İnsanı yaratan Allah, insanın nasıl konuşulunca faydalı olacağını en iyi bilen Allah’tır. O’nun kullarını davet konusunda örnek alacağımız en güzel örnek de Kur’an’ın ifadesi ile Allah’ın peygamberleridirler.

Diyalog konusunda önceliklerimizin ne olduğunu onlardan öğrenelim buyurun:

A’raf 73- Semud kavmine de kardeşleri Salih’i gönderdik. Dedi ki: “Ey kavmim, Allah’a kulluk yapın. Sizin için O’ndan başka ilah yoktur. Rabbinizden size apaçık belge geldi. Bu, Allah’ın devesi sizin için bir mucizedir. Bırakın onu, Allah’ın yeryüzünde yesin, Ona kötülükle dokunmayın, yoksa acıklı bir azap sizi yakalayıverir.

A’raf 74- Hatırlayın, hani sizi Ad kavminden sonra onların yerine getirmiş ve sizi yeryüzüne yerleştirmişti de, siz ovalarında köşkler, dağlarında evler yaptırıyordunuz. Allah’ın nimetlerini hatırlayın ve yeryüzünde karışıklık çıkararak bozgunculuk yapmayın.

A’raf 75- Kavminin ileri gelen müstekbirleri, onlardan iman eden müstez’aflara: “Salih’in, Rabbi tarafından peygamber olarak gönderildiğini biliyor musunuz?” dediler. Onlar da: “Şüphesiz biz, onunla gönderilene iman ediyoruz” dediler.

A’raf 76- Müstekbirler de: “Biz de, sizin iman ettiğinizi inkâr ediyoruz” dediler.

A’raf 77- Dişi deveyi kestiler ve Rablerinin emrine karşı geldiler ve “Ey Salih, eğer sen, peygamberlerden isen, haydi bize va’dettiğin azabı getir” dediler.

A’raf 78- Bunun üzerine onları bir sarsıntı alıverdi de evlerinde dizleri üstünde yığılıverdiler.

A’raf 79- Salih onlardan yüz çevirdi ve: “Ey kavmim, ben Rabbimin mesajını size tebliğ ettim ve size nasihat ettim. Ancak siz nasihat edenleri sevmiyorsunuz” dedi.

Hud 61- Semud (kavmine) de kardeşleri Salih’i Peygamber olarak gönderdik. Salih şöyle dedi: “Kavmim, Allah’a ibadet ediniz. Sizin için O’ndan başka ilâh yoktur. Sizi yeryüzünden yaratan ve orada ömür geçirmenizi isteyen O’dur. O’ndan af dileyin. Sonra O’na tevbe edin. Şüphesiz benim Rabbim çok yakındır, (duaları) kabul edendir.”

Hud 62- Dediler ki: “Ey Salih, sen bizim aramızda bundan önce ümit beslenen biri idin. Sen bizim atalarımızın taptığına bizim tapmamızı yasaklıyor musun? Biz, seni bizi kendisine çağırdığın şeyden şüphe içindeyiz, kuşkulanıyoruz.”

Hud 63- (Salih) Dedi ki: “Ey kavmim, ne dersiniz? Eğer ben Rabbimden bir beyyine üzerinde isem ve bana bir rahmet vermişse ben de O’na isyan edersem Allah’a karşı bana kim yardım eder? Siz, bana zararı artırmaktan başka bir şey yapamazsınız.”

Hud 64- “Ey kavmim, işte size bir mu’cize olarak Allah’ın dişi devesi. O’nu bırakın, Allah’ın yeryüzünde yesin. Sakın ona kötülükle dokunmayın. Yoksa sizi yakın bir azap yakalar.”

Hud 65- Derken onu (deveyi) kestiler. (Salih) dedi ki: “Evlerinizde üç gün daha yaşayın” İşte bu yalan olmayan bir va’ddır.

Hud 66- (Azâb) emrimiz geldiğinde Salih’i ve onunla beraber iman edenleri tarafımızdan bir rahmetle kurtardık. Şüphesiz senin Rabbin, kuvvetlidir, Aziz’dir.

Hud 67- Zalimleri korkunç bir çığlık yakalayıverdi de onlar, yurtlarında çöküp kaldılar.

Şuara 142- Hani kardeşleri Salih onlara demişti: “Sakınmaz mısınız?”

Şuara 143- “Ben, size gönderilen, güvenilen bir elçiyim.”

Şuara 144- “Allah’tan sakının ve bana itaat edin.”

Şuara 145- “Bunun için sizden hiç bir ücret istemem. Benim ücretim alemlerin Rabbine aittir.”

Neml 46- (Sâlih) dedi ki: “Ey kavmim, niçin iyilikten önce kötülüğün acele gelmesini istiyorsunuz? Allah’tan af isteseniz olmaz mı? Belki merhamet olunursunuz.”

Neml 47- (Semud kavmi) Dediler ki: “Sen ve beraberindekiler bize uğursuzluk getirdi.” (Sâlih): “Sizin uğursuzluğunuz Allah’tandır. Hayır, siz imtihan olunan bir kavimsiniz” dedi.

Neml 48- Şehirde dokuz kişi vardı ki, yeryüzünde bozgunculuk yaparlar, ıslah etmezlerdi.

Neml 49- Onlar, kendi aralarında Allah’a yemin ederek şöyle dediler: “Ona ve ailesine gece baskın yapalım, sonra da velisine, “Biz onun ailesinin öldürüldüğü yerde bulunmadık, biz doğru söylüyoruz” diyelim.”

Neml 50- Onlar tuzak kurdular, onlar hissetmeden biz de tuzak kurduk.

Neml 51- Onların tuzaklarının sonucu nasıl oldu bir bak, biz onları ve kavimlerini topyekun helâk ettik.

Neml 52- İşte zulümleri sebebiyle harap (ve ıssız) kalan yurtları. Bilen kavim için bunda bir ibret vardır.