Jitem yok dense de…
Varlığı inkâr edilse de…
Resmi kayıtlardan silinse de…
Karargâhın ana merkezinde…
İçkale’de cesetler çıkmaya devam ediyor…

Çıkan kemiklere ve cesetlere…
Birileri heyelan sonucu…
Birileri istiklal mahkemelerinden kalma dese de…
İçkale’de cesetler fışkırmaya devam ediyor…

Kim bilir daha kaç ceset çıkacak!
Kim ve kimlere ve hangi dönemlere ait?
Bunu hep birlikte göreceğiz…

Resmi kayıtlara gerek yok!..
Bölge halkı zaten Jitem’in ne olduğunu çok iyi biliyor…

Beyaz toroslara bindirilip geri gelmeyenleri…
Daha dün gibi hatırlıyor…
Kimisi hala toprağına sarılacağı cenazesini…
Kimisi failleri arıyor…

Bırakın İçkale’deki işkence ve faili meçhul cinayetleri…
Dönemin meşhur! “Çarşı Karakolu”nu bilmeyen yok…

90’lı yılların bu meşhur karakolundaki duvarlarda yazılanları yolu düşen herkes biliyor…
Ve yazılanlar her şeyi özetliyor…

(Hâşâ) “Allah yok, Peygamber izinde!”

Allah’ı yok sayan, Peygamber’le dalga gecen bir zihniyetin Çarşı Karakolu’nda yaptıklarına karşılık…

Varın siz düşünün Jitem’in merkezinde bu Allahsızların neler yaptıklarını…

Devleti kutsayanlar kendi hastalıklı beyinlerine göre bekçilik görevi üstlenirken…
Aykırı sesleri ve kimlikleri susturmak adına katliamlara imza attılar…

Kendini devlet yerine koyup illegal örgütlenmelerle hukuku ayaklar altına alanlar binlerce faili meçhul cinayet işlerken…
Kürt halkı adına mücadele ettiğini söyleyenler de çok masum davranmadılar…

İçkale’nin içinde de dışında da hiçbir zaman boş durmadılar…
Kimi zaman işbirliği yaptılar…
Kimi zaman karşı gibi durdular…
Ama iki taraf da binlerce cinayete birlikte imza attılar…
Birileri Türkler adına…
Birileri Kürtler adına…
Ama aslında hepsi kendi çıkarları adına…

Ölen insandı…
Öldürülen insanlık…
Ama öldürenler hiçbir zaman insan olamadılar…
İnsanlıktan nasibini alamadılar…

Şimdi bu karanlık perde yavaş yavaş aralanıyor...
Geç olsa da…

Canilerin gölgeleri belirdi…
Sıra katillerin yüzlerini görmede…
Bekleyip göreceğiz…