Fenerbahçe'den önce diğer üç büyük takımı izledik. Manisa Trabzon'dan, Eskişehir Beşiktaş'tan, Belediye de G.Saray'dan daha diriydi. Dün de Ordu'yu F.Bahçe'den daha diri gördüm. Oysa, dört büyük takımın da kadrosu rakiplerinden daha iyi. Dün maç berabere bitse veya Ordu kazansa kimse bir şey diyemez. Ordu, daha çok pozisyona girdi. 1-0'dan sonra savunmaya çekilen F.Bahçe'ye karşı bile 3-4 pozisyonları var. Maç golsüz giderken Fatih Tekke gibi bir oyuncu olmayacak bir gol kaçırdı. Üstelik Ordu 11'inde geçen sezondan sadece bir oyuncu var. Böylesine büyük, kapsamlı bir değişikliğe gitmişler.
Fenerbahçe, sadece Caner girdikten sonra 7-8 dakika kadar yüklendi. Oyunun devamında fizik olarak ayakta Ordu kaldı. Bence bunun nedeni, büyük takımların bu tip maçlara fiziksel ve psikolojik olarak Anadolu takımı dediğimiz ekiplere kıyasla farklı hazırlanışları... Oysa, dün F.Bahçe'nin motivasyonunu arttıracak ciddi sebepler vardı. Beşiktaş ve G.Saray yenilmiş, Trabzon puan kaybetmiş. Kazandığın anda rakiplerinin puanla önüne geçiyorsun.

KADRO ZAAFİYETİ VAR
F.Bahçe'nin ciddi bir kadro zaafiyeti olduğunu da unutmayalım. Sağ beklerinin ikisi de yok; hem Gökhan hem Orhan... Lugano gitmiş. Yerli stoper olarak düşünülen, yeni transfer Serdar sakatlanmış. Bu nedenle çift stoperi yabancı olmak zorunda. Sol beki de öyle... Emre de sakat. Bir yabancı da oraya, Cristian... Alex dışında tek yabancı hakkı kaldığı için Dia ve Stoch ikilisinden sadece birini kullanabiliyor Aykut Hoca... Bunca olumsuzluğun içinde futbolcular "1-0 olsun, benim olsun" dedi ve istediğini aldı. Ama sezonu böyle götüremezler.
F.Bahçe'nin en önemli artısı özgüveni... Bunun ve kazanma alışkanlığının sayesinde kazanmayı bildi. Daha ilk hafta itibarıyla rakipleriyle önemli bir fark bu. Ama fizik olarak F.Bahçe'nin diğer üç büyük takım gibi oynadıkları rakiplerinin gerisinde olduğunu gözlemledik.