Fatma hanım, ben iki kız annesi bir bayanım. Kızlar liseyi gidiyor ben vakit buldukça kitap okuyorum. Benim kocamla ilgili bir sorunum var. Kocam özel bir iş yerinde çalışıyor. İş yerinde çok nazik ve anlayışlı biri. Arkadaşları aradığında her şeyi alttan alıyor. Ama eve geldiğinde tanınmaz oluyor, bizi çok kırıyor, her şeye öfkeleniyor. Bazen çok gücüme gidiyor küsüyorum bu bir ay kadar sürüyor. Ama sonu yok gidip barışıyorum. Kocama çok kırgınım, kafam çok karışık ne yapacağımı bilemiyorum... B. E

Çözüm için iletişim şart

Ev içinde ve dışarıda aktif rollerimiz vardır. Bir yandan anneyiz, biryandan iş kadınıyız ya da eğitimciyiz, kardeşiz komşuyuz... Her rolümüzün belli başlı sorumlulukları vardır. Yani anneyseniz, anne gibi, eğitimciyseniz eğitimci gibi olmalısınız. Fakat sizin de belirttiğiniz gibi bazı kimseler mesleki kimliklerini başarılı bir şekilde yerine getirirken, eş ve baba kimliklerinde zayıf kalabiliyorlar. Bu durum evde çeşitli sorunlara neden olabiliyor.

Yaşadığınız sorunun üstesinden gelebilmeniz için, uygun vakitlerde aile toplantısı düzenleyebilir ve çocuklarınızla birlikte sorunlarınızı ortaya koyabilir ve ortak çözüm arayışlarında bulunabilirsiniz. Bu toplantılarda belki de eşinizin iş ortamından kaynaklanan bir sorunun olduğunu öğrenebilir ve ona yardımcı olabilirsiniz. Bazen yakınlarımız ellerinde olmadan da bizi üzebilirler ve zarar verebilirler. Bu konuda çözüme ulaşabilmek için, sorunu ortaya koymak ve yapılanları ona izah etmek gerekir. İfadenizde yer alan, sorunu eşinize açma fikrinize katılıyorum. Ancak kırıcı olmamaya ve karşı tarafı eleştirmekten ziyade bu durumdan gördüğünüz zararı ortaya koymaya çalışın....
Çok özlüyorum

Fatma abla ben 17 yaşında bir öğrenciyim. 10 yaşındayken babamı trafik kazasında kaybettim. O günden beri baba kelimesini duyduğumda içim sızlıyor. Arkadaşlarım babalarıyla ilgili anılarını anlattıklarında çok üzülüyorum, eve gidip ağlıyorum. Bayramlarda babamın mezarını ziyaret ediyoruz mezar taşına yaslanıp ona dertlerimi anlatıyorum. Babasız kalmak çok zor Fatma abla. Arkadaşlarım zamanla unutursun diyorlar ama her gün ona olan özlemim daha da artıyor Mümkünse bu konuda sizinle de görüşmek istiyorum. Ç. K.

Sabır iyi bir ilaç

Babaya en fazla ihtiyaç duyduğun bir dönemde ondan mahrum kalmış ve onun anılarına sarılmışsın. Çocuklar için babanın önemi büyüktür. Onlar özgürlük alanına babadan aldıkları güç ve cesaretle açılırlar. Ancak senin öykünde de olduğu gibi bazen baba erken yaşta aramızdan ayrılabilir. Ne yapalım canım, böyle zamanlarda Rabbimiz bize öylesine güçlü bir sabır verir ki, yaşadıklarımıza sabırla karşılık verir ve arkamıza bakar ben bu kadar büyük şeyleri nasıl kaldırabildim diye sorarız...

Yaşadığımız her kayıp bizde derin bir yara açar. Bu süreçte kendimize yapabileceğimiz en büyük yardım yas sürecini olması gerektiği şekilde atlatmak olmalıdır. Olayı yakınlarımızla paylaşmak, anılarımızı yeniden anlatmak ve durumu kabul etmek bu süreci daha rahat atlatmamızı sağlar.