Selamun aleyküm. Ben 30 yaşında bir beyim. Spastik engelliyim ama rabbime şükürler olsun bu güzelliği bana bahşettiği için. Çalışıyorum ve elimden geldiği kadar dini vecibelerimi yerine getirmeye çalışıyorum. Şubatta umre nasip oldu gittim. İki buçuk yıl önce bir kızı sevdim o da beni sevdi. Ama kızın ailesi engelli olduğum için beni kabul etmediler. Çok şükür kimseye muhtaç değilim, çalışıyorum. Sevdiğim kız engelli değildi, o yüzden kızlarını engelli birine veremeyeceklerini söylediler ve sorun çıkardılar. Bilmiyorum engelli olmak bu derece kötü bir şey mi? Bizim sevmeye sevilmeye hakkımız yok mu? Aileyi ezip geçmeye içim elvermedi ve ayrıldık. Peki engelli olmak suçmuydu? H. E

Umudunuzu kaybetmeyin

Büyüklerimiz, bize yol gösteren ve hayatı öğreten kılavuzlarımız gibidir. Küçük yaştan itibaren onları taklit eder ve tavsiyelerini dikkate alırız. Onlar bizi bizden daha çok düşünürler neyin doğru neyin yanlış olduğunu küçük yaşta öğretirler. Kimimiz büyüklerin tavsiyelerini birebir alır ve kabul ederiz, kimimiz de kendi hayat algımızla bize verileni prosesler ve orta bir yol takip ederiz. Ancak, bizlerde olduğu gibi büyüklerimizde de bazı saplantılar hakimdir. Mesela, olaylar karşısında ne hissettiklerini ne düşündüklerini pek dikkate almazlar ama, başkalarının ne dediğini, ne düşündüğünü hayatlarının merkezine koyarlar. Başkaları için yaşadıklarından çoğu zaman kabul edemeyeceğimiz şeyleri bizlere dayatırlar.

Evlilik konusunda bazen , ailenin değer yargılarıyla gencin beklentileri örtüşmeyebiliyor. Ailelerimiz yine aynı şekilde, başkaları ne der, bizi küçük görürler mi, ya da ne düşünürler düsturunu dikkate aldıklarından çocuklarının beklentilerini ciddiye almıyorlar. Onlar için el alemin ne düşündüğü ne dediği her şeyden önemlidir. Bahsettiğiniz sorunun temelinde de bu yatıyor.

Mektubunuzda engelli olmak suç mu? Diye sormuşsunuz. Bunda biraz da toplumun engelliye bakış açısını ve bir engelli olarak dikkat çekmenin size verdiği burukluğu görüyorum. Burada size, durumunuzu kabullenmenizi ve mektubunuzda da ifade ettiğiniz gibi , hayata kattıklarınızı ifade etmekten kaçınmamamızı tavsiye ederim. Çalışıyorsunuz, ayaklarınızın üzerinde durmaya gayret ediyorsunuz. Engel durumuzu da bu kapsamda bir farklılık olarak algılayabilirsiniz. Ayrıca, engellilere verilen haklardan faydalanıyor olmanız da bir avantaj...Olaya bu tarafından baktığımızda, engel durumunuzu mazeret göstererek evlenmek istediğiniz kızı sizden uzaklaştırmalarını anlamak mümkün değil. Ama ailelerin çevreden gelen tepkilere göre hareket ettiklerini düşündüğümüzde olayın tamamen sizin dışınızla geliştiğini görüyoruz. Umudunuzu kaybetmeyin, bundan sonra sizi olduğunuz gibi kabul edecek biri çıkabilir ve bu kişiyle evlenebilirsiniz. Hayatta bazı hedeflerimize ulaşamayabiliriz ama bu bizim hiçbir şekilde arayışlarımızın önüne set çekmez...

Allaha emanet olun.
Ne yapmamız gerekir?

Fatma Hanim, bir konuda sizin yardımınıza ihtiyacım var. Söyle ki, 8 ve 6 yaslarında iki oğlum var. Bir ay önce bir de kızım dünyaya geldi. Esim kızımın bezini değiştirirken Abileri de, bazen ayni ortamda bulunuyorlar, ya da merak edip bakmak istiyorlar. Bir takim sorular soruyorlar. Biz de doğrusu ilmi olarak nasıl davranacağımızı bilmiyoruz. Ama geleneğimizde kız cocukları (bebeklerde) erkek çocuklardan kesinlikle saklanır. Ama erkek çocuklar için böyle bir şey düşünülmez. Bu konuda ne yapmamız gerekir? F. B

Makul cevaplar verebilirsiniz

Çocuklarımız üç yaşından itibaren cinsiyet ayrımını kavrarlar ve kız ve erkek özelliklerini anlamaya çalışırlar. Ancak bu süreçte anne babaya çeşitli sorular sorabilirler ve kendi kimliklerini oluştururken nasıl davranmaları gerektiğini de bu şekilde öğrenirler.

Bilindiği üzere, bizler çocuklarımızı büyütürken, İslami değerleri dikkate alarak onlara neyin doğru neyin yanlış olduğunu öğretiriz. Öğrettiğimiz şeyler hayata dairdir ve bir insan olarak sorumluluklarımızı kapsar. Eğitim sürecinde, çocuğa verebileceğimiz temel alışkanlıklardan biri de edep olmalıdır. Bu kapsamda, çocuklarımıza gerek giyinirken gerek tuvalete giderken edep kurallarına riayet etmeyi öğretmeli ve bunu davranışlarımızla göstermeliyiz. Bunun için, çocuklarınıza giyinirken ya da kardeşinin altını açarken ortamı terk etmenin daha doğru olacağını ifade edebilirsiniz. Toplumumuz erkek egemen bir yapıya sahip olduğundan, bazı büyüklerimiz kız çocukları için koydukları kuralları erkek çocuklar için bozabiliyorlar. Ancak dinimiz, edep ve terbiye kurallarını hem kadın için hem de erkek için geçerli kılar.

Çocuklarınızın sorduğu sorulara onların anlayacağı şekilde cevap verebilirsiniz, erkeklerin ve kadınların biyolojik olarak bazı farklılıklarının olduğunu, bu farklılıklarla paralel olarak ta ayrı rollere sahip olduklarını izah edebilirsiniz. Bu farklılıkları edep sınırlarını koruyacak şekilde ve çocuğun anlayacağı tarzda izah edebilirsiniz. Bunun için, çocuğu bezlerken, ağabeyilerinin onu izlemelerine, bakmalarına hiç gerek yoktur. Üstelik altı ve sekiz yaşındaki çocuklar artık cinsiyet ayrımını kavrayacak durumdadırlar. Bu konuda onların sorularına makul cevaplar verebilirsiniz.