İki yaşında bir oğlum var. Çok inat bir çocuk, bir şeyi yapma dediğimde benimle cedelleşiyor ve istediği şeyi yaptırıncaya kadar direniyor. Kendisinden bir yaş büyük bir de abisi var. Abisi onu kıskanmıyor ama o abisine sürekli vuruyor, saçından çekiyor, üstüne gidiyor ona eziyet vermek istiyor. Çocuk yedi aylık doğduğundan üzerine biraz fazla titredik. Bir de iki yaşında olmasına rağmen sadece birkaç kelime söyleyebiliyor, isteklerini hareketleriyle ifade etmeye çalışıyor ve anlatamadığında vuruyor. Bu konuda onu bir psikoloğa götürmem gerekir mi? M. M.

Pratik çözümler üretebilirsiniz

İki yaş çocuğu, sözcükleri tam olarak kullanamasa da kendini ifade edebilir. Çocuğun kendini ifade edememesi ise, onun öfke potansiyelini arttırabilir ve bu durumda çocuk bahsettiğiniz gibi öfkesini kardeşine vurarak yansıtabilir. Bu dönem konuşma terapisi yapan bir uzmana götürebilir ve yardım alabilirsiniz.

Bilindiği üzere iki yaş zorlu bir süreçtir. Bu dönem çocuk ben merkezlidir, oyunlarına arkadaşlarını almak istemez, bahsettiğiniz gibi anneyle mücadele eder ve isteklerinin engellenmesine tahammül edemez. Bu sürecin atlatılması konusunda sorumluluk bir anne olarak size düşüyor. Abisine vurmaya kalktığında dikkatini başka alanlara çekebilir, birlikte oynamaları noktasında teşvik edebilir, uyumlu hareket ettiklerinde ödüllendirebilirsiniz. Anne burada kişisel becerilerini, pratik zekasını aktif hale getirmeli ve çocuğun sorununu ortadan kaldırmalıdır. Çocuğun konuşma sorunuyla ilgili bir uzman desteğine ihtiyaç duyabilirsiniz ancak, bunun dışında çocuğun ev içinde göstermiş olduğu küçük sorunları siz halledebilirsiniz. Peki nasıl halledeceksiniz? Bu konuda öncelikle çocuğun gelişim dönemini tanımalı ve sorunu ortadan kaldırabilecek pratik çözümler bulmalısınız. Bunu yapabilirsiniz, bu konuda kendinize güvenin...
Eteğime yapışıyor

Üç buçuk yaşında bir oğlum ve altı aylık bir kızım var. Oğlum bana çok düşkün bir çocuk... Kardeşi doğduğundan beri yanımdan ayrılmak istemiyor eteğimden tutuyor. Mutfakta, odada, dışarıda her zaman peşimde dolaşıyor ve arkadaşlarıyla hiç oynamıyor. Evde işlerim yoğun oluyor, ev işleriyle meşgul oluyorum, küçük bebeğim var. Bir de oğlum beni çok yoruyor. Bir ay önce onu, bir anaokuluna yazdırdım. Sadece oyun saatlerinde günde iki saat olmak üzere onu götürüyorum, burada oynuyor sonra servisle getiriyorlar. İlk gün çok istekliydi ama şimdi çok isteksiz gidiyor, ağlıyor, eteğime yapışıyor. Çocuğu okuldan alsam daha mı iyi olur bu konuda ne yapabilirim? M. K.

Çocuğa vakit ayırın

İfadenizden anladığıma göre, çocuk kardeşinin doğumundan sonra kendini dışlanmış hissediyor ve annenin ilgisinden yoksun kaldığına inanıyor. Bu durumda ona ilişkilerinizle, "sana olan ilgimden ve sevgimden hiçbir şey kaybetmedim" duygusunu vermeniz gerekiyor. Ancak anladığıma göre çocuğun sürekli eteğinize yapışmasından bunalmış ve bir yerde onu başınızdan atmak istemiş gibisiniz. Oysa sizin bu duygunuz doğrudan çocuğa geçecek ve çocuk artık "beni kimse istemiyor, annem beni başından atmak istiyor" tarzında düşünmeye başlayacaktır. Anladığıma göre, çocuk eteğinizden yapışarak "lütfen bana ilgi göster, beni bırakma" sinyali vermektedir. Size öncelikle çocuğunuzla konuşmanızı tavsiye ederim. Ona okula gitmek istiyorsan gönderebiliriz, gitmek istemiyorsan evde kalabilirsin diye alternatif sunabilirsiniz. Gitmek istemiyorsa da zorlamayın. Çocukla ilişkilerinizde, destekleyici olun, onunla konuşun, ona vakit ayırın ve sen değerlisin duygusunu ona verin.