3 yaşındaki kızım benimle çok inatlaşıyor. Yemeğini kendisi yemek istiyor ve izin verdiğimde üstünü başını kirletiyor. Odasını dağıtıyor, oyuncaklarını karıştırıyor ve müdahale ettiğimde kıyameti koparıyor. Bu dönem hiç beklemediğim kadar değişti ve artık sözümü hiç dinlemiyor, benimle tartışmaya giriyor. İstediği her şeyi yaptırmaya çalışıyor eğer yapmazsam oyuncakları yere fırlatıyor. Sözümü dinlemiyor, benimle cedelleşiyor, muhalefet ediyor. Bu durum geçici midir yoksa ona nasıl davranmam gerekiyor? F.K

Geçici bir durum

3 yaş çocuğu gelişiminin bir sonucu olarak, duygusal dalgalanmalar yaşar. Bir yandan anneden bağımsız hareket etmek isterken diğer yandan annenin güç ve kontrolünü yanında hissetmek ister. Bu iki uçlu duygusal dalgalanmalara bağlı olarak çocuk öfke nöbetleri geçirebilir. Böyle durumlarda anne baba "acaba çocuğuma bir şey mi oldu ya da çocuk neden bu kadar hırçınlaştı" diye düşünerek uzman yardımına başvurabiliyorlar. Oysa bu geçici bir süreçtir ve ailenin bu dönemi sabırla karşılaması gerekir.

Size çocukla inatlaşmamanızı ve onun özgürleşmesine fırsat tanımanızı tavsiye ederim. Merak etmeyin bu durum geçici bir süreçtir ve çocuk bir süre sonra daha sakin olacaktır. Ev içinde çocuğun özgürce oynamasını izin verin ve onun kendini ifade etmesine yeteneklerini geliştirmesine fırsat tanıyın. Çocukla çatışmaya girmeyin, sizinle inatlaştığında onu yalnız bırakın ve sakinleştiğinde yanına gidin. Dökse de yemeğini kendisinin yemesi için teşvik edin ve bu konuda çocuğu ödüllendirin. Ancak, çocuğa kendini ifade etmesi için tanıdığınız fırsatı dikkatte alırken, ona istediği her şeyi yapabileceği düşüncesini de vermeyin... Uyması gereken kuralları da mizansen bir dille anlatın...
Eşime teşekkür ederim

Köşenizi titiz bir şekilde takip ediyorum. Zaman zaman babaların eğitime katılmadıklarıyla ilgili sorulara cevap verdiğinizi ve bu konuda babaları da eğitime çağırdığınızı görüyorum. Bu nedenle eşimin çocuklarımızın eğitimi konusundaki katkılarını sizinle paylaşmak istedim. Eşim kendisi bir eğitimci ve iki oğlumuzun bakımıyla yakınen ilgileniyor. İşten geldiğinde çocuklarına vakit ayırıyor, onları parka götürüyor ve onların eğitimi konusunda bana destek veriyor. İnanın bunun faydalarını görüyorum ve çocuklarım hem arkadaşlarıyla ilişkilerinde hem de okulda çok başarılılar. Bu nedenle eşime çok teşekkür ediyorum ve her babanın çocuğuyla ilgilenmesi gerektiğini ifade ediyorum... D.A

Örnek bir davranış

Bizim toplumumuzda babaların rolü daha ziyade eve para getiren kişi olarak tanımlanıyor. Oysa çocuğun eğitimine babanın da aktif olarak katılım göstermesi gerek aile saadetine katkı olarak gerek çocuğun ruhsal duygusal ve sosyal gelişimine sağladığı faydaları bakımından önemlidir. Babanın çocuğun eğitimine etkin olarak katılımı, onun zihinsel gelişimine katkı sağlar, akademik başarısını etkiler, güven duygusunu geliştirir. Babanın ilgisi çocuğun bağımsızlığını kazanma aşamasında daha aktif olmasını sağlar ve iç denetim mekanizmasını geliştirmesine yardımcı olur. Anne ve babanın ortak ilgisiyle büyüyen çocuk kendini daha güçlü hisseder ve olaylara olumlu tarafından bakmayı öğrenir.

Anne baba tutum ve davranışlarıyla çocuğa model olmaktadır. Bu anlamda eşinizin davranışı hem çocuğunuza doğru model olması bakımından hem okuyanlarımıza örnek olması yönünden kaydadeğer bir durumdur. Bu anlamda bizler de kendisine teşekkür ediyoruz.