Şucu!

Bucu!

Ve nihayet Sucu!

Bunca yıldır suçularla bucularla uğraştığımız yetmiyormuş gibi başımıza şimdi bir de Sucu çıktı!

Diyanet Vakfı Kadın Kolları Başkanı Ayşe Sucu'nun görevinden alınması nedeniyle medyamız günlerdir Ayşe Sucu ile yatıyor Ayşe Sucu ile kalkıyor!

Ayşe Sucu bir bakıyoruz ekranlarda!

Ne kadar kırgın olduğunu ballandırarak anlatıyor!

Ayşe Sucu konuyla ilgili olarak "Herkese yapılır ama bana nasıl böyle bir şey yapılır?" edasında konuşuyor!

Yani kendini lüzumundan fazla önemsiyor!

Ayşe Sucu bir bakıyoruz gazete köşelerinde!

Yine kendisine yapılan büyük haksızlığı(!) anlatıyor!

Kendisini çocuğunu kaybetmiş gibi hissettiğinden falan söz ediyor!

Görevden alınmayı bir türlü içine sindiremediği ve kabullenemediği besbelli! Günlerdir böyle sürekli Ayşe Sucu konuşulur olunca insanlar da doğal olarak ikiye bölünmüş durumda!

Kimi Ayşe Sucu'ya hak verip ona destek çıkmaya çalışıyor kimi de Ayşe Sucu'nun görevden alınmasının ne kadar isabetli olduğunu ispata gayret ediyor!

Biz Ayşe Sucu olayında taraf olmak niyetinde değiliz!

Haklıdır ya da haksızdır bizi hiç ilgilendirmiyor!

Çünkü bugüne kadar ne kendisini, ne de bulunduğu konumu önemsedik!

Bir dönem yıldızını parlatanlar vardı şimdi ise yıldızını karartanlar!

Ayşe Sucu olayının sürekli gündemde tutulmasını doğru bulmuyoruz!

Çünkü yıllardır görev yaptığı yerden alınmasını bu kadar büyütmeye bir anlam veremiyoruz!

Ayşe Sucu ülkemizdeki milyonlarca insandan biri!

Öteki insanlar da görevden alınıyor!

Hiç böyle bir tartışma yaşanıyor mu?

Çok çok görevden alınmasının haksız olduğunu düşünenler soluğu Bölge İdare Mahkemesi ya da Danıştay'da alıyor ve görevden alınmalarında bir hukuksuzluk varsa bunu yasal yoldan düzeltiyorlar!

Ayşe Sucu olayının bu kadar dallanıp budaklanmasının kendisine arka çıkanlardan çok karşı çıkanların sürekli konuşmasından kaynaklandığını düşünüyoruz!

Ayşe Sucu'yu niye bu kadar önemseyip, hakkında konuşuyorlar ki!

Onlar konuştukça laf ürüyor ve tartışma uzayıp gidiyor!

Sıradan bir görevden alma için bu kadar konuşmayı vakit kaybı olarak görseler ve dillerini tutsalar Allah-u alem konu çok daha çabuk kapanacak!

Unutulmaya mahkum biri hakkında sürekli konuşmak kendisini gündem de tutmaktan başka bir işe yarıyor mu?

Bırakın arka çıkanlar kendi kendilerine konuşup dursunlar!