Geçici bir şey mi?
* 2 yaşında bir oğlum var. Tarif edemeyeceğim kadar yaramaz ve inatçı bir yapıya sahip.
Küçüklüğünde çok usluydu ve inanın beni hiç zorlamamıştı. Ama şimdi çok zor günler geçiriyorum. Evde ne varsa kırıp döküyor, eşyaları inceliyor, bakıyor, fırlatıp atıyor... Gün içinde arkadaşlarıyla oyuncak kavgaları yapıyor ve inatlaşıyor. Bu yüzden pek bir yere de çıkamıyorum. Evdeki oyuncaklarla ona oyunlar kuruyorum biraz oynuyor sonra hemen sıkılıyor. Bir yandan arkadaşlarını çok sevdiğini söylüyor ve onlarla birlikte oynamak istediğini belirtiyor ama onlarla bir araya geldiğinde de hiç anlaşamıyor. Bu sorun geçici bir durum mudur yoksa, her zaman böyle mi devam edecek? Bu konuda bana bilgi verirseniz sevinirim. Ayrıca çocuğumla daha iyi ilişkiler kurabilmek için neler yapabileceğim konusunda da yardım ve desteğinizi bekliyorum.
H. Ç.
Zamana bırakın
* 2 yaş dönemi çocuk açısından da zorlu bir süreçtir. Bu döneme kadar, anneye bağımlı yaşayan ve bütün ihtiyaçlarını anneden bekleyen çocuk artık yürümeye ve dış dünyaya uyum sağlamaya başlamıştır. Sosyal hayata adapte olmaya çalışan çocuk bu dönem objeleri tanımaya ve etrafındaki insanlarla iletişim kurmaya çalışmaktadır. Ancak bu durum, çocuk için sanıldığı kadar kolay değildir. Bu nedenle çocuk yaşadığı zorlukları ve gelişen öfke durumunu arkadaşlarına hatta zaman zaman oyuncaklarına yansıtmaktadır. Çocuğun yaşadığı bu zorlanmalar, istediği şeyi ağlayarak isteme, oyuncaklarına ya da arkadaşlarına vurma, eşyaları fırlatma, her şeye itiraz etme, kendini yere atma... şeklinde ortaya çıkabilir. Bu iki yaş çocuğunda görülebilecek davranışlardır. Burada size düşen onu anlamaya çalışmak ve bu durumun geçici olduğunu bilmek ve daha toleranslı davranmak olmalıdır. Bunun için, öfkelendiğinde bağırmak, azarlamak yerine, dikkatini başka tarafa çekmeye çalışın, onunla inatlaşmaya kalkmayın, olumsuz davranışlarının sonucunu mizansan bir dille anlatın. Olumlu davranışlarını ödüllendirin... Ona doğru davranışı, anlattığınız masallarla kurduğunuz oyunlarla öğretmeye çalışın. Geceleri yatmadan, ahlaki değerleri içeren, ona doğru davranışlara empoze eden masallar anlatın... Yaşıtlarından oluşan bir arkadaş grubuna dahil edin ve çocuk burada deneyimleyerek doğru nasıl davranması gerektiğini öğrenecektir.
Kayınvalidemle anlaşamıyorum
* Fatma hanım, ben iki yıllık evli bir bayanım. Kayınvalidemle aynı evde yaşıyoruz. Seneye evi ayıracağız ama bir yıl daha onunla yaşamak zorundayım. Kayınvalidem arkadaşlarıyla komşularıyla çok iyi anlaşan biri ama beni hiçbir şekilde kabul edemiyor. Her şeyimi kontrol ediyor, beni hep eleştiriyor, insanların içinde hatalarımı yüzüme vuruyor beni kocama şikayet ediyor. Şu an bir psikiyatristen yardım alıyorum. Tedaviden sonra biraz daha iyiyim ama yine de zorlanıyorum. Tavsiyelerinizi bekliyorum.
F. K.
Geleneklerin etkisi var
* Gelin-kayınvalide sorunlarının temelinde kısmen de olsa kıskançlığın etkisi vardır. Ancak bu konuda geleneklerin tesiri daha büyüktür. Öteden beri, gelin kayınvalide ile kayınvalide de gelinle ilgili olumsuz sözler işitmekte ve ister istemez birbirlerine önyargılı davranmaktadırlar. Bu konuda öncelikle, ister gelin olsun ister kayınvalide olsun birbirlerinin haklarına saygı göstermeleri gerektiğini bilmeli ve olayı kul hakkı bağlamında ele almalıdırlar. Bu konuda ailenin yeterli bilgi ve donanımları yoksa bunu siz sağlayabilirsiniz. Yani insani ilişkilerde hakkaniyet ölçülerinin önemine vurgu yapabilirsiniz. İlişkilerinizde her iki tarafın da birbirlerinin sınırlarını ihlal etmemeleri gerektiğini vurgulayabilirsiniz. Bu konuda eşinizin de iki tarafı uzlaştırma konusundaki rolü büyüktür. Bir yıl sonra evinizi ayırdığınızda sorunların ortadan kalkacağını düşünüyorum. Ancak bu süreçte doktorunuz onay verinceye kadar tedaviyi bırakmayın.
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.