50 yaşında bekar bir bayanım. Hiç evlenmedim, şimdi babamdan kalan evde yaşıyorum. Zamanında sanat okulunu bitirmiştim hatta gençliğimde dikiş hocalığı bile yapmıştım. Geçmişte evlenip çocuklarım olsun istemiştim ama kısmet olmadı. Bu yaştan sonra da zaten evlenmem. Ama yalnızlık çok zor. Evde çok sıkılıyorum, sosyal faaliyetlere katılıyorum ama yetmiyor. Arkadaşlarımın torunları var, onlarla oyalanıyorlar, bayramlarda çocuklarına hizmet ediyorlar ama benim böyle bir şansım yok. İçimde bir boşluk var ki nasıl neyle dolduracağımı bilmiyorum... Kimsenin bu duyguyu yaşamasını istemem o yüzden gençlerimiz iyi biri çıkarsa evlensinler ve hayatlarını çocuklarıyla birlikte geçirsinler... İ.S

Kapıları kapatmayın

Anne baba ve çocuklardan oluşan aile kurumu insan doğasına uygun ve gerekli bir kurumdur. Uzmanlar huzurlu aile bireylerinin hayata daha pozitif baktıklarını ve daha az depresyon geçirdiklerini ifade ediyorlar... Bu anlamda gençlere verdiğiniz nasihatın çok yerinde olduğuna düşünüyorum.

İfadenizden anladığıma göre, kendinizi arkadaşlarınızla kıyasladığınızdan yalnızlığınızı biraz daha yoğunlaştırıyorsunuz. Evlenmek yuva kurmak güzel bir şey ama, evlenmemişseniz de hayatınızı olduğu gibi kabul edip, faydalı şeyler yapabilirsiniz. Vaktinizi, hayır yapmak, ibadet etmek ve ilimle meşgul olmak gibi değerli şeylerle geçirebilirsiniz. Ayrıca evlenmek için bütün kapıları kapatmanızın da bir anlamı yok. Elli yaşında evlenen bir çok kişi var siz de onlardan biri olabilirsiniz.
Hergün duvara çizik atıyorum

Üniversite ikinci sınıftayım. İki yıldan beri ailemden uzaktayım. Onlar Adana'da yaşıyorlar ben ise burada hasret çekiyorum. Annem alışırsın demişti ama hiç alışamadım. Her gün duvara bir çizik atıyorum ve okulu bitireceğim günleri bekliyorum. Şehir bana çok kalabalık geliyor, sesten başım şişiyor, yemekleri hiç yiyemiyorum ve moralim çok düşüyor. Beş arkadaş aynı evde kalıyoruz onlar alıştılar ama ben alışamadım... Bunun için neler yapabilirim? N.K

Uyum sağlamaya çalışın

Kişinin evinden ve yakınlarından uzak kalması gerçekten zor bir durumdur. Çünkü bizler yaşadığımız yer ve sevdiğimiz insanlarla bir bütünüz ve onlardan kopmak istemeyiz. İstemediğimiz bir durum olduğunda ya da yabancı bir diyara gittiğimizde buraya uyum sağlamakta zorlanırız. Her şey yabancı gelir ve acı duyarız. Ama geçen zamanla birlikte ortama uyum sağlar ve burayı kendileştiririz. Size arkadaşlarınızla birlikte iyi vakit geçirmenizi, İstanbul'un güzelliklerini yaşamanızı tavsiye ederim. İstanbul gerçekten kalabalık ve yorucu bir şehir. Ancak bir o kadar da kültürel zenginliğe sahip. Hemen her semtte her yerde kültürel faaliyetler bulmanız mümkün... Bunun için kaldığınız sürede şehri tanımaya ve buradaki nimetlerden faydalanmaya çalışın. Okulu bitirince zannederim memlekete gideceksiniz, burada okulunuzu bitirinceye kadar kalacağınızı ve kaldığınız sürece de hoşça vakit geçirebileceğinizi düşünün... Eğer isterseniz bunu yapabilirsiniz...