Vatandaş ne yapsın? ülke yönetimini elinde tutanlar faizciden ekonomi dersi almak için evine kabul edilmeyi şeref biliyorlardı.

ülkenin en önemli üniversitesinin ekonomi profesörleri fakültenin konferans salonunda ona ekonomi dersi verdirmişler, kendileri de konferansçının arkasına oturmuşlar ve başlarını her sallayışta “Bu daha iyi biliyor, bizim tasarruflarımız da bunda” demeye getirmişlerdi.

“Sanatçı” denerek halkın gözünde yüceltilen artistlerimiz, tasarruflarını oraya yatırdıklarını söylüyorlar ve kendileri sefa sürüyor görüntüsü veriyorlardı.

Gazeteler, reklamlarını almak için olmadık şaklabanlıklar yaparak onun ayakları altına paspas oluyorlardı.

Din profesyonelleri “Enflasyonun altında verilen ve alınan faiz, faiz değildir” diye entilijans yazıyorlardı.

Enflasyonun yüzde 107 olduğu günlerde yüzde 44 faiz veren bu adam açığı neren kapatacağını aklına bile getiremeyecek kadar zavallı idiler.

Vatandaş da para gelsin de nereden olursa olsun, nasıl olursa olsun, kimden gelirse gelsin kıvamındaydı.

Kur’an’ın “Allah, alışverişi helâl, faizi haram kılmıştır.” (Bakara 275) uyarısına bakacak durumda değildi.

Taki faize para verenlerin bütün sermayesi gidince canına kıydığı, faize para alanların da canına kıydığı görülünceye kadar ayet hatıra gelmedi.

Peki, bu olayda vatandaş aklını başına alır mı?

Birçoğu almaz. Holding olayında yananlar yeni yanma yeri arıyorlar.

Hırs var olduğu sürece hırsız da var olacaktır.

Padişah, kıza aşık. Kız kuyumcuya aşık, kuyumcu altına, kürke, saltanata, şehvete, şöhrete, servete aşık.

Padişah kızın gönlünü kuyumcudan soğutmak için kuyumcuyu saraya çağırır. Hazineleri 0na teslim eder. Kürkleri giydirir, aşık olduğu kızla kuyumcuyu evlendirir.

En tatlı şerbetleri kuyumcuya içirir. Kuyumcu zevk aleminde. Servet elinde, sevdiği yanında, her türlü yiyecek, içecek ve giyecekler önünde yaşamaya devam eder.

Ama o içtiği şerbetin içinde zehir var. Her geçen gün zayıflıyor, saçları dökülüyor. O zehirin etkisiyle erirken sevgilisinin sevgisi de eriyor ve sonunda kuyumcu ölüyor. Padişah, o kızla evleniyor.

Mevlana bu hikayeyi Mesnevi’nin birinci cildin 37’nci beyti ile 255’inci beyti arasında anlatır.

Halkımıza mal olmuş bir çok kedi-fare hikayeleri vardır. Gülşehri (ö.1317)’nin “Felek-nâme” isimli eserinde (Kültür Bak. Yay. S 209) anlattığı bir hikaye vardır ki o hikaye de halka mal olmuştur.

Hint ülkesinde bir kedi, altın sarayında sevinç içinde, güler yüzle, fare deliğine kadar gelir ve “Bu gün doğum günüm. Bu delikten şu deliğe kadar şu kadar zamanda varırsan sana bir kilo peynir vereceğim” der.

Bu teklife, fare sıcak bakmaz. Kedi sebebini sorunca, Fare: “Mesafe küçük, ödül büyük, tehlike yok. Burada benim aklımın ermediği bir tuzak var” diye cevap verir.

“Hocam insanlar eskisi gibi değil, günümüz insanı fettan. Bu tür aldatmacalara kanmazlar” demeyin.

1980 öncesi banker olayını yaşayan insanlarımız on sene sonra Holdingler, ihlaslar olayını yaşadı.

Şu anda yaşananların kokusu da daha sonra çıkacak ortaya.

Bir kısım siyasiler ve ekonomi uzmanları faizin kötü olduğunu batılı bir ekonomistin “Hangi ülkede faiz sıfır olmuştur, o ülke kalkınmıştır” sözünü duyduktan sonra söylemeye başladılar.

Ama Rabbimizin, Bakara suresi 275’deki: “Allah, alış-verişi helal kıldı, faizi haram kıldı.” ayetini hatırlamazlar veya hatırlarlar da “Gerici” demesinler diye ayeti söylemez ve Avrupalı ekonomistin adını söyleyerek ilericiliğini ortaya koymaya çalışırlar.

Rabbimiz, faizin haram olduğunu bildirip bırakmamış ve hemen arkasından çıkış yolunu da göstermiş: “Allah, alış-verişi helal kıldı, faizi haram kıldı” buyurmuş.

Para peşin mal veresiye veya mal peşin para veresiye alış verişlerini teşvik etmiş.

Faizsiz borç alıp vermelerin sevabının büyüklüğünü bildirmiş. üretim ve ticareti teşvik etmiş.

Vatandaş, bizim gibi ölümlü insanların söz ve eylemlerine güvenmek yerine bütün insanları yaratan Rabbimizin emir ve yasaklarına dikkat ederek yaşasın.

Paraya hırslı kuyumcu gibi olmasın. Hiç değilse fare kadar bile olsa aklını çalıştırsın.