Hep diyorum ya, siyaset bazen bir illüzyona dönüşüyor diyorum ya, bu diplomaside de böyle.

Alın size füze krizi. Hele bu işi bir de iç politikada polemik meselesi yaparsanız tadından yenmez.. Anlayacağınız birileri bizi işletiyor.. Hem de nasıl!

İran açıklama yapmış ve demiş ki, bir saldırı halinde “Türkiye’deki füze rampalarını vururuz..”

Şimdi tartışmaya nereden girelim; Türkiye’ye bu rampaların yerleştirilmesinden mi, İran’ın Türkiye’deki rampaları vurma tehdidinden mi?

ABD ve İngiltere, İran’ı vurmak istiyorsa, mesela neden Afganistan üzerinden ya da Irak’tan vurmuyor da ille de Türkiye’den vuruyor! Kuveyt üzerinden de vurabilir aslında, Körfez’den, Hint Okyanusu’ndan da vurabilir. Orada iki uçak gemisinin de bulunduğu iki filosu var.. Akdeniz’de de bir filosu var.

Varsayalım Malatya’ya bu rampalar kurulmadı. Adana-Malatya kaç km baktınız mı? Arada sadece Maraş var.. İncirlik’te nükleer başlıklı Amerikan füzeleri var..

Şimdi bunu bırak, anti füze rampasına tak.. Yani ben saldırırsam, sen de beni vurursan, ben de seni vurururm gibi bir şey bu açıklama..

Peki NATO’nun derdi ne? Oh işte, onu da dostlar alışverişte görsün. Biraz da Türkiye’ye dönük bir samimiyet testi.. İsrail biraz kafa buluyor, İran da meydan okuyarak kahramanlık ve kararlılık, cesaret gösterisi yapıyor kendi halkına karşı..

Sanki tepede uçaklar dolaşmıyor. Awacs’lar devriye gezmiyor. Sanki uydu bağlantılı olarak her nokta izlenmiyor, sanki bütün rampalar GIS tabanlı bir yazılımla geocode edilmemiş..

Birileri tavşana kaç, tazıya tut diyor. Birileri de böyle bir zeminde psikolojik üstünlük sağlamaya çalışıyor..

Bu arada stratejik, takdik dersler de çıkartıyoruz bu süreçten.. Radar bilgileri İsrail’e de veriliyor mu? ABD Pentagon’dan izliyor mu? Bilgiler Türkiye’ye ABD üzerinden mi servis ediliyor? Kimine göre füzelerin komutası çift anahtarlı, böyle bir şey olamaz.

Olmaz olmaz deme olmaz olmaz.. Bu bilgiler hacker’larla bile çalınabilir..

Yani demem o ki, biri bizi işletiyor.. Batılılar da samimi değil, İran da.. İsrail zaten yangına körükle gitmeye hazır bekliyor.. Türkiye iki arada bir derede. Hem İran’ı idare etmek durumunda, hem ABD’yi.. İsrail’e de “otur oturduğun yerde” demesi gerekiyor.. Herkes Türkiye’yi kendi yanında görmek ve göstermek istiyor. Türkiye üzerinden mesajlar vermeye çalışıyorlar..

Türkiye’de de “dibek döğenin hık deyicisi” çok. Muhalefet siyaset yapma adına, her iddiayı dile getirmek konusunda insaf sahibi değil..

Sanki Türkiye bu füzeleri kabul etmese idi, bu sorunlar, bu riskler olmayacaktı.

Ama Türkiye’nin bu füzeleri kabul etmesinin hiçbir anlamı ve değeri de yok değil elbette. Ama bu işler görülmek-gösterilmek istendiği gibi değil. Bu işi istismar etmek isteyenler, durdukları yere göre, İran, ABD ve İsrail’in siyasi propagandasına hizmet etmekten başka bir işe yaramıyor.

Evet. Bugün Türkiye’ye döndüm.. Kosova ve Makedonya turunu tamamladık. Son gün Üsküp’te İslam merkezinde bir de konferans verdik.. Gece geç vakte kadar sohbet ettik.. Buradaki kardeşlerin gözü gönlü Türkiye’de. Herkes bölgedeki gelişmeleri merak ediyor.. “Yalan rüzgarı” hakikatin yerini alıyor. Söylenti gerçeğin yerini alıyor.. Siyaset ucuz adamların dilinde kuşkuyla beslenerek dedikoduya dönüşüyor..

Belki de, bu tartışmalarla dikkatlerimiz başka yöne çekiliyor ve zihinlerimize saldırı yapılıyordur..

Keşke İran bu ucuz siyasetin dedi-dedim diyaloğunun çıkmaz sokaklarından çıksa ne iyi eder..

Sahi, İran İsrail’e saldıracaksa İran’dan İsrail’e bir hat çizin bakalım, o hat Türkiye’den mi geçiyor.. Ya da siz İran’ı izlemek isterseniz bu radarı nereye kurardınız? Gülmeyin..

Sahi, bu adamlar kendilerini allame, bizi ahmak mı sanıyorlar? Birileri bu tartışmalar üzerinden iktidarı köşeye sıkıştırmak için kolları sıvamış olmasınlar.. Anlayacağınız füze daha sonrası muhtemel bir çatışma için değil, şimdiden psikolojik harp amaçlı olarak kullanılıyor olmasın..

Peki bu füzelerin kurbanı bugün kim?

Birileri siyaset pazarına tezgah açıp “yar bana bir eğlence” diye müşteri bekliyor olmasın..

Selam ve dua ile..