Zordur böylesi maçlar... Bir tarafta Süper Lig’e tutunabilmek için en azından bir puan beklentisinde olan Gençlerbirliği, bir tarafta da şampiyonluğa hala umut besleyen Fenerbahçe... öylesine kötü bir futbol başlangıcının ardından; bir de Kahe’nin golünden sonra tüm seyredenler ve sahadaki Fenerbahçeli futbolcular, yıkıntıya girdiler. Kahe bu golü çaprazdan çok güzel bir vuruşla kaydetti ama Fenerbahçe’nin bir yanlış taç atışını kullanması da bu gole davetiye çıkardı.

Ben Fenerbahçe’yi bu maçta, ‘Semih’ten önce... Semih’ten sonra...’ diye nitelemek istiyorum... Semih oyunda yok, Fenerbahçe de yok!.. Ne zamanki Semih oyuna girdi; topu tutan, pas alışverişi içinde bulunan, Fenerbahçe’yi öne geçiren golü atan; Deivid’e de üçüncü golde asist yapan adamdı.

Ben bu sene Kezman’ın saha içi verilerinden söz etmekten sıkıldım ve yoruldum. Bu futbolcu yalan oynuyor. Seyredenleri kandırıyor! Ama yine de alkışlanıyor! O zaman Semih’in saha içi verilerine baktığımız zaman neden Kezman kadar alkışlanmaz? Neden ona Kezman kadar hoşgörülü bakılmaz, şaşırıp kalıyorum!

Galatasaray derbisini kaybeden olduktan sonra Fener’in zaten ligin bitmesini iple çeker gibi bir hali vardı sahada. Gençlerbirliği’nin biraz gol şansı olsa farklı olurdu. Kaleci Serdar, çok önemli iki topu kurtarmasıyla Başkent ekibinin gol yollarını da tıkamış oldu.

Fenerbahçe, Sivasspor’un; Galatasaray karşısında alacağı skoru beklerken, dünkü Gençlerbirliği karşısındaki savunma anlayışı, orta sahayı kontrol edemeyişi, bu Gençlerbirliği maçını kazanmış olsa bile deplasmanda oynayacağı Trabzonspor maçı için endişeli beklentilerin içine bıraktı.

Fenerbahçe seyircisi her zamanki gibi takımına destek veren oldu. Ama bu Fenerbahçe, Şampiyonlar Ligi’nde onları zevki sefaya sürüklerken; Süper Lig’de de şimdilik üzen oldu! Bu maçlarda elbette iyi futbol beklenmez. Bunlar tabela maçıdır. İşte Fener de öyle veya böyle Gençlerbirliği’ni kendi sahasında devirdi, seneye Allah kerim...