* 30 yaşındayım hâlâ kendimi ifade edemiyorum. Toplum içinde konuşan, kendini ifade eden insanlara çok özeniyorum. Dışarıdan liseyi bitirdim, iki yıl kursa gittim. Evin en küçüğüyüm annemle babam yaşlılar onlara bakıyorum. Sosyal faaliyetlere katılıyorum, dernek çalışmalarında görev alıyorum ama toplum içinde konuşmak istediğimde ellerim titriyor, heyecanlanıyorum. Bu ortamlarda sorulan sorulara bile cevap verirken yüzüm kızarıyor, rengim değişiyor. Toplumda hiç çekinmeden konuşmak kendimi ifade etmek istiyorum.

G. E.

Gerçek olmadığını biliyorsunuz

* Fobik durumlarda, kişi toplum içinde bulunmaktan ve konuşmaktan kaçınır. Bu tür ortamlarda yüzü kızarır, çarpıntı, heyacan, kekemelik ve fenalık hissi yaşayabilir. Sosyal fobisi olan kişi yardım alarak bu durumdan kurtulabilir. Fakat bunun için, korkuları ortaya çıkaran düşünce çarpıklığına inmek gerekir. Her şeyden önce kişi toplum içinde bulunmaktan ve konuşmaktan çekinir çünkü, "insanlar bana bakacaklar ve gülecekler, rezil olacağım, ya iyi konuşamazsam, ya beğenmezlerse... gibi çarpık düşüncelere sahiptir. Bu düşüncelerin tetiklendiği noktada kişinin duygusu endişe, korku, kaygı, daralma ve bulantı şeklinde tezahür edecektir. Yaşadığınız sorunu ortadan kaldırabilmek için öncelikle bu çarpık düşüncelerinizi değiştirmeli ve korkularınızla yüzleşmelisiniz. Yüzleşmek, korkuların üzerine gitmekle mümkün olur. Sanki buradaki insanlar bana güleceklermiş gibi geliyor" diyorsunuz. Bunun gerçek bir şey olmadığını siz de biliyorsunuz. Nereden biliyorsunuz güleceklerini, nereden biliyorsunuz düşüncelerinizi ifade ederken zorlanacağınızı? Hem velevki, gülsünler, beğenmesinler bu sizin yeteneksiz ve başarısız olduğunuzu göstermez ki? Size sakin bir ortamda, bahsettiğiniz arkadaşlarınızla ortak bir toplantı düzenlediğinizi ve olayların korktuğunuz şekilde geliştiğini düşünmenizi tavsiye ederim. Bu durum korkularınızı ortadan kaldıracak ve aksi bir kurgu geliştirerek konuşmaktan kaçınmamayı öğreneceksiniz. Çünkü, kaçınmak istediğiniz şeyin üstüne gittiğinizde, ondan uzaklaşmanız daha kolay olacaktır. Semptom kişide tekrar ortaya çıkabileceği konusunda bir beklenti oluşturur. Bunu ortadan kaldırabilmek için de yapabileceğimiz en etkili yöntem yüzleşmektir.

Hemen bağlanıyorum

* Ben 35 yaşında bir bayanım. On yıllık evliyim iki yıldır eşimle şiddetli geçimsizlik yaşıyoruz. Bu yıl sorunlarımız iyice arttı, artık kaldıramaz hale geldim. Annemlerle konuyu istişare ettik onlar ayrılmamı istiyorlar. Ben de artık daha fazla kaldırabileceğimi sanmıyorum. İki kızım da anne artık boşan da bu kavgalar bitsin diyorlar. Ama ben bağımlı bir yapıya sahibim. Bunu gittiğim psikolog da söylemişti. Bağlandığım insanlardan kopamıyorum. Ayrılmak benim için iyi olacak ama bir türlü bunu yapamıyorum. Desteğinize ihtiyacım var.

F. E.

Sorumluluk alın

* Bağımlı kişilerin en büyük sorunları hayatlarıyla ilgili kararlarını vermekten kaçınmaları ve bağımsız hareket edememeleridir. Bu durumdan kurtulmanın en etkili yolu, kişinin sorumluluk almayı ve kendisiyle ilgili kararlarını vermeyi öğrenmesiyle mümkün olur. Bunun için, bir psikoloğa ya da psikiyatriste giderek yardım alabilirsiniz. Fakat bu süreçte kendi gayretlerinizle de sorunu ortadan kaldırmaya çalışın. Eşinizden ayrılmaya karar verirken olayı sakin bir ortamda yeniden değerlendirin ve bunun size ne kazandıracağı ne kaybettireceği üzerinde düşünün. Bizler çevremizdeki insanlara ihtiyaç duyarız ancak onlardan ayrı bir varlığız. Dolayısıyla kendimizle ilgili kararlarımızda istişare ederiz ama kazanç ve zarar ekseninden bakarak olayı kendi irademizle değerlendiririz. Bunun için hayatınızla ilgili kararınızı kendiniz verin. Sorununuzla ilgili çözüm beklentilerinizde, en büyük desteğin yine kendinizden gelebileceğini göreceksiniz. Bu konuda kendinize güvenin, elinizde olmayan nedenlere bağlı olarak eşinizden ayrılsanız da, ayakta kalabileceğinize ve kararlarınızı verebileceğinize inanın...