On yıllık evli bir bayanım. Sekiz yaşında bir de kızım var. Kocamı çok seviyorum ama bir o kadar da kıskanıyorum. Ben normalde kuşkucu biriyimdir. İnsanlara kolay kolay güvenmem. O yüzden kocamın eve geç gelmesi ve bize fazla vakit ayırmaması bendeki şüpheyi arttırıyor. Eve geç geldiğinde soruyorum arkadaşlarla sohbet ettik diyor ama içimde bir şüphe oluyor. Ona inanmıyorum, aklımdan hep olumsuz şeyler geçiyor. Sizce bu kuşkularım yersiz mi? A. E

Hepten kaybedebilirsiniz

Eşlerarasında gelişen kıskançlık duygusu kontrol altına alınmadığında çeşitli sorunlara neden olabilir. Bu nedenle aile içinde belirlenmiş sınırlara saygı gösterilmeli ve ilişkilere zarar verecek duygular kontrol altına alınmalıdır. Kıskançlık, kaybetme endişesiyle beraber gelişir ve bu durum zaman içinde iki tarafı da yoracak duruma gelebilir. Bu tür durumlarda eş, sürekli kuşkulanacağı bir şeyler aramaya yönelir, bu konuda envai çeşit senaryolar üretebilir. Mesela, eşinin gömleğini koklayabilir, ceplerini ya da cep telefonunu karıştırabilir, hatta arkasına birini takıp eşini takip ettirebilir. Bu durum zaman içinde eşlerin güven duygularını zedeler ve ailede bir kaosa neden olabilir. Çünkü, kuşkularına esir olan eşin kıskançlığı bir zaman sonra karşı tarafı rahatsız eder hale gelecek ve bu belki de daha büyük sorunlara neden olacaktır. Bu nedenle, yaşadığınız korkularla yüzleşin ve eşinizi emin olmadığınız bir şey için rahatsız etmeyin... Siz kendiniz de evhamlı ve kıskanç olduğunuzu ifade ediyorsunuz. O halde eşinizle ilgili düşüncelerinizin bu evham ve kıskançlık durumunuzla alakası olabileceğini düşünün ve bu durumun eşinize ne kadar rahatsızlık verebileceğini anlamaya çalışın. Aksi taktirde sürekli kaybetme endişesiyle onu kendinizden uzaklaştırabilir ve evliliğinizde daha ciddi sorunların ortaya çıkmasına zemin hazırlayabilirsiniz. Bu nedenle eşinize güvenin, güvendiğinizi hissettirin, sizi rahatsız eden bir şey varsa bunu da uygun bir dille paylaşın.
Beynimden vurulmuşa döndüm

15 yaşında bir oğlum var. Bu yıl sekizinci sınıfa gidiyor. İki yıldır dersleri çok kötü. Bu yıl öğretmen beni aradı. Çocuğun sık sık derslerden kaçıp internet kafeye gittiğini söyledi. Beynimden vurulmuşa döndüm. Oğlumla bu konuyu konuştum, kendisi de itiraf etti. Oğluma yardımcı olmak istiyorum ama baba çok anlayışsız ve çocuğa şiddet uyguluyor. Çocuk ne düşündüğünü söylese hemen vuruyor, "biz babamıza nasıl davranıyorsak o da bana öyle davranmalı" diyor. Oğlum özünde çok iyi bir çocuktur, ona nasıl yardımcı olabilirim? G. E

Okulla işbirliği yapabilirsiniz

Aile ortamı çocuğun kendini ifade edebileceği nitelikte olmalı ve çocukla anne baba arasındaki güven ilişkisi burada kurulmalıdır. Her çocuk huzurlu bir ailede yaşamayı arzu eder. Fakat aileler bu durumu göz ardı ederek çoğu zaman kendi hayallerini ve gelecekle ilgili beklentilerini çocuklarının üzerine yüklerler ve onların cesaretlerini ellerinden alırlar. Bu tür durumlarda bahsettiğiniz türden çatışmalar ortaya çıkabilir ve çocuklar aileden yavaş yavaş uzaklaşabilir.

Babayla sağlıklı ilişkiler kuramayan çocuk dış dünyada da çeşitli sorunlar yaşayabilir ve güven kırılmasına uğrayabilir. Çünkü çocuğun iç huzuru evde kurulur anne babayla biçimlenir,,,

Ergenler geçici bir süreliğine aileden uzaklaşarak dış dünyaya açılırlar, arkadaşlarının olduğu mekanlara gitmek isteyebilirler. Bu süreçte kaygılanmanıza gerek yok çünkü bir süre sonra bu durum ortadan kalkacaktır. Ancak sürekli internet kafeye gitmesi, okuldan kaçması ve buna bağımlı hale gelmesi üzerinde durulması gerekin bir sorundur. Bu durumda okulun rehber öğretmeniyle ortak işbirliği yapın ve okuldan niçin kaçtığını, vaktinin büyük bir kısmını niçin internet kafede geçirmek istediğini anlamaya çalışın. Ve bu sorunu rehber öğretmenle birlikte çözmeye çalışın. Çocuk babayla yaşadığı sorunu ve ergenliğin yükünü taşımaktan zorlandığından kendini bu tür şeylere veriyor olabilir. Çözüme giderken, babayla yaşanan sorunları da ortadan kaldırmaya çalışın. Baba çocuğa değer vermeli, onun duyguların anlamalı ve ona vakit ayırmalıdır. Bunu sağlamak için, öğretmenleriyle işbirliği halinde olun ve bir aile danışmanına giderek yardım alın.