Özel bir iş yerinde sekreter olarak çalışıyorum. Başkalarının ne dediğine çok önem veriyorum. İnsanlar ne diyecek diye düşündüğümden kendime ait bir hayatım olamıyor. Şu an işten çıkıp evde kendimi yetiştirmek istiyorum ama komşular ne diyecek diye düşündüğümden vazgeçiyorum. İki yıl üst üste üniversite sınavlarına girdiğim halde kazanamadım mahallede çok laf oldu. O günlerde çok zor günler geçirdim, yalan söyledim, sınava giremedim filan dedim. Şu an benimle evlenmek isteyen biri var, çocuğu beğeniyorum ama çok fakir olduğu için insanlar ne der diye düşünüyor ve vazgeçiyorum. Fatma abla ben artık kendim olmak ve kendim için yaşamak istiyorum ama ne yazık ki başaramıyorum. N. K.

İnsanları memnun edemiyiz

Her birimiz biraz kendimiz için biraz başkaları için yaşarız. Yani yaptığımız bütün işlerde başkalarının taktir ve beğenisine ihtiyaç duyarız. Bu dengeyi aşmadığımız sürece doğal bir ihtiyaçtır. Yani takdir edilmeye ihtiyaç duyarız ancak hayatımızı tamamen başkaları odaklı ve başkalarının takdir ve beğenisiyle yön veremeyiz. Bu nedenle öncelikle yaptığımız işin Allah'ın rızasına uyup uymadığına bakarız.

İnsanların duygu ve düşüncelerine değer vermeliyiz ancak bununla beraber kendi tercihlerimizi de dikkate almalıyız. Yani, hayatımızın kaptanı kendimiz olmalıyız.

Küçükken ebeveynlerimiz bizleri tamamen dış dünyanın etkisiyle büyütürler. Komşu ne der, el alem ne söyler? Diyerek başkaları odaklı olmaya yönlendirirler. O dönem adeta kendimizi unutur ve tamamen dış odaklı yaşarız. Komşu ne der, insanlar ne düşünür diye hareket ettiğimizden kendi beklentilerimizi dikkate almayız. Bunun sonucunda da yaşımız kaç olursa olsun başkalarının yönlendirmesiyle yaşamaya başlarız. Zamanla bu bizi yorar, çünkü başkalarını hiçbir zaman memnun edemeyiz. Onlar sürekli hatalarımızı bulmak ve yüzümüze vurmak isterler. Ama biz yine de son gücümüzü kullanarak insanları memnun etmek için mücadele ederiz.

Yaşadığın sorunların farkındasın ve başkalarını memnun etmeye çalıştığından oldukça yoruluyorsun. Bu durumda, yapacağın işlerin, öncelikle, Allah'ın rızasına uygun olup olmadığına bakabilirsin. Gündelik hayatında kendi hayallerini ve beklentilerini dikkate alabilirsin. Unutma ki, bu hayat senin hayatın, sen kendini yaşayacaksın sen hayata katılacaksın. Dinimiz kendimizi tamamen ihmal etmemizi uygun görmez. Çünkü kendine değer vermeyen başkalarına da vermez.
Çok konuşuyorum

Fatma abla ben yirmi yaşında bir öğrenciyim. Bir yıl önce bir depresyon geçirmiştim o günden beri çok konuşuyorum. Konuştuğumda sanki dertlerimi unutuyorum, o yüzden nerede olduğuma hiç bakmıyor bir şeylerden bahsediyorum. Annemler çok eleştiriyorlar biraz sus bizi mahçup ediyorsun diyorlar. Ama ben kendimi konuşmaktan alamıyorum. N. K.

Acıyı örtmeye çalışıyor olabilirsin

Bahsettiğin durum, bir yıl önce yaşadığın sorunla ilişkili olabilir. Yani, konuşma isteğin bir şeyleri kamufle etmeye, acıyı örtmeye yönelik bir savunma olabilir. Bu nedenle hiç vakit kaybetmeden bir psikiyatriste gidebilir ve yardım alabilirsin. Annenlere bunun bir sorun olduğunu ve elinde olmadan bu şekilde davrandığını izah edebilirsin.