* 22 yaşında bir öğrenciyim. Ailemden uzak yaşadığım için bazı sorunlarım oluyor. Birine çok çabuk bağlanıyorum, onu aklımdan hiç atamıyorum. Sonra bir başkasıyla tanışıyorum ya da biriyle karşılaşıyorum hemen ona bağlanıyorum. Bağlandığım kişiyi aklımdan hiç atamıyorum bu da beni çok yoruyor. Arkadaşlarımdan biri gazetenizi okuyor, sizin köşeyi oradan takip ediyorum. Umarım bana da tavsiyeleriniz olur.

G. H.

Neye tekabül ediyor?

* Sevdiğimiz insanlarla aramızda bir bağın olması ve onlarla sağlıklı ilişkiler kurmamız doğal bir ihtiyaçtır.Bu bir bağlılıktır. Bağımlılık ise bağlılıktan farklı bir şeydir ve bir tür patolojidir. Bağımlı kişi sorununu kabul edip yardım almalıdır. Size öncelikle, bağlandığınız ya da hoşlandığınız kişinin hayatınızda neye karşılık geldiğini ve hangi ihtiyacınıza cevap verdiğini analiz etmenizi tavsiye ederim. Bilinmelidir ki, duygularımızın seyri bizim kendimizle ilgili süreçleri tanımlar. İçimizde olup biten ya da eksik kalan yanlarımızı ortaya koyar. İç dünyanızı anlamaya ve kendinizi tanımaya çalışın. Bunun için yardım almanız ve ihtiyaçlarınızı tam olarak anlamanız gerekir.

Mont giydiremiyorum

* 12 yaşındaki kızıma iki mevsimdir montunu giydiremiyorum. Geçen sene arkadaşları montuyla dalga geçmişler "sen süt çocuğu musun? Demişler o günden beri hava ne kadar soğuk olursa olsun mont giymiyor. Okuldan geldiğinde eli ayağı buz tutmuş oluyor. Geçen gün kızdım " sen bilirsin hasta olursan hiç karışmayacağım" dedim, gerçekten hasta oldu bir hafta yattı ama yinede montunu giymeden gitti. Şimdi, yine aynı şeyi yaşıyorum, bu konuda ne yapabilirim?

A. E.

Birlikte seçebilirsiniz

* Anne babalar, çocuklarına sorumluluklarını sık sık hatırlatırlar. Yaşları kaç olursa olsun, anneler çocuklarına paltonu giymeden çıkma, çoraplarını giy, odanı topla, ödevlerini yap.." gibi telkinlerde bulunurlar. Anne burada çocuğuna şefkatle yaklaşmakta ve onun zarar görmesini istememektedir. Ancak, çocuk belli bir yaştan sonra sorumluluk bilincini elde etmeli ve neler yapıp neler yapmayacağını bilmelidir.

İfadenizden anladığıma göre, kızınız arkadaşları tarafından dışlanacağını düşündüğü için montunu giymeden çıkıyor. Bu konuda onunla konuşarak, montu değiştirebilir ve onun beğendiği ve daha şık bulduğu kışlık bir giysi seçebilirsiniz. On iki yaş, ön ergenliğe geçiştir ve bu dönem genç arkadaşlarının ne dediğine ne düşündüğüne önem verir. Bu konuda onu anlamaya çalışın. Ancak, her şeye rağmen kızınız, aldığınız kışlık giysiyi de giymeden çıkıyorsa bu konuda ona baskı yapmayın, " montunu giy, üşürsün" demeyin montu alın ve ona sarılarak giydirin, yakıştığını ifade edin ve bu konuda teşvik edin.