarından Kissinger gibi yırttığını ve muhtemelen tarihten de yırtacağını düşünüyor. Zira savaştan sonra düzeni galipler kurduğu gibi aynı zamanda tarihi de onlar yazıyor. Bush tarihin de kendi gözüyle veya gözlüğüyle yazılacağından kuşku duymuyor. Belki de 64 yaşına basan Bush zamana güveniyor. Yorumcular Karar Noktaları adlı bu hatıratının, Amerikan tarihinde görevden ayrıldığı sırada en az destek gören başkan sıfatını taşıyan Bush'un dönemine ışık tutacağı konusunda hemfikir.

Bush'un ayrıca 2004 yılındaki ikinci seçim öncesi Başkan Yardımcısı Dick Cheney'i değiştirmeyi düşündüğü, ancak daha sonra bundan vazgeçtiğini yazdığı belirtiliyor. Buna göre, George W Bush, Cheney'in yerine Senato çoğunluk lideri, Tennessee Senatörü Bill Frist'i getirmeyi haftalarca düşünmüş, ancak nihayetinde Cheney'in kalmasına karar vermiş. Bush'un Cheney'i Yıldız Savaşları filminin kötü karakterine gönderme yaparak "yönetimin Darth Vader"i olarak tanımladığı da basında yer verilen ayrıntılar arasında. Evet, Karanlıklar Prensi Richard Perle ve Dart Vader Cheney gibi hilkat garibesi kadrolar Kaptan Ahap'ın tayfalarıydı.