Biliyoruz hocamızla vedalaşma vakti geldi çattı!

Ama dilimiz ne "Allahaısmarladık hocam" demeye varıyor ve ne de "Güle güle hocam" demeye varıyor!

Emr-i Hakk karşısında boynumuz kıldan ince!

İtiraz ve isyan hakkımız yok!

Ama vedalaşmak da bize çok güç geliyor!

Bu nedenle vedalaşmıyoruz!

Güle güle de demiyoruz!

Allahaısmarladık da demiyoruz!

Hepimizin ama hepimizin üzerinde çok büyük hakkı olduğunu biliyoruz!

Bu hakkın karşılığını nasıl ödeyebiliriz?

Bu hakkın karşılığını elbette tam anlamıyla ödememiz mümkün değil!

Bize göre bu hakkı ödemeye çalışmanın tek yolu var:

Çizdiği yolda milim taviz vermeden yürümek!

Milli Görüş'ü savunmaya ve hayata geçirmeye çalışmaya devam edersek belki üzerimizdeki hakkını kısmen ödemiş olabiliriz!

Bugün vedalaşma günü olduğu kadar dua günü de!

"Muhakkak ki biz Allah'a aidiz ve O'na döneceğiz" diyoruz!

"Ey Rabbimiz! Onu Salihlere ilhak et ve ona yardımcı ol, O'nu ve bizi din gününde bağışla" diyoruz!

"Ey Rabbimiz! Onun ecrinden bizi mahrum etme, onun arkasından bizi fitneye duçar etme!" diyoruz!

Evet, bugün kendisini dualarla, zikirlerle yolcu ediyoruz!

Yolcu ediyoruz ama asla ayrılmıyoruz!

Bugün yolcu ettiğimiz hocamıza bir söz vermek istiyoruz:

"Hocam sağlığında nasıl sadık kaldık ve itaat ettiysek şimdi de aynen sadık kalacağız ve itaat edeceğiz!"

İnşallah hocamız gibi son nefesimize kadar Milli Görüş'ün hakimiyeti için çalışmayı sürdüreceğiz!

Hayat ne kadar gerçekse, ölümün de o kadar gerçek olduğunun farkındayız! Her canlının bir gün ölümü tadacağına kesinkes inanıyoruz!

Bu konularda hiç şüphemiz yok!

Ne var ki hocamızla vedalaşmak bize çok güç geliyor!

Yıllar süren bir beraberliğimiz var!

Pek çok anımız, hatıramız var!

Şimdi bu anılar, hatıralar gözümüzün önünden bir film şeridi gibi geçiyor!

Gözlerimiz nemleniyor!

Gözyaşlarımız boğazımızda düğümleniyor!

Yutkunup geçiştirmeye çalışıyoruz!

Hocamızla vedalaşma vakti geldi çattı biliyoruz!

Ama vedalaşmaya ne gönlümüz elveriyor ne dilimiz!

Kendisini Rabbimizin rahmetine emanet ediyoruz!

"Ey Rabbimiz! Onun ecrinden bizi mahrum etme, onun arkasından bizi fitneye duçar etme" diye duaya devam ediyoruz! Fiili beraberliğimiz bitmiş olabilir ama gönül beraberliğimiz sürüp gidiyor!