Yaratıldığına iman eden, ruhunun ve bedeninin bir emanet, bu emanetin de korunması gerektiğine inananlar, CHP zihniyetinden uzak dururlar.

Şimdi yakın tarihte yaşanmış bazı CHP klasiklerinden hatırlatmalar yapalım.

CHP 1946 seçimlerinde kaybedeceğini anlayınca, seçimlere müdahale eder.

Mesela; Demokrat Parti’nin seçimi kazanıp, 23 milletvekili çıkardığı İstanbul’da, netice hemen ilan edilmez.

Vali Lütfi Kırdar, o dönemin meşhur bir gazetecisini makamına çağırıp; “Size güvenim olduğu için memlekete ait bir davayı danışmak istiyorum” der ve anlatır:

“Evet, İstanbul’da DP seçimi kesin bir şekilde kazandı. Fakat listeden Kazım Karabekir, Hamdullah Suphi Tanrıöver, Cemil Cahit Toydemir, Refet Bele ve Hüseyin Cahit’in çıkarılarak, DP’ye ancak 18 kişilik bir yer bırakılması hakkında sıkı bir emir aldım.

Dürüst bir memur ve memleketçi sıfatıyla nasıl hareket edeyim? Bu emri yerine getirmezsem, İstanbul seçimlerini kökünden bozmak için bahane aranması ve yeni partinin bu 18 kişilik mühim kuvveti elinden kaçırması ihtimali vardır. Bana ne tavsiye edersiniz?” diye sorar ama sonuç değişmez.

İstanbul DP’den seçimi kazananların listesi 18 kişi olarak ilan edilir.

¥
İnönü’nün “Milli Şef” unvanıyla anıldığı dönemde, Milli Eğitim Bakanlığı’nca 1943 yılının Cumhuriyet Bayramı’ndan itibaren; “İnönü Ansiklopedisi” adıyla neşrolunur. Bir süre sonra “Türk Ansiklopedisi” adını alan eser, ancak kırk yılda tamamlanır.

Bu ansiklopedideki “Sultan Vahideddin” maddesinde; “Zeki ve bütün tarihi belgelerden anlaşılacağı üzere son derece namuslu” diye yazılıdır.

Ancak bu gerçeğin, bir devlet ansiklopedisinde itiraf edilmesi, CHP’lileri rahatsız eder ve madde çıkarılır.

¥
CHP “Basın İstibdadı” demektir.

Gazeteci yazar Ziyad Ebuzziya’nın 1940-47 yılları arasında çıkarmış olduğu “Tasvir-i Efkâr” ve “Tasvir” gazeteleri on altı defa kapatılır.

Kapatma kararları; “görülen lüzum üzerine” veya “kapatılmıştır” denilerek telefonla iletilir.

Yine Tasvir-i Efkâr gazetesi, İnönü’nün eşi Mevhibe İnönü’nün, Ankara’da bir okuldan çıkarken çekilen resmini, gazetenin üçüncü sayfasına bastığı için hakaret sayılır ve on gün kapatılır.

Zamanın Matbuat Umum Müdürü Selim Sarper; bir gazetenin şeref yerinin; “sağ üst köşe mi, sol üst köşe mi?” olduğunu tartışarak, İnönü’nün resminin ve hakkında çıkacak haberlerin buraya konulmasını, aksi takdirde gazetelerin kapatılacağını ihtar eder.

¥
Padişahlı masallar yasaklanır. Prof. Pertev Naili Boratav o yılları şöyle anlatır:

"Bir Maarif şûrasında, çocuk kitapları üzerinde tartışılırken, ‘Masallarda padişahlardan söz edilmesi, çocukların cumhuriyet düzenine olan bağlarını gevşetebilir. Padişahsız, şehzadesiz masallar yazılmalı biçiminde düşünceler ortaya atılmıştır.”

CHP zihninde camilerin adı “Mabettir.”

CHP’nin istibdat yıllarında İslam’dan uzak bir heyet tarafından “İslamiyeti İslah” projesi hazırlanır ve şunlara dikkat çekilir:

“İbadetin lisanı Türkçe olmalı, mabetlere sıralar, elbiselikler konulmalı ve ayakkabı ile girilmeli. Mabedlere musiki aletleri konulmalı.