Fatma abla ben 18 yaşında bir genç kızım. Dışarıdan liseyi veriyorum bir de kursa gidiyorum. Evde çok kitap okuyorum, ileride fıkıh alanında ilerlemek istiyorum. İki kız kardeşim daha var, hafta sonları onlarla evde çalışmalar yapıyoruz. Biz anne babamız yönünden çok şanslıyız. Bizi çok seven ve bize dinimizi öğreten bir anne babaya sahibiz. Benim size bir sorum var. Karşı dairede oturan komşumuzun üç tane kızı var. Benimle görüşmek istiyorlar ama sürekli dedikodu yaptıkları için sıkılıyorum. Evde olduğum zamanlar beni ziyarete geliyorlar ama bütün apartmanın dedikodusunu bana getiriyorlar kırılırlar diye bir şey diyemiyorum. O yüzden son günlerde onlara kapıyı açmıyorum ama anlıyorlar. Annem yanlış anlarlar diyor... Bu durumda onlara nasıl davranabilirim? E.E

Sorumlu değil miyiz?

Sürekli dedikodu yaptıkları için komşunun kızlarıyla görüşmeyi düşünmüyorsun? Peki ama arkadaşlarından uzaklaşmak yerine onlara tebliğ yapsan ve onlara dedikodunun kötü bir şey olduğunu anlatsan daha iyi olmaz mı? Bir Müslüman olarak bizim bazı sorumluluklarımız var. Bu da çevremizdeki insanlara Allah'ın emirlerini anlatmak ve tebliğ yapmaktır. Bu durumda öncelikle yakınlarımıza ve komşularımıza tebliğ yapmalı ve onları bilmedikleri konularda bilgilendirmeliyiz. Ancak bu konuda kullanacağın dil çok önemli. Eğer, onlara nasihat verirmiş gibi davranırsan kısa sürede senden uzaklaşabilirler. Bunun yerine, "ben evde kardeşlerimle kitap okuyorum ve dini olarak kendimi geliştiriyorum isterseniz bu halkaya siz de katılın" tarzında bir yaklaşımda bulun ve onların da İslam'ın ruhuyla tanışmalarına vesile ol... Bu şekilde davrandığında inanıyorum ki, arkadaşlarının seninle ilişkileri değişecek ve birlikte güzel şeyler yapacaksınız. Bu konuda duyarsız davransalar bile sen sorumluluğunu yerine getirmiş olacaksın.
Yaşıyor muyum ölü müyüm belli değil!

Fatma hanım ben kırk yaşında biriyim. Annemle babama baktığım için evlenmedim. Ama onları iki yıl arayla kaybettim şimdi yapayalnız kaldım. Annemle babam öldükten sonra iki ablamla da sorun yaşıyorum. Beni anlamıyorlar, onların işlerini yapmamı onlara yardımcı olmamı bekliyorlar. Ben artık kimseye vakit ayıramayacağım çünkü çok yorgunum. Ama anlamıyorlar. Annem öldükten sonra ben kendimi çok daha kötü hissetmeye başladım. Geceleri uyuyamıyorum sabahları da kalkamıyorum. Kendime hiç değer vermiyorum, giyinmek, gezip tozmak istemiyorum. Hayattan hiç keyif alamıyorum yaşıyor muyum ölü müyüm belli değil. İki ay önce doktora gittim, depresyon teşhisi koydu ama ilaçları almadım kullanmadım... Kötüyüm ama ilaç kullanmak istemiyorum. Sizce ne yapabilirim? G.A

Kendinize vakit ayırın

Depresyon, sizin de ifade ettiğiniz gibi üzüntü hali, kişinin yaşamdan elini eteğini çekmesi, suçluluk duygusuna kapılması, çabuk yorulma, uyku bozukluğu, değersizlik duygusu, çökkünlük, dış dünyadan çekilme, karamsarlık..gibi belirtilerle başlar ve kişinin duygu düşünce ve davranışını etkiler. Tedavi edilmediğinde uzun süre devam edebilir. Depresyonun çeşitli nedenleri vardır. Bunlar arasında, kişinin hayatındaki önemli kayıpları, evlilikle ilgili sorunları, kalıtsal yatkınlık, yaşam koşullarının değişmesi...vb. durumlarda ortaya çıkabilir ve bu durumda kişinin bir psikiyatriste gidip yardım alması uygun olur. İfadenizden anladığıma göre, kardeşlerinizle yaşadığınız sorunlar ve anne babanızı kaybetmiş olmanız bahsettiğiniz sorunları tetikliyor ve sizi zor durumda bırakıyor. Bu nedenle size öncelikle kendiniz için bir şeyler yapmanızı ve bundan sonra kendinize vakit ayırmanızı tavsiye ederim. Bunun için, ilgi alanınıza uygun faaliyetlere katılabilir, anlaşabileceğiniz biriyle karşılaşırsanız bir evlilik düşünebilir ve evinizde kendinizi yetiştirebilirsiniz. Ayrıca kendinizi İslami konularda da yetiştirebilirsiniz ve Allah'a tevekkül edip ondan yardım dileyebilirsiniz. Ablalarınızla aranızdaki sorunları çözebilmeniz için onlarla iletişim kurmanız, yaşadığınız zorlukları ifade etmeniz ve kendilerinin desteğine ihtiyacınız olduğunu belirmeniz uygun olur... Sorunun çözümü için biraz gayret gösterebilirseniz yaşadıklarınızın üstesinden gelebileceğinize inanıyorum. Ancak bıraktığınız doktorunuza tekrar devam edin ve doktorunuz izin vermediği sürece tedaviyi bırakmayınız.