Bu hafta hanımlarımıza, çocuklarının geleceğiyle ilgili neler düşündüklerini ve onları hayata nasıl hazırladıklarını sorduk. Hanımlar çocuklarını büyütürken sadece üniversite odaklı hareket etmediklerini, bunun yanında yaşamları için gerekli olabilecek temel beceriler kazanmaları ve kendilerine yetebilmeleri için de çaba sarf ettiklerini ifade ettiler.

Birlikte mücadele ettik

İki çocuğum var ikisini de babasız büyüttüm. On yıl önce eşimden ayrıldım. Ayrıldığımda çalışmıyordum ama bir mesleğim vardı zor durumda kalınca işe başladım. İki çocuğuma hem anne hem baba oldum. Onları hayata hazırlarken tabiî ki öncelikle iyi bir insan olmaları için yardımcı oluyorum. Bir de iyi bir meslek sahibi olmalarını istiyorum. Kızım iki yıllık anaokulu öğretmenliğini bitirdi, bu yıl çalışmaya başladı. Oğlum bu yıl üniversite sınavlarına girdi mühendis olmak istiyor. Artık kötü günler geride kaldı. Ama bu günlere gelinceye kadar çok zor günler geçirdik. Çocuklarım hayatın zorluklarını gördüler ve yaşadılar. O yüzden başlarına bir şeyler geldiğinde nasıl mücadele edeceklerini bilirler. Bence anne babalar çocuklarına yaşadıkları sorunlarla nasıl başa çıkacaklarını da öğretmeliler. Bu onlar için büyük bir yardım olur.

Yıldı K ( Dikiş öğretmeni)

Sadece üniversite odaklı yetiştirmiyorum

Dört çocuk annesi bir bayanım. Çocuklarımı hayata hazırlarken sadece üniversite odaklı hareket etmedim. Onlara evde sorumluluklar verdim, dini vecibelerini yerine getirmeleri için kurslara gönderdim. Büyük oğlum lise son sınıfa gidiyor, hafta sonları ona odasını temizletiyorum, kahvaltıları hazırlatıyorum. Yaz tatilinde amcasının yanında çalışıyor harçlığını çıkartıyor. Kızlarım da ev işlerinde bana yardımcı olurlar, namaz vakitlerinde hep birlikte namaz kılarız. Hayat sadece üniversiteden ibaret değil. Ben çocuklarımı hayatın tamamına hazırlıyorum.

Safiye k. ( ev hanımı)

Çocuklarımı destekliyorum

Ben çocuklarımın iyi bir meslek sahibi olmalarını istiyorum. Şu an biri ilkokula diğeri liseye gidiyor. Onların dersleriyle yakından ilgileniyorum. Eşim biraz ilgisiz olduğundan çocukların sorumluluğu tamamen bana kalıyor. Oğlum doktor olmak istiyor kızım öğretmen olacağım diyor. Bir anne için onların hayallerine doğru koştuklarını görmek beni çok heyecanlandırıyor. Ben okumayı çok istemiştim ama babam izin vermemişti. Şimdi ben çocuklarımı bu konuda destekliyorum. İnşallah onlar hayallerine ulaşırlar, ben de onlarla gurur duyarım.

Nermin Y ( ev hanımı)

Aileler öğretmenlerle işbirliği halinde olmalı

Ben eğitimci olarak çocukları hayata hazırlamanın sadece anne babalar için değil eğitimciler için de bir sorumluluk olduğunu düşünüyorum. Çocuklar bize çok küçük yaşlarda geliyorlar. Bizi örnek alıyorlar söylediğimiz her şeyi önemsiyorlar. Bizler de onları, yeteneklerine uygun bir mesleğe yönlendirmeli, kendilerine yetebilmeleri için temel beceriler kazanmalarını sağlamalı ve yaşadıkları sorunların üstesinden gelebilmeleri için cesaret vermeliyiz. Bu konuda anne babalar ve öğretmenler sürekli iletişim halinde olmalı ve çocuklara yardımcı olmalıdırlar.

Ceyda N ( öğretmen)