İslam hukuk kitaplarında Mefkud başlığı altında kaybolmuş insanların hukuki durumları incelenir ve karara bağlanır. Nerede olduğu bilinmeyen, yaşayıp yaşamadığı hakkında haber alınamayan insanlara mefkud denir.

Türkiye’de kayıp yaşlı insan sayısını bilmiyoruz ama Başbakanlık İnsan Hakları Başkanlığı Türkiye’de kayıp çocuk sayısını 1446 olarak duyurmuştu bu senenin başında.

Listeye göre toplam bin 446 çocuğun kayıp olduğu Türkiye’de ilk sırayı 346 kayıp çocukla İstanbul alıyor. İstanbul’u 138 kayıp çocukla İzmir izlerken Ankara’daki kayıp çocuk sayısı ise 69. Listede Doğu ve Güneydoğu illerindeki kayıp çocuk sayılarının fazla olması dikkat çekti. Listede en çok çocuk kaybının görüldüğü iller şöyle sıralandı: Şanlıurfa (57), Bursa (45), Hatay (45), Diyarbakır (40), Mersin (39), Eskişehir (37), Kocaeli (34), Osmaniye (31), Tekirdağ (27), Van (26), Gaziantep (25), çanakkale (23)Balıkesir (22), Konya (19), Manisa (19), Mardin (18), Siirt (18), Batman (17), Hakkari (17), Aydın (17), Adana (15) Kayseri (15) ve Afyonkarahisar (15). Diğer illerdeki kayıp çocuk sayısı da şöyle: “Adıyaman, Erzincan, Kastamonu, Giresin ve Yalova (1), Bartın, Burdur, Elazığ, Gümüşhane, Karaman, Malatya ve Rize (2), Yozgat (3), Amasya, Bingöl ve Edirne (4), Denizli (5), Antalya, Bitlis, Bolu, çorum, Trabzon ve Kilis (6), Kahramanmaraş, Karabük ve Zonguldak (7), Bilecik, Iğdır, Kırıkkale, Kütahya, Muğla, Nevşehir, Sakarya ve Uşak (8), Ağrı ve Kırşehir (9), Sivas (10), Kars ve Isparta (11), Ordu (12), Niğde ve Tokat (13), Samsun(14)”.

Bu arada toplam 11 ilde ise kayıp çocuk olmadığı tespit edildi. Bu iller de şöyle: Aksaray, Ardahan, Artvin, Bayburt, çankırı, Düzce, Erzurum, Kırklareli, Muş, Sinop, Tunceli.

Yakub Aleyhisselâm, Yusuf’unun yokluğunda üzüntüden gözlerini kaybeder.(Yusuf 84)

Ama ümidini kesmez ve aramaya devam eder. Bir gün yanındakilere “Şüphesiz ben Yusuf’un kokusunu duyuyorum” der. (Yusuf 94)

çocuğu kaybolan anne ve babaların örnek alacağı peygamber, Yakub peygamberdir.

Yakub aleyhisselâma iman eden bizler de çocuğu kaybolan bir anne veya baba gördüğümüzde ona yardımcı olacağız.

Yakub’un içinde duyduğu hüznü içimizde duymaya çalışacağız. Kaybolan her çocuğu Yusuf farz edip aramaya koyulacağız.

İslam fıtratı üzerine yaratılan bütün dünya çocukları eğer eğitim yoluyla inkarcı olarak yetiştirilirlerse onlar da yoldan çıkarılmış, saptırılmış ve kaybolmuş çocuk sayılırlar.

Asıl tehlike doğru yoldan sapmak ve kaybolmaktır. Anne ve babasının gözünden kaybolanların ömrü hep çileyle geçse yine de ömrü bitince çilede biter.

Kaybolup mefkud hükmünde olanların malını, eşini, çocuklarını İslam adaleti en güzel şekilde korur.

Hakim, o kaybolanın hakkında “ölmüştür” diye karar verinceye kadar eşiyle olan nikahı devam eder.

Mevcud mallarına bakacak vasi tayin eder. çocuklarının nafakasını temin ettirir.

Yakınlarından ölenlerin malına varis olamasa da yaşıyormuş gibi kabul edilir mirastan payı ayrılır ve koruma altına alınır. Sağ olarak dönerse payını alır, dönemezse o pay diğer varislere paylaştırılır.

İslami bir hayatta, kaybolanların kaybolma üzüntüsünden başka bir mahrumiyeti olmaz.

Ama İslâm yolundan sapanların asıl çilesi ölünce başlar ve çilenin sonu gelmez.

Biz, annesinin ve babasının kucağında büyüyen, çağın bütün imkanlarından yararlanan, bir eli yağda bir eli internette olan ama inkarcı yol kesicilerin hücumuna uğrayarak gönlündeki İslâm’ı çaldıran, kaybolmuş çocukların bulunması için biraz daha fazla aramalı ve ararken koşturmalıyız.

Haydin, bu günden itibaren kimliğini kaybetmiş bir gencin gönlünden tutun onunla ilgilenin ve Rabbiyle tanıştırın.

Bu arayış ve koşuşturma esnasında yine Yakub aleyhisselâmın oğullarına: “Oğullarım, bir kapıdan girmeyin. Ayrı ayrı kapılardan girin “ (Yusuf 67) tavsiyesine uyarak çağımızın kaybolmuş çocuklarını ararken bütün yolları deneyeceğiz ve bütün kapıları çalacağız.

Kibrit aleviyle yavrusunun kirpiği yansa yüreğini alev saran anne ve babalar, yavrularınızın ahirette yanmaması için gönlünü İslâm sevgisiyle doldurunuz.