Beşşar Esad, Şam’da günlük mutad kan banyosunu yaptıktan sonra höykürmüş: “Türkler Osmanlı hayali kuruyor!”

Bu mesaj yüzyıl boyunca İngilizlerin ve Fransızların Osmanlı aleyhdarı kampanyalarına maruz kalmış Arap dünyasına...

Türkiye’de de bir zamanlar yönetim nasıl meşruiyet için Osmanlı aleyhdarlığı, hatta düşmanlığı yapıyorsa, Osmanlı sonrası Arap dünyasını paylaşan İngilizler ve Fransızlar da aynı sebeple Osmanlı karşıtı propaganda yürütüyordu.

Sonra İngilizler ve Fransızlar Arap ülkelerini emin ellere, müptezel diktatörlere bıraktılar. Onların da düşmanı Osmanlı idi!

Sömürgeci İngiliz ve Fransızlara düşman olacaklarına Osmanlılara, Türklere düşman oldular. Halklarını da öyle afsunladılar.

Arap âlemi, düşmanı Osmanlı olanın dostunun şeytan olacağını bir türlü idrak edemedi.

Arap halkları artık şeytanla dostluktan uzaklaşıyor. Şeytanın değişmez müttefiki diktatörleri deviriyor. Bu şeytan müttefikleri giderayak aynı yalana sarılıyor: Kaçılın Osmanlı geliyor!

Gerçek Araplar Osmanlı’dan asla korkmaz. Çünkü Türkler Araplarla savaşarak bölgeye hâkim olmadılar. Yüzyıllarca süren idareleri sırasında da bu halka hep değer verdiler.

Zaten Osmanlı’da merkez ve sömürge ülkeler anlayışı yoktu.

Hadi bakalım: Şam’da mı çok Osmanlı eseri var Konya’da mı?

Elektrik Konya’da mı önce kullanıldı, Şam’da mı? İstanbul’dan sonra ilk Tıbbiye (tıp fakültesi) nereye açıldı?

Haydi Beşşar, bu soruları cevapla!

Türkler Arap coğrafyasını Araplarla savaşarak terk etmedi. Bunu bilmeyen ahmak!

Ve yeni Türkiye kurulurken, hem Irak, hem Suriye halkı Türkiye ile birlikte olmak istedi.

Fakat Ortadoğu’nun enerjisine ve diğer servetlerine el koymayı kararlaştırmış olan emperyalist devletler bölgede manda yönetimleri kurdular. On yıl savaşmış Türkiye, onlarla böyle bir mücadeleyi göze alamadı.

Türkiye için Osmanlı hayal değil.

Hakikatin ta kendisi!

Beşşar’ı zaten korkutan da bu. Osmanlı torunu Türkiye, zulme rıza gösteremez. Gösterirse Osmanlı olmaz!

Zulüm, şu günlerde Beşşar’ın soy adı.

Onu reddetmek, soyunu inkâr anlamına gelecek.

Beşşar kandan mamul hayal perdesinin arkasına geçmiş, iğrenç bir oyunu sürdürüyor.

O parmağını oynattıkça memleketinde onlarca masum insan, çoluk çocuk öldürülüyor. Bu da hayal değil, hakikat.

Türkiye, Arap Birliği ve dünya ona “öldürme” diyor.

O müptezel canavar da her gün mutad kan banyosunu yapmadan, kan ve insan etinden mürekkep kahvaltısını yemeden yaşayamayacağını biliyor. Ne kadar söz verse de öldürmeye devam ediyor.

Zulüm payidar olmaz!

Hayali Beşşar’ın bilmezden geldiği bu.

Suriye halkının şu sıralar Türkiye’den daha fazla Osmanlı hayali kurduğunu bilmezden gelmekten başka çaresi de yok!