Seçim atmosferine girildiği günden beri medyada anket sonuçları yayınlanıp duruyor!

Anket sonuçlarına baktığımız zaman bir partileri görüyoruz!

Bir de particikleri!

Belki altmış, belki yetmiş küsur parti var!

Oldukça çok parti var bunlara parti demek ne kadar doğru bilinmez!

Çoğu kağıt üzerinde parti!

Ya da bir başka deyişle tabela partisi!

Onun için onlara parti deme yerine particik demeyi tercih ediyoruz!

Kimi bir kapris sonucu kurulmuş!

Kimi egosuna yenik düşenler tarafından oluşturulmuş!

Tabanda bir karşılıkları olmayan ama tavanda oluşturdukları anlı-şanlı isimlerle ayakta durmaya çalışan partiler daha doğrusu particikler bunlar!

Türk siyasi hayatında yeri ve karşılığı olan partiler kimi zaman bir hayli oy alıyorlar kimi zaman ise dibe vuruyorlar!

Karşılığı olmayanların ise dibe vurma gibi riskleri yok!

Zira onlar zaten en dipte bulunuyorlar!

Partiler harıl harıl çalışırlarken particikler hâlâ hayal kurmakla meşguller!

Tıpkı Nasrettin Hocanın borcunu ödemek için bulduğu formülde olduğu gibi hayal tacirliği yapıyorlar!

Yolların kenarına çalı dikiyorlar!

Gelen geçen koyunların yünleri bu çalılara takılıp kalsın diye!

Çalılara takılan yünlerini toplayıp, eğirip, satarak kazandığı para ile borcunu ödemeyi düşleyen Hoca merhum gibi particiklere gönül verenler de hayal güçlerini zorluyorlar!

"Şöyle olsa, böyle olsa" diye yattıkları yerden akla hayale sığmaz hesaplar yapıyorlar!

Neyi temsil ettiklerini, kimi temsil ettiklerini, ne adına hareket ettiklerini, kimin adına konuştuklarını ifade edemeyenler hayal güçlerini ne kadar zorlarlarsa zorlasınlar particik olmaktan öteye geçebilecek güçte değiller!

Aslında güçsüz olduklarını kendileri de biliyorlar ama ağızlarını bir kez açmaya görsünler!

İktidarın en güçlü adayı kendileriymiş gibi öylesine heyecanlı nutuklar atıyorlar ki, demeyin gitsin!

Ne demişler?

Aç tavuk kendi darı ambarında görürmüş, değil mi?

Partilerin yanında esameleri okunmayan particikler de aynen öyleler!

İlk seçimde iktidara geleceklerini sanıyorlar!

Sağa da sola da yön verdiklerini sanıyorlar!

Herkesin kendilerini örnek aldığını sanıyorlar!

Bunların içinde öyleleri var ki, yıllardır siyasette bir arpa boyu yol alamazlar ama hala inatlarından vazgeçmezler!

Ve hep particik olarak kalırlar!