* Fatma hamım ben size Hollanda'dan yazıyorum. Buraya 18 yaşındayken geldim ve 20 senedir buradayım. Eski eşim 1993'de rahatsızlandı (su an ayrıyız). Büyük bir ameliyat geçirdi. Bunun arkasından depresyona girip, bana şiddet uyguladığı da oldu. Bir dönem 2 sene kadar ayrı kaldık. Oğlum 17 yaşındaydı. Babası o dönem söz verdi ve bazı kötü alışkanlıklarını bıraktı. Biz tekrar denedik ailemizi yürütmeye çalıştık. Babasının rahatsızlığıyla birlikte bir de esrar alışkanlığı vardı. Geçen yaz, babası kullandığı maddeyi yanımda içti, oğlu da vardı. Neden böyle yaptığını sorunca, 'Ben içeceğim, sen kabul edeceksin.' dedi. Sonuçta ben kabul etmeyeceğimi ve ayrılmak istediğimi söyledim. Şu anda 3 aydır ayrıyız. Oğlumu her hafta sonu yanında kaldığı yatalak bir erkek akrabasının yanına götürüyor. Oğlum şu anda 20 yaşında. Çok ufak yaşlardan beri, hep hastalıkların içinde büyüdü. Bir de tabi babasının bana uyguladığı şiddete şahit oldu.

Çocukken onu spora, yüzmeye ve benzer faaliyetlere götürdüm. Babasına şu anda hafta sonları gidip gelince, bana karşı tavırlarının değiştiğini, sözümü dinlemek istemediğini, özellikle okuluyla dersleriyle ilgili program yapmak istemediğini ve 'Her şey senin dediğin gibi mi olacak?' dediğini duydum. Ama kendi de akşam geç saat derse başlayıp, geç saatte gece 3-4 gibi yatıyor. Sabah 7:30 da kalkıp okula gidiyor. Babasına kendini acındırdığını ve onun oğlumun duygularını kullandığını hissediyorum. Bu durumda benim en iyi tavrım nasıl olmalı? Bu memlekette akrabamız yok, oğlumun arkadaşı da yok, gidip içini açıp derdini dökebileceği kimse yok. Kafasındaki karışıklıklardan dolayı okulunu ihmal ediyor. İnternette chat arkadaşları var, haftada bir de buluştukları sohbete katıldığı bir grup var, son 2 haftadır ona da gitmedi.

Bana bu konuda yardımcı olabilirseniz çok sevinirim.

B. Y.

Çatışmanız fayda getirmez

* İfadenizden anladığıma göre, eşinizle geçmiş dönemde yaşadığınız çatışmalar oğlunuzu fazlasıyla etkiliyor. Anneyle baba arasında kalan çocuk bir belirsizlik ve kararsızlık içinde yaşıyor. Kimliğini oluşturmakta ve nerede ne yapacağına karar vermekte güçlük çekiyor. Ergenlik sürecinde ise, babanın ilgisi ve yaklaşımı onu etkiliyor ve vaktinin büyük bir kısmını onunla geçirmek istiyor. Burada onunla çatışmanız hiçbir şekilde fayda getirmeyecektir. Bunun yerine birlikte vakit geçirmeye, sohbet etmeye ve paylaşım içinde olmaya gayret edin. Oğlunuzla yaşadığınız sorunları paylaşın ve elinizde olmayan nedenlerden dolayı kendisiyle yeterince ilgilenemediğinizi şimdide kendisinin tepkisel yaklaşmasından incindiğinizi, kendisini çok sevdiğinizi ifade edin.

Anladığıma göre çocuk biraz da yalnızlık çekiyor. Sorunlarını paylaşacağı bir arkadaşı olmadığından vaktinin büyük bir kısmını internet başında geçiriyor. Kendisini anlayabilecek bir arkadaş edinmesi için teşvik edin. Bir de hiçbir şekilde babayı kötülemeyin, babayla ilgili olumsuz bir şey söylemeyin. Aynı şekilde baba da sizinle ilgili olumsuz bir şeyler söylemesin.